19 เมษายน 2545 17:02 น.
ตฤณ
แค่ฟังน้ำเสียง..
ในใจก็คิดแค่เพียง..เธอไม่อยากให้โทรมาหา
เพราะทนคิดถึงไม่ไหว เป็นห่วงเป็นใย จึงโทรมา
ไม่คิดว่าจะทำให้เสียเวลา เสียน้ำตา และ..เสียใจ..
เพราะความที่เราห่างกัน..
ไม่อยากให้กำแพงมากั้นหัวใจไว้
..เราไม่ว่างนะ โทรมาหากันทำไม..
โปรดอย่าทำร้ายใจกันได้ไหม มันเกินทน
เพราะสิ่งที่เป็นอยู่..
อยากให้ใจเธอรับรู้..ฉันสับสน
กับคำพูดบางคำที่ว่า..ทนได้ก็ทน..
นั่นก็หมายความว่า..ถ้าทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน..ต้องจบกัน
เธอไม่ต้องการกันแล้วใช่ไหม
เหตุผลไม่ใช่ว่าเธอมีใคร ไม่ใช่ว่าเธอไม่ต้องการฉัน
เพียงแต่ตอนนี้ อยากให้เราอยู่ ห่าง ห่าง กัน
เพราะรักเท่านั้น ที่จะบ่งบอกความสำคัญระหว่างเรา
18 เมษายน 2545 14:09 น.
ตฤณ
อย่าทำร้ายใจกันอีกเลย
อย่าทำเฉยเมยอย่าทำให้ใจหวั่นไหว
เมื่อตัวเธอต้องการเข้ามา.หรือ.ต้องการจากไป
ตัวฉันให้เสมอ..ให้ได้..ถ้าเป็นความต้องการจากหัวใจของเธอ
อย่าบอกว่าเขาดีกว่าฉัน...
นั่นคือเหตุผลที่เธอให้กันพร่ำบอกกันเสมอ
ฉันรู้แล้ว รับทราบแล้ว เข้าใจแล้ว นะเธอ
เธอพูดว่าตัวเขาเลิศเลอ จนฉันน้ำตาเอ่อ..ไหลริน
จำได้ไหมคะ..
คำพูดเหล่านี้นะ..เธอก็เคยเอ่ยกับฉันจนหมดสิ้น
..ฉันดีที่สุด รักฉันที่สุด มีแต่เท่านั้นฉันจริง จริง..
ความทรงจำนี่ก็โหดร้ายเหนือกว่าทุกสิ่ง..กว่าชีวิตจริงที่เป็น
18 เมษายน 2545 14:09 น.
ตฤณ
เธอเคยเป็นคนที่เข้าใจในตัวฉัน
รักที่ให้กันก็คงมั่นไม่ไปไหน
เธอเคยเป็นคนดีที่คอยห่วงใย
เป็นอะไรที่มากกว่าหัวใจที่ให้กัน
ถูกแล้ว..ตัวเธอไม่เคยเปลี่ยน
กลับเป็นตัวฉันซะอีกที่แปรผัน
ใช่..ฉันเองที่ผิดและไม่ดีในวันนั้น
ทำให้ตัวเธอต้องการไปจากกัน..ไปจากหัวใจ
ฉันเองที่วุ่นวาย เรื่องมาก
จุ้นจ้าน ตามตลอดไม่ว่าเธอจะไปไหน
คอยเอาใจใส่ ดูแล สารพัดจะห่วงใย
สิ่งที่ได้รับกลับคือความรำคาญใจ รำคาญกัน
ไม่เคยรู้เลย...
เพราะถ้าเพียงเธอไม่เอ่ยถ้อยคำในวันนั้น
ฉันจะไม่คิดเลยว่าเธอคนที่เคยเข้าใจกัน
...เขาน่ะเหรอก็แค่คนน่ารำคาญไปวัน วัน ไม่มีอะไร...
จะไม่เสียใจมากมายขนาดนี้
ถ้ามันเป็นเพียงคำที่เธอพร่ำบ่นถึงฉันคนนี้ที่เคยมีใจให้
แต่มันเป็นเหมือนถ้อยคำระบายระหว่างเธอ กับ คนนั้นซ้ำให้ปวดใจ
เป็นเหมือนฉันเป็นคนคั่นกลาง ..ระหว่างใจ.. ..ใจร้ายจัง..
12 เมษายน 2545 16:48 น.
ตฤณ
ขอบคุณนะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอบคุณสำหรับความรักที่เคยทิ้งขว้างไม่เคยแยแส
ขอบคุณนะที่ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแล
ขอบคุณนะที่เห็นฉันมันก็แค่คนเคยรักกัน
อาจจะไม่ใช่คนใจดีอะไรมากมาย
แต่ไม่สามารถทนเห็นเธอเสียใจได้ขนาดนั้น
และคงจะทำใจไม่ได้อีกถ้าเธอกลับมาหากัน
กลัวว่าเรื่องราววันวานจะผ่านซ้ำแล้วไม่ผ่านไป
ใช่..ฉันเคยเป็นผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่ง
คนที่เธอเคยซึ่งยกใจให้
แต่ก็แค่เคยนะ เธอ แค่เคย..จำไว้..
ไม่ใช่อะไรที่เธอต้องการอยากจะได้ เมื่อไร ก็มา
ให้ได้แค่ความสงสาร
คำพูดปลอบประโลมหัวใจยามอ่อนล้า
แค่นี้ก็ถือว่าเป็นความใจดีเป็นหนักเป็นหนา
จากผู้หญิงที่เธอเคยบอกว่าไร้ค่าและตราหน้าว่า..นอกใจ..
ฉันไม่เคยทำอะไรผิด
มีแต่เธอคนเดียวที่คิดหาเรื่องปกปิดเหลวไหล
ตัวเธอเองนะที่ห่างเหินแล้วก็กลายมาเป็นเปลี่ยนใจ
ยังใส่ความกันได้กับคนที่ทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อเธอ
พอใจแล้ว...
ตัวฉันจะได้รู้ว่าคนที่ฉันรักและต้องการอยู่เสมอ
เขาไม่เคยอยากจะรักไม่เคยอยากจะเจอ
หรือที่ทำไปอาจจะแค่เผลอให้ใจ..
เสียใจอยู่นานเหมือนกัน
แต่ถ้ามัวแต่จะมาคิดว่าเราขาดกันขาดเขาไม่ได้
จะยิ่งเป็นการรังแต่จะเสียน้ำตา เสียใจ
ไม่เป็นไรนะ..รักเองได้..ก็ปลอบหัวใจตัวเองได้ .. เช่นกัน ..
12 เมษายน 2545 16:33 น.
ตฤณ
สัญญาว่าจะรักกันตลอดไป
เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่งได้ในตอนนี้
สัญญาว่าจะจงรักภักดี
จะไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะเปลี่ยนใจ
สัญญาอีกหลายเรื่อง
จะไม่ทำให้เธอขัดเคืองจะไม่ทำเรื่องเหลวไหล
สัญญาว่าจะคิดถึงเธอทุกลมหายใจ
สัญญาว่าจะไม่ไปไหนจะคอยอยู่ใกล้ ใกล้ ใจเธอ
สัญญาว่าจะห่วงหา
จะไม่ให้เธอห่างสายตา จะเฝ้าดูแลอยู่เสมอ
สัญญาด้วยหัวใจถ้ามีใครใหม่ก็จะบอกเธอ
จะไม่ทำตัวเผลอเรอ ปิดบังเธอ แม้นิดเดียว...
หน้าส่วนตัว
682
