2 กุมภาพันธ์ 2545 10:33 น.
ตอ เต่า ตัวเดิม
คิดถึงใครสักคนหนึ่งซึ่งเคยรัก
สุดจะหักห้ามใจเกินใฝ่หา
ได้แต่คิดได้แต่ฝันทุกวันมา
สักวันหนา...คงประสบได้พบเจอ
ถึงไม่ได้อยู่คู่กันก็ตามแต่
ของเพียงแต่ใจนางมิห่างหาย
ขอเพียงใจอยู่คู่กันจนวันตาย
มิเสียดายแม้ว่าเธอเป็นอื่นไป
2 กุมภาพันธ์ 2545 10:33 น.
ตอ เต่า ตัวเดิม
วันเกิดของคนเหงา
ดูซบเซา....หนักหนา
ุถูกลืมเสียสนิททุกๆครา
อ้างว้าง....หว้าเหว่....เดียวดาย
มีเพลงเหงาเศร้าสร้อย
มีหิ่งห้อยแทนเทียนหลากหลาย
มีความฝันแทนบุปผามากมาย
มีปุยฝ้ายแทนใจใครบ้างคน
เคยร้าว......เคยเหงา....และเศร้าอย่างนี้
เนิ้นนานมากี่ปีกี่หน
เคยเจ็บเคยช้ำเคยทน
เคยเจ็บจนชินชา...ก็สาแก่ใจ
2 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
ตอ เต่า ตัวเดิม
หากวันหนึ่งฉันก้าวพลาดพลั้งคงหวาดหวั่น
หัวใจมันอ่อนแอเกินเผชิญหน้า
อันเรื่องอื่นหมื่นแสนแม้นเข้ามา
ตัวฉันกล้าท้าทดลองมิข้องใจ
แต่เรื่องรักมักไม่ขอเพราะเคยท้อมาหลายครั้ง
เพราะว่ายัวห่วงจิตคิดสับสน
เห็นเขาว่ารักเกิดได้ในทุกคน
เคยอยากค้นหาความรักพักพิงใจ
แต่ก็ห่วงหวงยิ่งนักรักครั้งแรก
กลัวจะแบกความระทมมิรู้หมาย
แม้บาดเจ็บสักครั้งคงปางตาย
กว่าแผลหายคงต้องช้ำทนกล้ำกลืน
ถ้าหากฝืนทำใจกล้าว่าจะรัก
ลองหาญหักดูสักที่จะดีไหม
เอาให้มันรู้เห็นสิ่งเป็นไป
เรียนรู้ไว้ในเรื่องรักดูสักที....
2 กุมภาพันธ์ 2545 10:19 น.
ตอ เต่า ตัวเดิม
1000000% ที่คิดถึงเธอคนไกล
สาบานได้.....ต่อดินฟ้าลมฝน
อยู่ที่นี่....หัวใจไม่จะเคยซุกซน
มีแต่ฝากคนทางโน้น...เก็บรักษามัน
มั่นใจนะคนดี........
คนทางนี้หัวใจไม่มีทางเปลี่ยนผัน
ในคืนเหงากับเช้าที่เงียบงัน
คงมีเพียงเธอเท่านั้น...ที่ฉันคิดถึงก่อนใคร..
2 กุมภาพันธ์ 2545 10:04 น.
ตอ เต่า ตัวเดิม
อยู่ห่างกันคนละฟากฟ้าเวลานี้
อยากรู้ว่าคนดีจะเหงาไหม
กลางแสงจันทร์คืนนี้ไม่มีใคร
คิดถึงกันบ้างไหมคนไกลกาย
เมื่อวันวานยัวมีเธอคอยเคืยงใกล้
อบอุ่นใจเมื่อพูดคุยแสนหรรษา
แต่วันนี้ต้องตรมเศร้าเหงาใจอุรา
เพราะเรามาห่างไกลไปจากกัน
ค่ำคืนนี้เหงานัก....คนรักห่าง
ความอ้างว้างใต้แสงจันทร์มาแทนที่
ยามราตรีคืนนี้ไม่มีใคร
ห่างเพียงไหนหัวใจจะคงเดิม
ไม่มีใครเพิ่มเติมมาแทนที่
หัวใจทั้งหมดที่ฉันมี
จะเก็บไว้ให้คนดีตลอดไป