3 ธันวาคม 2549 11:38 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
ไฟนีออนสาดแสงกระทบหน้า
ให้โหยหาคิดถึงซึ่งคำพ่อ
ถ้อยคำกล่าวสู้ไปพ่อจะรอ
อย่าพึ่งท้อทอดทิ้งความฝันตน
มองออกไปเห็นเพียงความว่างเปล่า
ปวดรวดร้าวดวงใจให้หมองหม่น
แต่ในหัวเสียงพ่อบอกต้องดิ้นรน
ให้สู้ทนต่อไปไม่ต้องอาย
พ่อเชื่อแน่ว่าลูกต้องทำได้
ก้าวต่อไปไม่ย่อท้อต่อความฝัน
สู้ต่อไปพ่อจะอยู่เป็นพลัง
ให้ความฝันของลูกนั้นเป็นจริง
คำเตือนพ่อคือพรอันประเสริฐ
ทำให้เกิดกำลังใจในทุกสิ่ง
ลูกจะทำความฝันให้เป็นจริง
จากก้อนดินเล็กเล็กให้เป็นดาว
30 พฤศจิกายน 2549 18:14 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
สายลมหนาวนำพาความเงียบเหงา
ที่รุมเร้าเกาะกินใจมิรู้หาย
หลับตาลงก้มหน้าหวังผ่อนคลาย
แต่สุดท้ายน้ำใสใสก็เอ่อคลอ
คืนและวันผันผ่านล่วงเลยรุด
ไม่ได้หยุดมองคนกำลังท้อ
ไม่รู้ว่าใครคนหนึ่งกำลังรอ
กำลังขอใครสักคนเป็นเพื่อนใจ
แล้ววันหนึ่งเธอเองก็เข้ามา
ช่วยอาสาเป็นที่พักคลายหวั่นไหว
เป็นที่ซับน้ำตามิห่างไกล
ยามที่ใครต่อใครไม่เหลียวดู
เอ่ยขอบคุณตัวเธอจากใจจริง
ที่ไม่ทิ้งกันไปคอยเคียงคู่
ความอบอุ่นที่ได้รับยังตรึงอยู่
บอกให้รู้ว่าฉันนั้นรักเธอ
6 พฤศจิกายน 2549 17:41 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
คำพูดคนแสดงถึงความนึกคิด
ถูกหรือผิดเพียงตัวเราใช่ตัดสิน
ควรคำนึงถึงเหตุผลเป็นอาจิณ
มิได้สิ้นจากลมปากแล้วจากไป
การศึกษาสอนให้คนรู้จักคิด
มิใช้ปิดบิดเบือนไปไหนไหน
กล่าวขอโทษสักคำอย่างจริงใจ
คงจะมีผู้อภัยไม่แค้นเคือง
เจตนาของเราอาจไม่คิด
ไม่มีจิตอกุศลคิดเสแสร้ง
แต่คำพูด-การกระทำนั้นรุนแรง
เธอจะแล้งคำขอโทษเพื่ออะไร
31 ตุลาคม 2549 23:01 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
ความรู้สึกของน้องที่มีอยู่
อยากให้พี่รับรู้ใจลิขิต
สิ่งต่างๆได้รับยังคงคิด
แนบสนิทในใจของน้องยา
ถึงตัวเราทั้งสองใช่ท้องเดียว
ไม่ได้เกี่ยวข้องกันแต่ก่อนหน้า
หากแต่ฟ้าลิขิตได้พบพา
ให้ห่วงหาคะนึงตราตรึงใจ
น้องขอส่งทุกสิ่งที่ได้รับ
ให้ย้อนกลับไปเคียงคู่อยู่ใกล้ใกล้
ให้แทนวันสำคัญของกำลังใจ
ฝากพี่ชายเอาใจใส่มันด้วยที
อีกอย่างเดียวที่น้องจะขอ
น้องเฝ้ารอมีแต่รักจากพี่
อย่าพึงหนีอำลาจากน้องนี้
ไปอยู่ที่ดินแดนอันแสนไกล
18 กันยายน 2549 13:42 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
๑ ด้วยเกียรติของข้า.......................ขอสัญญามั่น
จะรับใช้ชาติพลัน...........................ไม่หวั่นสิ่งใด
ชายชาติทหาร.................................องอาจเกรียงไกร
ยอมตายเพื่อไทย............................รับใช้องค์ราชัน
ไปอยู่ชายแดน................................สุดแคว้นตะวัน
ไกลความสำคัญ.............................จนวันผันผ่าน
เข้ารบต่อสู้.....................................บอกกู่พวกเรา
อย่าให้มันเข้า.................................ลำเนาชาวไทย
๒ ถึงวันได้กลับ............................มาพักที่บ้าน
สู้อย่างชัยชาญ...............................อาจหาญทรนง
ถึงแม้ร่างท่าน................................เผาผ่านเป็นผง
แต่ท่านยังคง.................................อยู่ยงใจเรา
๓ ขอหลับตาพัก...........................เหนื่อยหนักมามาก
ขอจำใจจาก...............................จะพรากลาไป
แต่ขออย่างหนึ่ง........................ขอซึ่งธงไทย
คลุมร่างข้าไว้...........................ภูมิใจยิ่งนัก
Lovers
0 คน เลิฟตะวันจะลับขอบฟ้า
หน้าส่วนตัว
7540
