6 พฤศจิกายน 2550 11:26 น.
ตราชู
อธิษฐานวาที
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
เห่เอยเฉลยมธุรอรรถ
สุมนัสมโนนันท์
นาวาวะวาววิยสวรรค์
พิศวามอร่ามวร
เพื่อไท้จุฑาปฐวิท่าน
พสุธารนเรนทร
ทรงศักดิศรีพระอดิศร
สิริสิทธิ์สฤษฎิ์ทรง
ปางท้าว ธ ทอดวรกฐิน
ประลุจินตนาจง
ก่อสรรค์กสานติ์หิตประสงค์
พระกุศลพิมลศรี
ยลเรือบุรินทรธเรศ
ปะกิเลสลุกาลี
ทุกวันทิวาพยุทวี
จรว่ายจะวายวาง
กราดเกรี้ยวกระเกริกวิจิวิกฤต
ทศทิศมิเห็นทาง
เคว้งคว้างควะควั่งวิฆนะขวาง
ภยคร้ามสยามครัน
เห็นเพียงบพิตรภพประภาส
ปิตุชาติพระราชัน
ครองเขตนครบวรขัณ-
ฑประคองคระลองคุณ
ยิ่งยงนิยมยศสยาม
อภิรามพระการุณ
เนาเนิ่นฉนำนฤปหนุน
ธรณีฉะนี้นาน
ฉายฉัตรพิชัยพิสิฐเฉิด
ปิติเกิดนิรันดร์กาล
สมถ้อยสถิตอธิษฐาน
จิรเทียรฆ์พระเกียรติ์เทอญ
(เขียนในขณะนั่งชมพระราชพิธีเสด็จพยุหยาตราพระกฐินทางชลมารค เมื่อวันที่ ๕ พฤศจิกายนต์ พ.ศ. ๒๕๕๐ ครับผม)
5 พฤศจิกายน 2550 11:02 น.
ตราชู
หนาวเหลือเกิน!
หมอกหลัวหม่นมัวหล้า
เมื่อหวนมาแห่งเหมันต์
แรงสูรย์จำรูญสรรพ์
ซึมหมองเซื่องคราวเมืองซวย
จัญไร พวกใจร้าย
วุ่นรำร่ายหวังร่ำรวย
ซ้ำซากสร้างฉากสวย
มันหรรษาเมื่อหาเสียง
สัตย์ซื่อซ้องสื่อสาร
โรยรินหว่านรอบรอบเวียง
ศัพท์นำแซ่สำเนียง
แสนรื่นในสวน, ไร่, นา
ล้นหลายน้ำลายหลั่ง
ใกล้เลือกตั้งแกล้งลวงตา
ให้รู้เห็นหรูหรา
อำรุงเรื้องเอี่ยมเรืองรอง
สมหวังก็สังวาส
ชำเราชาติชาญช่ำชอง
โจนเข้าเป็นเจ้าของ
สมบัติคูณสมบูรณ์คาม
ยากขืนหยุดขื่นเข็ญ
ยิ่งเยียบเย็นยำเยงยาม-
ใจคิดหวั่นจิตขาม
ภัยค้างคา พวกหน้าขน
วอนท่านเทวันไท้
ไยทิ้งไทยให้ทุกข์ทน
ดลกำไม่ดำกล
ไม่ก่อเกื้อ....หนาวเหลือเกิน!
(๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๐)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1075
