30 มีนาคม 2547 11:27 น.
ตฤณ
เธอไม่พร้อมจะรัก...แต่พร้อมที่จะทำร้าย
ยาหม่อง
*-*-*-*-*-*
เธอบอกฉันว่าไม่พร้อมจะมีใคร
จึงจำเป็นต้องจากฉันไปในวันนั้น
ตัดขาดความรักเราแค่เพียงชั่วข้ามวัน
ขออิสระจากฉันในวันที่เธอเอ่ยลา
ฉันเองทั้งที่เจ็บจนไม่เหลือความหวังใด
แต่ก็จำเป็นต้องปล่อยเธอไปทั้งที่ยังรักหนักหนา
บอกเธอฉันเข้าใจในเหตุผลที่เธอพูดมา
ความรักอาจจำกัดเธอเกินกว่าจะเดินไปทางใด
แต่วันนี้ที่ฉันได้พบเจอ
ข่าวคราวของเธอว่ามีความรักครั้งใหม่
นี่หรือความไม่พร้อมที่บอกให้ฉันต้องทำใจ
ที่แท้ก็เป็นการเว้นที่ไว้ให้ใครก้าวเข้ามา
ข้ออ้างที่เธอทำไว้อย่างแนบเนียน
สั่งสอนบทเรียนให้ฉันได้รู้ว่า
คนเราจะจากกันก็ทำได้ทั้งนั้นเพือให้เลิกรา
ไม่สนว่าใครจะเสียน้ำตา จะปวดจนล้า......ก็ไม่แคร์
ไม่ใช่พร้อมจะรัก...แต่พร้อมที่จะทำร้าย
ตฤณ
*-*-*-*-*-*
ฉันบอกว่าไม่พร้อมจะมีใคร...
เพื่อความจำเป็นที่ต้องจากไปครั้งเก่าก่อน
ไม่ได้หมายความถึงการตัดรักระหว่างเราให้ร้าวรอน
ไปทั้งที่ยังอาวรณ์ ความร้าวไหวสะท้อนในแววตา
บอกว่าฉันขออิสระจากเธอ...
ถ้าอย่างนั้นที่เราอยู่ด้วยกันเสมอก็หมายความว่า
เราต่างมีห่วงผูกมัดต่อกันแทนถ้อยคำวาจา
งั้นคงเป็นฉันสินะ ที่ยังรักไม่เป็น...
เข้าใจผิดแล้วละคนดี...
ความรักน่ะมีความหมายมิซ่อนเร้น
รักที่จะคบกัน .. ความเข้าใจไม่ใช่สิ่งลำเข็ญ
เพียงแต่ตัวเธอเห็นเป็นเพียง ภาพลวง...
รักไม่ได้แปลว่าต้องอยู่ด้วยกันเสมอ
ตัวห่างเพียงแต่ใจเธอพลันหึงหวง
การที่ฉันรักเธอมากกว่าหญิงใดทั้งปวง
เพียงเพราะต้องการคนคอยห่วง คอยเข้าใจ...
จากวันนั้นจนถึงวันนี้...
คนดีของฉันก็หาจะเข้าใจไม่
คนรักคนใหม่ของฉัน..ไม่ได้ดีไปกว่าเธอซ้ำยังเอาแต่ใจ
เพียงแต่เธอจะรู้ไหม .. ว่าเขาเข้าใจแม้ไม่ต้องพูดจา
ไม่ได้เป็นข้ออ้างใด ใด ทั้งสิ้น
คนอย่างฉันรักจริง..แค่เพียงช่วงเวลานั้นรู้สึกอ่อนล้า
ไม่ได้เป็นการเว้นที่ไว้ให้ใครคนไหนก้าวเข้ามา
ไม่ใช่คำบอกลา .. แค่เพียงรู้สึกว่า เธอยังไม่เข้าใจ
เปิดให้กว้างหน่อยสิ..ความรู้สึก
บทเรียนบทนี้อาจร้าวลึก .. ร้าวไหว
เรียนรู้ที่จะรักมัน .. ก็ต้องเรียนรู้ที่จะร้าวใจ
อย่ามัวจมปลักอยู่แต่กับบางสิ่งที่เราไม่เคยเข้าใจ
...และไม่เคยจะจูนให้ตรงกัน
29 มีนาคม 2547 11:27 น.
ตฤณ
ฉันผิดใช่ไหม?
Completely
-*-*-*-*-*-*-
ผิดมากใช่ไหม
แค่ฉันบังเอิญผ่านมาแค่นั้น
แค่บังเอิญเห็นเธอสองคนอยู่ด้วยกัน
แค่ฉันรู้สึกเสียใจ
มันผิดมากใช่หรือเปล่า
ที่ฉันเดินมาดูที่ของเราเป็นครั้งสุดท้าย
ที่ฉันยอมให้เธอไปง่ายดาย
ที่ฉันไม่ตายที่เธอทิ้งกัน
แล้วฉันผิดอะไรอีกไหม
เทียบกับสิ่งที่เธอฝากไว้ ... จากวันนั้น
ไม่มากมาย ... แค่ความเดียวดายที่ฉันทนรับมัน
แค่ความฝัน ... ที่ปลุกฉันกลางดึกทุกค่ำคืน
ฉันชดใช้เธอไม่พออีกหรือไง
กับสิ่งที่เธอทำไป ... โดยที่ฉันไม่คิดรื้อฟื้น
ที่น้ำตาฉันไหล ... ที่ฉันกลั้นใจไม่สะอื้น
ที่ฉันยอมปล่อยวันคืน ... ที่ฉันเคยมี
ยังให้เขาไม่พออีกหรือไง
กับสิ่งที่ฉันเสียไป ... จนวันนี้
ความรู้สึกไม่เคยกลับคืน ... บาดแผลไม่เคยหายดี
แล้วเธอยังมองว่าฉันนี้ ... ผิดหรือไร
หรือกลัวเขาจะเห็นฉัน
กลัวว่าคืนวันแสนหวานจะจบลงใช่ไหม
บอกเธอตรงนี้ ... ฉันไม่ได้ตั้งใจ
แค่เดินกลับมาที่ของเราครั้งสุดท้าย ... ก่อนตัดใจ ... ลืมเธอสักที
ไม่ผิดหรอกที่รัก
ตฤณ
*-*-*-*-*-
ไม่ผิดหรอกที่รัก....
จะแค่บังเอิญเดินผ่านหรือมองเห็น
จะแค่เป็นเพียงเพื่อนก็อย่าหมาย
จะแค่เดินเคียงข้างหนทางใด
จะแค่ถามสักนิดไหม .. ทักก็ดี
ไม่ผิดมากหรอกที่รัก ...
ที่ของเราก็ประจักษ์เป็นสักขี
ยอมให้ฉันไปโดยไม่ไต่ถามสักวลี
มีหรือที่ตัวฉันจะ...ช้ำไม่เป็น
ไม่ผิดอะไรอีกแล้วละที่รัก...
อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับคนรู้จักแค่แรกเห็น
จริงอยู่ไม่มากมาย แต่สามารถทำร้ายคนหนึ่งได้อย่างเลือดเย็น
แก้ตัวไปก็เหมือนกับการบีบเค้น...ความเชื่อใจ...
อย่าชดใช้สิ่งใดเลยที่รัก...
อย่ากล่าวโทษสิ่งไหนเลยจะได้ไหม
ความฝันที่ปวดปร่า รวมทั้งหยดน้ำตา..ระรานใจ
เรื่องของเราจะสิ้นสุดลงแบบไหน..ขึ้นอยู่กับแค่ความไว้ใจ..จากเธอ..
25 มีนาคม 2547 15:56 น.
ตฤณ
ร้าวไหว.. ลุ่มหลง ..อ่อนล้า
ระแวง ..ปวดปร่า ..พร่าไหล
น้ำตา ..นองหน้า ..ปวดใจ
รักใย ..หวลหัก ..กล้ำกลืน
ปันใจ ..ใครหรอ ..คนทำ
รักหรือ ..กลับคำ ..สุดฝืน
เขาใคร ..ใจไร้ ..จุดยืน
ดาษดื่น ..ถ้อยช้ำ ..คำลวง
แก้ต่าง ..ใจหนอ ..ใคร่รู้
เห็นอยู่ ..ตำตา ..หึงหวง
นิสัย ..ใจคอ ..อ่อนทรวง
รักหรือ ..ร้าวร่วง ..หรือไร
เลือกเขา ..เลือกใคร ..เลือกมา
ยอมไหม ..มีค่า ..ตัวเลือก
คล้ายดั่ง ..รินน้ำ ..ลงเหยือก
ล้นแล้ว ..แต่เปลือก ..เปราะบาง
พอแล้ว ..พอนะ ..หัวใจ
ขาดเขา ..อยู่ไม่ ..บาดหมาง
เลิกได้ ..รักให้ ..จืดจาง
แบบอย่าง ..กลับเป็น ..ตัวเอง
25 มีนาคม 2547 15:54 น.
ตฤณ
ร้าวไหว.. ลุ่มหลง ..อ่อนล้า
ระแวง ..ปวดปร่า ..พร่าไหล
น้ำตา ..นองหน้า ..ปวดใจ
รักใย ..หวลหัก ..กล้ำกลืน
ปันใจ ..ใครหรอ ..คนทำ
รักหรือ ..กลับคำ ..สุดฝืน
เขาใคร ..ใจไร้ ..จุดยืน
ดาษดื่น ..ถ้อยช้ำ ..คำลวง
แก้ต่าง ..ใจหนอ ..ใคร่รู้
เห็นอยู่ ..ตำตา ..หึงหวง
นิสัย ..ใจคอ ..อ่อนทรวง
รักหรือ ..ร้าวร่วง ..หรือไร
เลือกเขา ..เลือกใคร ..เลือกมา
ยอมไหม ..มีค่า ..ตัวเลือก
คล้ายดั่ง ..รินน้ำ ..ลงเหยือก
ล้นแล้ว ..แต่เปลือก ..เปราะบาง
พอแล้ว ..พอนะ ..หัวใจ
ขาดเขา ..อยู่ไม่ ..บาดหมาง
เลิกได้ ..รักให้ ..จืดจาง
แบบอย่าง ..กลับเป็น ..ตัวเอง
25 มีนาคม 2547 15:49 น.
ตฤณ
หากการเลือกที่จะรักใครบางคน
กับการเลือกที่จะอยู่อย่างสับสนเคว้งว้าง
ขอเลือกได้ไหมที่จะมีเธอเคียงข้าง
ถึงแม้ว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างระรานใจ
เป็นจริงใช่ไหมกับทฤษฏีที่ว่า...
บางสิ่งที่ได้มา ต้องแลกกับบางสิ่งที่มีค่าใช่ไหม
การที่ได้เธอมาเคียงข้าง .. แถมมาพร้อมด้วยความว้าวุ่นใจ
ควรไหม..ที่พร้อมจะแลกกลับไป..เพื่อได้มา
ไม่ได้กลัวหรอกนะกับความเสียใจ
เพียงแต่ไม่อยากเสียไปให้อ่อนล้า
คิดจะรักแล้วก็ไม่ควรคืนถ้อยคำวาจา
เสมือนตีสองหน้า ปากก็บอกว่า ..รักกัน..
ทำได้เพียงซื้อเวลาปวดใจ
ไม่คิดยื้อเพราะรู้ว่าทำไปก็เท่านั้น
เส้นทางเดิน เราขนาน แตกต่างกัน
รอแค่เพียงถ้อยคำ..ที่จะทิ้งความฝัน
....จากเธอ
หน้าส่วนตัว
867
