3 กรกฎาคม 2546 10:37 น.

. . . ข อ บ คุ ณ นะ . . .

ตฤณ

...ขอบคุณนะ...
สำหรับทุกความรู้สึก สายตาที่อบอุ่น
รอยยิ้มที่ละมุนลึกซึ้งซึ่งความหมาย
ทำให้ส่วนหนึ่งของความคิดเริ่มไว้ใจ
และเริ่มรู้สึกว่าหวั่นไหวขึ้นทุกที
... ขอบคุณนะ...
สำหรับการเริ่มความรักครั้งใหม่
ยิ่งพบเจอ ก็ยิ่งอยากใกล้ให้มากกว่านี้
รู้สึกได้ถึงความห่วงใยจากคนดี
ที่ทำให้  ใจดวงนี้  เริ่มมีเธอ				
3 กรกฎาคม 2546 10:25 น.

ถามใจ

ตฤณ

บอกใจตัวเองให้พอได้หรือ
เพราะสิ่งที่ได้รับก็คือหวั่นไหว
เหนื่อยใจเปล่ากับการเฝ้ารอรักใคร
ทั้งรู้ว่าเขาไม่มีใจ ให้กลับคืน
เข็มแข็งบ้างสิตัวฉัน
เราอ่อนแอก็แค่บางวัน เขาก็แค่คนอื่น
ปลอบหัวใจตัวเองทำไม ให้กล้ำกลืน
ถึงไม่มีเขาเราก็สามารถยืนได้ด้วยตัวเอง
เมื่อก่อนก็ไม่เคยมีเขา
นับจากนี้ก็กลับไปเป็นเหมือนเก่า..คว้างเคว้ง
ชีวิตข้างหน้าสำคัญกว่าเมื่อเราเลิกเดินเอง
อย่าให้รักมาเบี่ยงเบนหัวใจเรา				
3 กรกฎาคม 2546 10:15 น.

แค่เธอหันมอง

ตฤณ

หันมามองกันได้ไหม
ฉันแค่คนที่หวั่นไหวตรงนี้
กี่ความรัก กี่ความรู้สึกดีดี
นับจากนี้ไม่มีอะไร . . เหมือนเดิม
จะเหลือคุณค่าอะไร
สักเสี้ยวใจที่ให้ก็ไม่มีแม้เพียงผิวเผิน
ฉันซึ่งได้ให้รักแต่เธอกลับทำหมางเมิน
เทียบได้กับส่วนเกินที่เธอไม่ใส่ใจ				
24 มิถุนายน 2546 16:26 น.

ผู้หญิงไม่กล้า

ตฤณ

เพราะความไม่กล้าของฉันใช่ไหม
เธอถึงไกลออกไปจากใจฉัน
เฝ้ามองเธอแล้วทำได้แค่นิ่งงัน
ความเป็นไปในแต่ละวันแสนสั้น . . หวั่นใจ
ทรมานกับสายตาที่มองอยู่
เธออาจจะรับรู้แต่ไม่อาจทำให้หวั่นไหว
การเก็บความรักไว้อย่างเงียบงันไม่เผยใจ
และแสดงออกไปแค่ในสายตา
ระรื่นยิ้มและฝืนหัวเราะ
แค่เพียงเพราะกลบเกลื่อนใจที่อ่อนล้า
ไม่ระทมทุกข์เพียงแค่ภาพที่บาดตา
ส่วนหัวใจกลับปวดปร่า....เกินทน				
24 มิถุนายน 2546 15:40 น.

อย่ากลับไปหาเขาอีกเลย

ตฤณ

นานแล้วนะที่ไม่ได้คิดถึงคนอีกฟากฟ้า
คงเพราะกลัวว่าน้ำตาจะสานต่อห้วงฝัน
อาจต้องอ้างว้างเหมือนค่ำคืนก่อนที่เงียบงัน
ท้องฟ้าจึงยังเงียบเหงาอย่างนั้น เดียวดาย
บอกใจตัวเองนะอย่ากลับไป
แทนที่ความเหงาไว้รอคนของความหมาย
ที่ผ่านมาสาสมแล้วหรือที่จะกลับไป
ทั้ง ๆ ที่คิดว่าลืมได้ .. แล้วทำไม .. ถึงกลับมา
หรืออาจเพราะไม่มีใครแทนที่
เรื่องก่อนเก่าที่เคยมีจึงย้อนมาหา
ดวงดาวทอฟ้าพร่างพราวเต็มประกายระยิบตา
คาดหวังด้วยความหมายคล้ายคล้ายกันว่า
ดวงดาวจ๋าคืนนี้อย่าให้ฝนพรำ
และแล้วฝนก็โปรยหล่นลงมา
ยังไม่ทันสร่างซา ความทรงจำก็ย้อนมาหา .. เหยียบย่ำ
เธอมาพร้อมสายฝนสาดซะจนเงียบงัน
ข่มใจแล้วให้นิ่ง . . หยุดสั่น . . และลบภาพเหล่านั้นออกไป				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตฤณ