18 สิงหาคม 2545 12:50 น.
ตฤณ
ทำร้ายตัวเองด้วยการร้องไห้
เผื่อจะเรียกความเห็นใจได้มากกว่านี้
ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว แม้จะเรียกร้องก็ตามที
ไม่ได้ทำให้คนดี หันมาให้ความสนใจ
จะเหตุผลอะไรก็ตามแต่ . .
นั่นคือเธอไม่แคร์ ไม่เคยหวั่นไหว
ไม่รู้สึกเลยด้วยซ้ำว่าทำให้บางคนเขาปวดใจ
รู้เพียงแต่ว่าจะทำให้มันจบ จบ ไปเท่านั้นเอง
14 สิงหาคม 2545 12:18 น.
ตฤณ
คงต้องยอมให้มันเป็นไปสินะ
หลายเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในตอนนี้
ในเมื่อห้ามปรามกันไม่ได้ ขาดหายความรู้สึกดีดี
ก็คงถึงเวลาแล้วที่จะเลิกลา
เหตุผลไม่ใช่เรื่องราวใหม่เอี่ยม
แค่คนผ่านมาเยี่ยมเยียนแล้วเห็นค่า
กับฉันคบกันมานานทำให้ลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
กับคนที่เธอยังไม่รู้จักดี แต่เข้ามาครองทั้งใจ
ไม่เคยคิดโทษเธอ . .
เพราะต่อมความรู้สึกที่พลั้งเผลอมันหวั่นไหว
แต่คงไม่แล้วนะ ไม่เคยคิดที่จะกลับออกไป
เปิดประตูรับเธอเข้ามาใหม่ ถ้าเธอพลาดออกไป . . สักครั้งเดียว . .
14 สิงหาคม 2545 12:10 น.
ตฤณ
เราไม่คู่ควรจะรักกัน
ความรู้สึกของฉันมันบอกอย่างนี้
ฉันเป็นฝ่ายทุ่มเท เธอเป็นฝ่ายย่ำยี
แล้วไหนค๊ะคนดี ที่ว่าเรารักกัน
เดี๋ยวก็หาเรื่องมาให้ฉันร้องไห้
เดี๋ยวก็ไม่ดูแลเอาใจใส่ในตัวฉัน
หลายครั้งที่เธอหงุดหงิดก็ลงที่ฉันทุกวัน
แล้วเราจะคบกัน เ พื่ อ อ ะ ไ ร
14 สิงหาคม 2545 12:07 น.
ตฤณ
คิดถึงเธอ . . .
ฟังไม่เข้าใจเหรอบอกตั้งหลายครั้ง
ชอบว่าฉันไปมีคนอื่น . . น่าเบื่อจัง . .
ฟังแล้วถ้ายังไม่เข้าใจว่าสำคัญงั้นฟังอีกที
คิด . . คือเอาใจจดจ่อกับสิ่งนั้น
ถึง . . ถึงเธอแล้วกันนะยาหยี
เอาสองคำมารวมกันสั้น ๆ ย้ำดี ๆ
คิดถึงเธอไงคนดี ทีนี้ซึ้งหรือยัง
14 สิงหาคม 2545 12:03 น.
ตฤณ
อยากอยู่ใกล้ ๆ เธอตอนนี้
อยากอยู่ใกล้ ๆ เธอคนดียามอ่อนแอ
อยากอยู่เป็นกำลังใจยามท้อแท้
อยากอยู่คอยดูแลความเป็นไป
เธอจะมีใครอื่นหรือเปล่า
แล้วคำว่า . เรา . จะยังเหมือนเดิมไหม
ที่ฉันระแวงอย่างนี้ไม่ใช่ไม่เชื่อใจ
แต่เพราะเรา อยู่ไกล อาจจะทำให้อะไร ๆ
. . . ไม่เหมือนเดิม . . .
หน้าส่วนตัว
747
