26 มิถุนายน 2545 10:31 น.
ตฤณ
ถูกแล้วที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ
กับอะไร อะไร ที่เคยให้ไปในวันนั้น
ฉันต้องเป็นคนรับผิดชอบกับการกระทำ
แทนความหมายในครั้งนั้นด้วยน้ำตา
คงไม่ต้องถามว่าทำผิดอะไร
คงจะดีไม่พอที่ทำให้เธอต่อว่า
หลายเรื่องราวความรักที่ผ่านมา
แค่รักเธอมากกว่า จึง ทำให้เธอไม่เห็นค่า เท่านั้นเอง
23 มิถุนายน 2545 12:01 น.
ตฤณ
อย่าทำให้ฉันรู้สึกเหมือนไร้ค่า
แพรวากับยังแคร์
----------------
อย่าทำให้ฉันรู้สึกเหมือนไร้ค่า
ด้วยการที่เธอเข้ามาแล้วไม่ห่วงหากันได้ไหม
ช่วยตอบฉัน ว่ามันเป็นเพราะอะไร
จึงได้ปล่อยให้ฉันน้อยใจอยู่ทุกวัน
มันเจ็บที่สุด..ก็ตรงที่ใจ
ที่มีเธอยู่ใกล้แต่กลับคว้าอะไรไม่ได้ ให้ความฝัน
หอบรักมาไกล แต่ถูกผลักใสไม่สำคัญ
ไม่สงสารกันบ้างหรือคนดี
ฉันเป็นผู้หญิง ที่แค่ต้องการรักเธอ
และอยากพบเจอความรักจากเธอที่มากกว่านี้
ถ้ายังรักอยู่ก็ ช่วยทำให้รู้ที
หากว่าความฝันมันเยินยี จะได้รีบทำใจเสียที ก่อนจะสายเกิน
ตฤณ
เธอไร้ค่า . . ที่ไหนกัน
--------------
บางครั้งนะกับความรู้สึก
ที่ทำให้ใจเธอคอยนึกอยู่อย่างนั้น
คำว่า ไร้ค่า เธอช่างสรรหามาพูดกัน
ทั้ง ๆ ที่ใจของฉัน คงมั่น รักเธอ
รัก หรือ ไม่รัก เธอสัมผัสได้ที่ตรงไหน
ถึงได้คิดน้อยใจ อยู่อย่างคนพร่ำเพ้อ
ถ้ารักคือการคอยห่วงหา มาให้เห็นหน้าพบเจอ
ก็คงพอกับการที่ทำให้เธอน้อยใจ
เพราะคำว่ารักเลยไม่มีคำว่าสงสาร
หรือเธอต้องการแค่อย่างหลังเอาไว้
ที่รัก . . เธอสัมผัสได้ในแววตาอุ่นไอ
ถ้าเธอรักฉันได้ .. ก็ต้องเข้าใจฉันได้ เช่นกัน
21 มิถุนายน 2545 18:44 น.
ตฤณ
สงสารฉันใช่ไหม
cool-hearted
-------------------
สงสารฉันใช่ไหม
ที่ฉันไม่มีใครให้ไปหา
เธอเลยดูแลฉันเรื่อยมา
เป็นเพราะว่าฉันไม่มีใคร
เธอไม่ได้รักฉัน
เธอไม่ได้มีสัมพันธ์ใจ
เพียงแค่ฉันเป็นคนหนึ่งที่เธอเคยให้
เลยเป็นความเคยชินที่ทิ้งไปไม่ได้เท่านั้น
ฉันเองก็กลัวการถูกทิ้ง
กลัวเธอชิงชังจนไหวสั่น
ต้องเก็บกดและอดกลั่น
ทำตัวเป็นวัชพืชพัวพันเธอ
จะต้องอยู่ในสภาพนี้อีกนานเท่าไร
หรือต้องเป็นคนที่ใครไม่ต้องการเสมอ
สงสารตัวเองที่ต้องกลายเป็นคนพร่ำเพ้อ
รอคอยเพียงเธอกลับมาเห็นใจ
ตฤณ
----------------
ไม่ใช่เพราะความสงสาร
ขอโทษที่ทำให้ใจเธอร้าวรานสั่นไหว
ที่ไปหาเพราะคิดถึงเกินห้ามใจ
แต่ไม่กล้าฝากรักไว้ ใกล้ใจเธอ
อย่าเข้าใจผิดอีกเลย
ไม่ใช่แค่ความคุ้นเคยอยู่เสมอ
และไม่ใช่เสียดายวันเวลาที่เราเคยพบเจอ
แต่เพียงเพราะกลัวเธอไม่ไว้ใจ
ไม่เคยคิดแม้แต่จะทอดทิ้ง
หัวใจของหญิงอันเป็นที่รักให้ร้างไร้
อย่าคิดมากนะคนดี ลองตรองดูอีกทีที่หัวใจ
อย่าแทนค่าตัวเองว่าเป็นได้เพียงแค่นั้น
ผิดที่ฉันเองไม่เคยพูดออกไป
ไม่เคยดูแลใส่ใจให้สมกับเป็นคนร่วมฝัน
เพราะคิดว่าเธอคงเข้าใจในความที่เป็นฉัน
เลยไม่นึกหวั่นว่าเธอเริ่มน้อยใจ
21 มิถุนายน 2545 18:32 น.
ตฤณ
เค้าว่าเธอแรด
burst
------------
เค้าลือกันทั้งบางช่างซุบซิบ
มันคันยุบคันยิบที่ปากฉัน
เอ๊ะ!เค้าว่าเธอไว้ยังไงกัน
ไม่ใช่เรื่องของฉันยิ่งมันดี
อ๋อ....เค้าลือว่าเธอน่ะ...แรด
จึงสนุกชิด chat กับเรื่องนี้
จริงๆหน้าตาเธอก็ดี
แล้วไหงมีเรื่องแบบนี้มาเมาท์กัน
จะว่าบึ้กว่าทนคงไม่ใช่
ว่าเชื่องช้าเกินไปใช่เรื่องนั้น
คำว่า....แรด....มันมีเหตุของมัน
เธอน่ะแรด...เรื่องนั้น...เรื่องผู้ชาย
ฉันไม่ได้ปากร้ายเป็นชายจริง
แต่พอเจอผู้หญิงแบบใจง่าย
รักคนนี้ทิ้งคนโน้นชนกันตาย
เจอเรื่องจริงโหดร้ายกว่าข่าวลือ
แรด แรด แรด เธอแรด ขอ chat ต่อ
แรดเท่านั้นยังไม่พอใจอีกหรือ
หรือคราวนี้หายหน้าไปฝึกปรือ
ลบคราวลือ...ว่าแค่แรด...ยังน้อยไป!!
คำเตือน:ผู้หญิงแรดพอว่า ผู้ชายแรดน่ะ...ไม่ใช่ผู้ชาย
ตฤณ
---------------
เอ๊ะเธอคนนี้เป็นยังไง
ทั้งที่เป็นผู้ชายยังบัดสี
เที่ยวพูดให้คนโน้นที คนนี้ที
นี่หรือนิสัยที่ผู้ชาย ดี ดี จะทำกัน
คำว่า.. แรด .. น่ะ ก็แรงไป
ฉันไม่ใช่หญิงใจง่ายขนาดนั้น
แค่สวยกินใจ ผู้ชายก็ชอบกัน
ไม่ผิดที่ตัวฉันจะสรรหาเรื่องคู่ครอง
ยิ่งเขาลือกันเรื่องของผู้ชาย
อย่าใส่ร้าย ดู ดี ดี ไม่มีหมอง
แค่ชอบเลือก ชอบหาสิ่งที่หมายปอง
ถ้าได้ลองเป็นเจ้าของ จะเปลี่ยนใจ
ที่หายหน้าหายตาไปน่ะหรือ
ไม่ใช่ว่าไปฝึกปรือ ความ แรด ใหม่
แค่เพียงเพราะ ไม่อยากให้ใครต่อใคร
เขานินทาเอาได้ว่า แรดจริง
คนเรามันก็ต้องมีบ้าง
จริตจะก้านความเป็นหญิง
โทษกันไม่ได้นะ คงเพราะอิจฉาเกินความจริง
ก็ทั้งสวย พร้อมทุกสิ่ง ยิ่งพึงใจ
17 มิถุนายน 2545 18:19 น.
ตฤณ
ไม่รู้จะอธิบายความรักครั้งนี้ได้อย่างไร
ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่เขาไม่ห่วงหา
และค้นพบความรู้สึกของเขาว่าในเวลาที่ผ่านมา
ไม่ใช่แค่ไม่หวงหา แต่ กลับกลายเป็นว่า ไม่เคยสนใจ
เธอมีฉันเพราะเห็นประโยชน์
แล้วฉันจะไปโทษสิ่งใดไหนได้
เพราะความรักบังตา เลยไม่รู้ว่ามันบังใจ
ทุ่มเทให้ เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้ ให้เธอ