20 เมษายน 2554 15:08 น.
ตฤณ
อย่าคิดเลย .. ว่าจะดึงกันไว้
และอย่าคิดหมายให้เปลี่ยนใจกลับไปหา
ถึงไม่ห่างหัวใจ แต่ก็ไม่ใช่จะเฉยชา
หากไม่แสดงออกมา..ก็รู้ไม่ได้ว่าคิดอะไร
คำบางคำไม่สายเกินจะเอ่ย..
เพราะอาจหมายถึงละเลยกันก็ได้
คนใกล้ตาไม่ได้หมายความว่าต้องไกลใจ
เพียงเพราะเหงา .. ไม่มีใครถึงสำคัญ
ไม่มีเลยข้อแม้ .. จะต่อรอง
จากแววตาที่ฟ้องร้าวรอยฝัน
แม้ไม่เป็นคนรัก แต่ก็อยากจะลบนัก..รอยผูกพัน
หากจะลืมซึ่งกัน .. ก็ควรจะแสดงมันออกมา
ที่ควรทำคือ .. ยิ้มรับ
แม้หัวใจจะจมปลักจนเจ็บล้า
รู้สึกสักแค่ไหน ทำได้แค่ ส่งสายตา
แล้วเอ่ยวาจา .. ออกไปว่า ไม่เป็นไร
1 มิถุนายน 2552 12:18 น.
ตฤณ
ฉันควรจะวางตัวอย่างไร
ในเมื่อความไว้ใจทำไขว้เขว
ความเป็นจริงก็กลัวใจรวนเร
จึงไม่อยากแสร้งเส..ว่าวางใจ
คงเป็นเพราะความต่างที่หวาดกลัว
ที่ไม่รู้ว่าก่อตัวแต่เมื่อไหร่
กลัวสิ..กลัวจะเสียเธอให้ใคร ใคร
กลัวสิ..กลัวจะเสียใจไม่รู้ตัว
รู้ว่าควรจะเชื่อใจในตัวเธอ
รู้อยู่เสมอว่าต้องฟังหูไว้หัว
รู้อยู่ลึก ลึก แต่ก็ยังนึกหวาดกลัว
รู้สึกขุ่นมัวหัวใจจะร้าวราน
เกรงว่า..จะยั้งใจไว้ไม่อยู่
กลัวว่า..จะอยากรู้ทำร้าวฉาน
ยอมรับว่า..หัวใจไร้เบิกบาน
และรู้ว่า..อีกไม่นานต้องร้อนใจ
พยายามเชื่อคำพูดจากปากเธอ
ขอให้บอกอย่าพลั้งเผลอลืมไปไหน
อย่าคิดว่าไม่สำคัญ . . ช่างปะไร
อาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ .. ไม่ไหวเคลียร์
จึงวอนขอคนดีสุดที่รัก
อย่าจมปลักหลงผิดคิดใจเสีย
เพราะคนรักของเธอนั้นใจอ่อนเพลีย
โปรดเป็นแฟน of the year เหมือนเช่นเคย
19 กุมภาพันธ์ 2552 14:26 น.
ตฤณ
เพราะเธอคิดว่าความรักไม่สำคัญ
หรือเป็นความรู้สึกของคนรู้จักกันจะฝันเพ้อ
เพราะคิดว่าเธอคนเดียวที่รู้สึกสัมผัสเจอ
และแล้วใจก็เลยเผลอเรอ..ระว้าระวัง
จะให้เกลียดคนที่รักกันก็คงยาก
ไม่เคยคิดจะกำจัดที่รักมาก..ขนาดนั้น
บางครั้งแม้ไม่แสดงออกให้เห็นว่า..เธอสำคัญ
นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าฉัน..ไร้รักเธอ
ระลึกถึงให้ได้สิ..ที่รัก
อย่ามัวแต่ทึกทักเพราะไล่ตามรักอย่างนั้นเหรอ
ความเจ็บปวด ความบอบช้ำ ที่ผ่านมา หรือพบเจอ
จะเก็บไว้ปรนเปรอ เจ้าหัวใจ อย่างไรกัน
ไม่สนหรอกว่าคนอื่นจะคิดยังไง
แค่ยอมรับในความเปลี่ยนไป ความเป็นฉัน
ขอแค่รัก ให้หมดใจ เดินข้างกัน
เพียงแค่นั้น เรารักกัน แค่นั้นพอ
19 กุมภาพันธ์ 2552 14:03 น.
ตฤณ
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกที่มั่นคงต้องร้าวไหว
ไม่ใช่เพราะยึดติดกับความจริงที่เป็นไป
เพียงแค่หัวใจมันเผลอกันได้ .. เผลออ่อนแอ
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกที่ซื่อตรงต้องย่ำแย่
หากต้องตามเทคแคร์ใจที่เพ้อไหว..งอแง
คงต้องยอมหักใจโดยไม่มีข้อแม้ให้ท้วงติง
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกจะหมองหม่น..จมดิ่ง
เพราะสิ่งที่ได้เรียนรู้จากเธอในชีวิตจริง
ฉันมีเธอเป็นเหมือนทุกสิ่ง..แต่จริงๆแล้ว..ไม่มี..
28 มกราคม 2552 15:12 น.
ตฤณ
คล้าย คล้าย เธอยัง ห่วงใยฉัน
คล้าย คล้าย เธอยัง รักกัน รักกัน เสมอ
คล้าย คล้าย เธอยัง อยากพูดคุย พบเจอ
คล้าย คล้าย เธอยัง เสมอต้น เสมอปลาย
แต่มันแค่ คล้าย คล้าย ก็แค่นั้น
เพราะใจฉันรับรู้ถึง รู้สึกนั้นได้
ความรัก ความห่วงหา ความห่วงใย
เริ่มจืดจาง หายไป ทำไมกัน
เมื่อเธอเลือกที่จะทำให้ฉันเจ็บ
ก็ขอเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจฉัน
เพราะมันเป็นสิ่งที่เธอตัดสินมัน
แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรกัน . . เพียงทำใจ
หน้าส่วนตัว
2386
