6 มิถุนายน 2545 19:13 น.
ตฤณ
เธอจะมาทักทายกันทำไม
หรือว่าอยากให้หัวใจที่เคยบอบช้ำ
ยังฝังเรื่องราวรอยจดจำ
ให้ใจซ้อน ให้ใจซ้ำ ไม่เลิกลา
เพราะฉันก็มีหัวใจ
หากเธอเห็นว่าข้างในไม่มีค่า
ก็ไม่ต้องมาสนใจให้เสียเวลา
เพราะรอยยิ้มและสายตาของเธอ ทำให้ว้าวุ่นใจ
เพราะอยากอยู่ใกล้เธอตลอดเวลา
แต่ก็รู้ตัวว่าเป็นไปไม่ได้
เพราะรอบตัวเธอแวดล้อมด้วยใครต่อใคร
จนฉันไม่อาจเอื้อมถึงรักได้ เหมือนเคย
เคยรู้สึกว่าเธอรักฉัน
และให้ความสำคัญมากกว่าทำเฉย
แต่ตอนนี้สิดูปล่อยปละละเลย
เหมือนฉันไม่เคยมีความสำคัญ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป
ก็เพียงแค่อยากให้เธอใส่ใจเท่านั้น
เธอก็มีแต่ว่าไม่ไว้ใจกัน
แต่แล้วความรักก็จบลงแค่นั้น เพราะเธอมันไม่จริงใจ
6 มิถุนายน 2545 19:05 น.
ตฤณ
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน
รู้ไหมว่าฉันเก็บเรื่องราวเหล่านั้นมานั่งคิด
ไม่ใช่ว่าจะหาคนถูก หรือ คนผิด
เพียงแต่ถ้าเราเข้าใจกันสักนิด ก็คงไม่ต้องมาทะเลาะกัน
ฉันหรือเธออาจจะใจร้อนเกินไป
จึงเป็นสาเหตุให้เกิดเรื่องร้าย ร้าย เหล่านั้น
เราต่างก็รู้ดีว่าเป็นคนสำคัญ
แล้วเราจะมัวผิดใจกัน เพื่ออะไร
เป็นอย่างนี้ทุกที
ทะเลาะกันแล้วก็คืนดี เบื่อบ้างไหม
ฉันรู้ตัวดีว่าฉันชอบเอาแต่ใจ
แต่ที่ทำไป . . เพราะอยากให้เธอสนใจ . . มากกว่าเดิม