10 ตุลาคม 2549 12:03 น.
ตลิงปริง
ทุกก้าวย่างทางชีวิตลิขิตได้
แค่วางใจแยกถูก-ผิดคิดนำผล
จะดีร้ายอยู่ที่เราเฝ้าทำตน
แค่อดทนฝันฝ่ากล้าเผชิญ
ชิวิตคิอการเดินทางวางรากฐาน
ได้พบพานคนเยินยอก็อย่าเขิน
ใช้พระธรรมนำสร้างทางที่เดิน
แล้วประเมินใจสวยด้วยความดี
10 ตุลาคม 2549 11:37 น.
ตลิงปริง
เธอทำฉันเสียน้ำตามาหลายครั้ง
มันไหลหลั่งหลายหยดแต่หมดค่า
เธอนั้นรู้แต่ยิ่งทำช้ำอุรา
เสียเวลาทำใจได้ทุกที
พอหายเจ็บหายช้ำน้ำตาตก
เธอกลับวกสร้างเยื่อใยไร้ศักดิ์ศรี
เดินเข้ามารื้อฟื้นขอคืนดี
เป็นอย่างนี้หลายครั้งจำฝังใจ
อีกใจหนึ่งยังรักตัดมิขาด
ใจหนึ่งบาดเจ็บช้ำน้ำตาไหล
คนเคยเจ็บมันจำย้ำเรื่อยไป
ถึงอย่างไรก็มิหวนควรต้องลา
10 ตุลาคม 2549 11:17 น.
ตลิงปริง
หากตัดขาดอย่าให้เหลือเยื่อใยรัก
อย่าพบพักตร์เห็นใจให้ห่วงหา
ดั่งตัดบัวมิเหลือใยให้ติดมา
แม้นมองหน้าสักนาทีอย่ามีใจ
ความคิดถึงทิ้งไปไม่มีสิทธิ์
หากจะคิดเป็นเหมือนเดิมเริ่มต้นใหม่
ตัดจนขาดบาดจนถึงซึ้งทรวงใน
ทิ้งเอาไว้แค่ความช้ำย่ำติดดิน
9 ตุลาคม 2549 16:33 น.
ตลิงปริง
บ้านกับวัดผลัดกันช่วยอำนวยผล
ก่อกุศลสร้างเรือพระประสานจิต
สาธุชนคนดีทุกชิวิต
ปรุงประดิษฐ์ประดับเรือเพื่อลากกัน
อีสาระพา เฮโร เสียงโห่ร้อง
เป็นทำนองสามัคคีที่สร้างสรรค์
มือจับลากปากเปล่งเสียงพร้อมเพรียงพลัน
สู่ลานฝันสู่นิพพานลานสิชล