5 เมษายน 2547 17:45 น.
ตฤณ
+*- ขอโทษที..หากฉันไม่ดีพอ +-*
พู่กันของหูกวาง
*-*-*-*-*
ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้
ก็ฉันมันไม่ใช่คนดี..อย่าใครเขา
จะเป็นได้ก็แค่ตัวของตัวเรา
มันอาจจะโง่ งี่เง่า หรือขี้เหงาไปวันวัน
ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนอะไร
ทุกสิ่งที่ทำไป..หัวใจมันทำได้แค่นั้น
แม้ไม่ดีอย่างคนอื่น..ก็ไม่เคยฝืนห่วงใยกัน
หนักใจไหมที่ฉันได้แค่นั้น..สำหรับคนในฝันของเธอ
เลือกได้นะ..ไม่ต้องหนักใจ
หากเธอจะเห็นว่าใครใครเขาจริงใจกับเธอเสมอ
ฉันก็จะหลีกทาง..ให้ระหว่างเขาและเธอ
เจ็บหน่อยคอยเพ้อ..ก็แค่รอเก้ออยู่คนเดียว
คนที่มันไม่มีดีอะไร
ก็คงขี้เงหาต่อไป..ขาดใคร ใครมาแลเหลี่ยว
โง่ งี่เง่า..เป็นเหมือนเก่าอยู่คนเดียว
เดี่ยวดาย โดดเดี่ยว อยู่ร่ำไป
ต้องขอโทษที..หากฉันคนนี้มันไม่ดีพอ
เธอไม่จำเป็นต้องเฝ้ารอ..ขอให้ฉันเปลี่ยนไปไหน
มากที่สุดก็แค่นี้..ฉันอาจเป็นคนดีให้เธอไม่ได้
ฉันรู้ตัวของฉันแล้วไง..แล้วเธอรู้ใจของเธอรึยัง...
+*- ดีที่สุดสำหรับฉันเท่านั้นพอ+-*
ตฤณ
*-*-*-*-*
อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
ความสามารถดาษดื่นที่ไม่มีอย่างใครเขา
เป็นอย่างนี้น่ะดีที่สุดแล้วเป็นตัวของตัวเรา
มันอาจจะดูงี่เง่า แต่บางทีก็เข้าท่าเหมือนกัน
อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงอะไร..
ทุกสิ่งที่ทำให้เธอแทนค่าด้วยใจทั้งนั้น
ฉันรู้สึกได้ ... แม้เธอไม่ได้เอ่ยว่ารักกัน
ไม่เคยคิดหนักใจที่มีเธอเคียงข้างฉันเสมอมา
ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเลือกของฉัน
เพราะเรารักกัน .. ผูกพันธ์แน่นหนา
ฉันพร้อมจะจากไปแค่เพียงคนดีเอ่ยวาจา
หากฉันไม่มีค่าเป็นคนในฝันของเธอ
คนที่มันไม่มีดีอะไร...
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะร้างไร้อยู่เสมอ
อย่ากล่าวโทษตัวเอง .. เท่าที่ฉันได้สัมผัสพบเจอ
พอรู้สึกได้ว่าฉันก็รู้จักเธอ .. ดีพอ
เก็บคำขอโทษไว้ในกล่องดวงใจ
เธอไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรอย่างที่ร้องขอ
มากที่สุดสำหรับเธอ .. ดีที่สุดสำหรับฉัน .. เท่านั้นพอ
ไม่มีความจำเป็นต้องต่อรอง .. ร้องขอรอหัวใจ
5 เมษายน 2547 12:29 น.
ตฤณ
เปิดท้ายหัวใจ...
ขายรัก .. ขายความห่วงใย .. ความเป็นเจ้าของ
สิ่งแลกเปลี่ยนมิใช่เงินตราตีค่าจับจอง
หากแต่เป็นของชิ้นสำคัญของร่างกาย
คุ้มค่านะคะกับสิ้นค้าชิ้นนี้
โปรโมชั่นตลอดปี..ไม่มีใครใหม่..
แลกกับหัวใจเธอไม่ต้องการกำไร
ได้ไหม .. ข้อตกลงของหัวใจ .. ลองคิดดู
5 เมษายน 2547 12:23 น.
ตฤณ
font color=#00DC00>ฉันยังคงเหมือนเดิม...
บางส่วนที่เพิ่มคือความชิดใกล้
หัวใจแสนดีไม่เคยคิดจะมีคนใหม่
เว้นที่ว่างของหัวใจไว้ให้ใครไม่เป็น
ให้เพียงคนดีเข้ามาจับจอง
ร่วมเป็นเจ้าของเผิดเผย..ไม่ซ่อนเร้น
คอยส่งความรักคิดถึงกัน เช้า-เย็น
ไม่ว่างเว้นตลอด 24 ชั่วโมง ..< /font>
5 เมษายน 2547 12:19 น.
ตฤณ
เธอบอกว่าฉันไม่เข้าใจ...
ความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับหัวใจเท่านั้น
แต่อยู่กับความเหมาะสมด้วยเหมือนกัน
และบางครั้งก็สำคัญกว่าจิตใจ
ฉันคิดว่าเธอเข้าใจผิด...
แต่ไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไรได้
เพราะฉันเองก็มีแค่หัวใจ
ไม่มีความเหมาะสมใด ใด กับเธอ
อาจยกเป็นข้ออ้าง..เพื่อแยกทาง ..
มีพบแล้วต้อง ..ทิ้งขว้างกันอยู่เสมอ
ในเมื่อเป็นอะไรก็ไม่ได้ในหัวใจของเธอ
เพียงสิทธิ์ข้อเดียวที่ค้นเจอ .. คือเดินไปจากเธอ
....แค่นั้นเอง....
5 เมษายน 2547 12:13 น.
ตฤณ
รอยยิ้มที่เธอมอบให้..
เปรียบคล้ายกำลังใจหลากหลาย
อบอุ่นเหมือนมีเธอเคียงข้างกาย
มีความหมาย มีค่า น่าประทับใจ
อยากรู้ความในใจของเธอนัก
กับตัวฉันเธอคิดรักแบบไหน
แบบน้องสาว เพื่อนหญิง หรือเป็นใคร
ถ้าเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ .. ก็ว่ามา ..
หน้าส่วนตัว
1914
