19 กรกฎาคม 2549 08:10 น.

เพื่อนๆคิดว่า ผมควรเขียนหรือไม่ครับ?

ตราชู

คำถามนี้ผมตั้งขึ้น เพราะมีความตั้งใจว่า อยากเขียนเรื่อง ธงทิว อันเป็นเรื่องชายตาบอดผู้หนึ่ง เริ่มตั้งแต่การใช้ชีวิตในวัยเด็ก จนเจริญเติบโต สิ่งที่ผมยังลังเลก็คือ เรื่องคนตาบอดเป็นเรื่องของคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น ไม่ทราบว่าเพื่อนๆส่วนใหญ่อยากอ่านกันหรือเปล่า 
	ผมเคยได้ยินคำถามซึ่งคนสายตาปกติมักถามคนตาบอด อาทิเช่น เวลาคนตาบอดอ่านหนังสือทำอย่างไร, อักษรเบรลล์มีลักษณะแบบไหน คนตาบอดฝันแล้วมองเห็นหรือไม่, คนตาบอดแต่งงานมีครอบครัวได้หรือเปล่าฯลฯ ผมก็จะใช้เรื่องธงทิวนี่แหละครับ ถ่ายทอดวิถีชีวิตของพวกเราผู้อยู่ในโลกมืด ทั้งนี้ จะอาศัยประสบการณ์ของตนเองตั้งแต่เด็ก รวมถึงไถ่ถามคนตาบอดผู้อาวุโส และผองเพื่อน วิธีการเขียน จะเขียนลงเป็นตอนๆรวมอยู่ในเรื่องสั้นของตราชู หากช่วงไหนต้องค้นคว้าข้อมูล ก็อาจหยุดเขียนไปบ้าง จึงเขียนมาเพื่อขอความกรุณาเพื่อนๆสองประการครับ
	หนึ่งคือ เพื่อนๆคิดว่า ผมควรจะเขียนลงเวปไทยโพเอ็มนี้ดีหรือเปล่า กับข้อสอง หากเพื่อนๆคิดว่าดี โปรดช่วยสนับสนุนตราชู ด้วยการตั้งคำถามที่อยากรู้เกี่ยวกับคนตาบอด จะเรื่องอะไรก็ได้ครับ เพื่อตราชูจะได้รวบรวมข้อมูล พร้อมทั้งค้นคว้าเพิ่มเติมด้วย อยากจะบอกทุกท่านว่า โลกของเราคนตาบอด กับโลกของทุกท่าน มิได้ห่างไกลกันเลย ขอเพียงเปิดใจ ให้โอกาสพวกเราเท่านั้นครับ
ด้วยความเคารพยิ่ง
ตราชู				
3 กรกฎาคม 2549 14:55 น.

เคยรู้สึกแบบนี้ไหมครับ เครียด แต่ก็สนุกที่ได้เครียด

ตราชู

ความรู้สึกแบบนี้ ไม่ทราบเกิดกับผมได้อย่างไร เวลาอ่านนิยายบางเรื่อง อาทิ 
	อำนาจ ของ ท่านประภัสสร เสวิกุล ถ้านำตัวเองเข้าไปผูกอยู่กับเหตุการณ์หละก็ เครียดเขม็งเชียวครับ ตัวละครแต่ละตัวมีมากกว่า ๑ มิติ อย่างเช่น โคลัมโบ โกเมส นี่แกทำเอาผมลุ้นระทึก ไม่รู้เหมือนกันว่าแกจะบริหารประเทศรูปไหน ก็เพราะอยากรู้น่ะซิ่ครับ ผมจึงฟังเรื่อง อำนาจ จนจบ จบแล้วก็มานั่งเครียดต่อ สงสารประชาชนในประเทศสมมุติของท่านผู้เขียนเหลือเกิน ต้องอยู่กับการปฏิวัติเป็นว่าเล่น ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
	เรื่องต่อมาครับ นี่เลย ล่า ของ ท่านทมยันตี เครียดแทนมธุสรนางเอก สงสารหนูผึ้ง ตอนมธุสรแก้แค้น ไล่เถือผู้ชาย ๗ คน บีบสมองมากๆ ใจหนึ่งก็ว่าเธอโหด แต่อีกใจก็สงสารเธอ เฮ่อ เครียดจริงๆ
	เรื่องสาม เพชรพระอุมา ของ ท่านพนมเทียน (ภาค ๑) ตอนคณะเดินทางถูกสางเขียวรุมไล่ โอ้ สุดๆของการบีบจริงๆครับ  เหตุการณ์ตื่นเต้นซับซ้อนเข้ามาทุกระยะ ข้อสำคัญ สางเขียวเป็นคนป่า จึงมีเล่ห์เหลี่ยม ตอนคณะทั้งหมดไปช่วยมาเรีย มันมากกกกกกกกกกกกก แต่ก็ลุ้นมากกกกกกกกกกกจนตัวโก่งเลย แต่ก็ระทึกสุดๆครับ
	นี่ก็เครียดครับ หาก ก็ฟังจนจบ หลายชีวิต ของ ท่านคึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านผูกปมวิถีชีวิตตัวละครบางตัว อย่างเช่น เจ้าลอย (ระยำเกินหาคำเปรียบได้) ท่านชายเล็ก (สุดอาภัพ) ลินจง (แสนเวทนา) หมอแสง (น่าหดหู่) โนรี (อ่อนไหวจนอ่อนแอ ฟังแล้วนึกถึงตัวเอง) ได้อย่างยอดเยี่ยม เวลาจะฟังเรื่องนี้ ต้องฟังทีละชีวิต แล้วคิดตาม ว่าเขาตายเพราะกรรมประเภทไหน สมควรตายหรือไม่ จึงเป็นเรื่องหนักสมอง แต่ก็ฝึกวิเคราะห์ไปด้วยในตัวครับ
	นี่คือความเห็นของตราชูครับ อยากจะฟังความเห็นเพื่อนๆบ้าง ว่าต่างกันอย่างไร เข้ามาแลกเปลี่ยนกันนะครับ แล้วผมจะคอยประสมโรงเรื่อยๆครับ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตราชู
Lovings  ตราชู เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตราชู
Lovings  ตราชู เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตราชู
Lovings  ตราชู เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตราชู