7 กรกฎาคม 2545 17:06 น.
ตฤณ
หลายถ้อยคำที่เธอพูดมา
มันทำให้เสียน้ำตา กลับมาร้องไห้
มันต่างจากทุกครั้ง เคยเฝ้ามองเธอเมื่อไร
ฉันก็จะได้รับ อุ่นไอ ห่วงใย เรื่อยมา
หากแต่เพียงครั้งนี้
จากสายตาเคยอบอุ่นที่มีดูอ่อนล้า
ทำให้ฉันคอยหวั่นไหวในใจเรื่อยมา
อาจจะเป็นไปได้ว่าเกิดปัญหา ระหว่างเรา
บอกกันหน่อยได้ไหมคะที่รัก
อย่าให้ฉันทึกทัก ว่าเป็นรักสามเศร้า
ในเมื่อความไม่เข้าใจ และ สายใยระหว่างเรา
ทำให้ยิ่งรั้ง ยิ่งดึง เงารัก เก่า เก่า คืนมา
ฉันคงทำได้เพียงแค่นี้
คงเป็นแค่คนที่เธอเคยคบหา
เป็นเพียงคนที่เฝ้ามองสบสายตา
เป็นเพียงถ้อยคำวาจาที่ไม่น่าซึ้งใจ
ไม่มีอีกแล้วความอบอุ่นในครั้งนี้
จะคงมีแต่ความช้ำที่ร้าวไหว
คงมีสักวันนะ กับความหวังดีของใคร
จะทำให้หัวใจ ก้าวรักใหม่ ได้อีกครา
7 กรกฎาคม 2545 15:53 น.
ตฤณ
ง่ายดายหรือเปล่านะ
กับการที่จะรักใครสักคนที่รักแต่เรา
จะได้ลืมว่าใจดวงนี้ไม่มีเขา
ง่ายไหมนะ จะลืมเรื่องเศร้า ๆ ที่ผ่านไป
อาจเป็นคำปลอบโยนที่แสนดี
แต่จะทำได้ไหมละที่นี้ ทำได้ไหม
ทุกสิ่งมันขึ้นอยู่กับกาลเวลา และ หัวใจ
คงไม่ง่ายดายและคงไม่ยากเกินไปที่จะทำ
6 กรกฎาคม 2545 11:55 น.
ตฤณ
จะห่วงอะไร
ยังแคร์
---------------
แค่ความรู้สึกมันเปลี่ยนแปลงกระทันหัน
หัวใจรับไม่ทันมันจึงเผลอร้องไห้
ไม่ใช่เพราะเพื่อเหนี่ยวรั้งสร้างความลำบากใจ
แต่เพื่อปิดฉากอะไรต่อมิอะไรในความผูกพัน
จงหนักแน่นกับการตัดสินใจ
หันหลังเดินจากไปแล้วลืมฉัน
จะห่วงอะไรแค่การเปลี่ยนแปลงของใจที่เงียบงัน
น้ำตาอยากทำหน้าที่ของมันเท่านั้นเอง
ไม่ได้ห่วงอะไร
ตฤณ
----------------
เมื่อรับรู้ว่ามันเป็นข่าวร้ายของเธอ
จึงยอมพลั้งเผลอซับน้ำตาบนแก้มนั้น
ไม่ใช่ว่าห่วงหา หรือ อาลัยความสัมพันธ์
แค่เพียงกลัวว่าเธอจะเจ็บช้ำ ระกำใจ
เพราะคิดมาดีแล้ว ถ้วนถี่
การตัดสินใจครั้งนี้ ต้องมีคนที่ร้าวไหว
ที่เธอบอกว่าน้ำตาแทนความหมายของหัวใจ
ถ้ามันอยากระบาย ก็จะปล่อยให้มันร้องไห้ เพราะยังไงก็เป็นหน้าที่ของมัน
5 กรกฎาคม 2545 11:19 น.
ตฤณ
รู้อยู่แล้วว่าสักวันเธอต้องไป
เป็นความอึดอัดใจที่ได้รู้จากวันนั้น
วันที่เธอและฉันต้องหมางเมินต่อกัน
รู้ว่าพบ ต้องมี จาก กันมันธรรมดา
ต้องพยายามตัดใจ
และทำให้ได้ ให้เธอรู้ว่าเราก็มีค่า
ไม่ใช่อะไรก็ฟูมฟายเสียน้ำตา
เดี๋ยวผู้ชายเขาจะว่า นี่แหละหนา ผู้หญิงอ่อนแอ
ความรู้สึกที่มีอยู่ข้างใน
กลั่นออกมาเป็นน้ำตาได้ เพราะท้อแท้
บางครั้งที่เราร้องไห้ ไม่ได้หมายความว่าเราอ่อนแอ
เพียงแต่ แค่อยากให้ใครมาเหลียวแล ปลอบใจ
4 กรกฎาคม 2545 18:51 น.
ตฤณ
เฮ้อ .. เหนื่อยจัง
นั่งเรียนทั้งวันอยากจะหม่ำกับข้าว
กลับบ้านเย็นนี้ คุณแม่คนดีทำอะไรไว้ให้เรา
สงสัยจะเป็นผัดกระเพรา นึกแล้วหิวข้าวเต็มที
แกงจืดวุ้นเส้น ผัดเผ็ด
ปลาจาระเม็ด รสเด็ด เผ็ดเข้าที่
นี่เลยของโปรด ปลาหมอฉู่ฉี่
วันนี้เป็นวันแสนดี คุณแม่คนนี้ช่างรู้ใจ
นี่แหละคุณแม่ของฉัน
แสนดีทุกวัน ผูกพัน ชิดใกล้
คุณพ่อยังยอมแพ้ เสน่ห์ปลายจวัก ทันอกทันใจ
แม่ช้อยนางรำยังชิดซ้าย ห่างไกลตัว
หน้าส่วนตัว
733
