22 พฤษภาคม 2549 12:17 น.
ตราชู
เทวี
เวสสเทวีฉันท์ ๑๒
เทวีเธอที่หวัง
ใช่เพราะร้อยชั่งจะรางชาง
เทวีเธอที่วาง
ไว้ประดับในฤทัยเนา
คือเธอล้ำเลอท้น
เทิดอุทิศผลมิผ่อนเพลา
ร่วมรัก ร่วมหลักเรา
เร้าพลังรักสลักรึง
แด่คนผู้ข้นแค้น
แนบผนึกแน่นและสำนึง
ขมขื่นถูกขืนขึง
ขึ้งระคางข่มระทมครวญ
ช้ำเน้นอยู่เช่นนี้
ชีพมิเคยมีวิถีมวล
เกิดซ้ำก่นกำสรวล
ซวนระเสิดซมระบมซาน
เทวีเธอที่หวัง
มาเถอะร่วมถั่งกระแสธาร
เพื่อผ่อนเพลิงร้อนผลาญ
รานอุราผู้พะหมู่ภัย
คือเธอล้ำเลอท้น
เชิดประชาชนประชุมชัย
รักส่องรังรองใส
สร้างภิรมชื่นระรื่นชนม์
22 พฤษภาคม 2549 09:27 น.
ตราชู
นี่ก็ของแต่งเล่นเหมือนกันครับ ตอนผมแต่งนั้น วันอังคารที่ ๒ พ.ค. พอดีแดดร้อนจัด ฝนก็ไม่ตก ผมนึกถึงเพลง ทานตะวัน ของ ท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และเพลง เก็บตะวัน ของ คุณอิทธิ พลางกูร ขึ้นมา เลยลองนำมาแต่งฉันท์ดูครับ เลือกใช้อินทรธนูฉันท์ ๑๒ ซึ่งเป็นฉันทลักษณ์ที่ท่านคมทวน คันธนู คิดขึ้น เพราะลีลากระชั้นกระชับดีแท้ๆ ลองอ่านกันดูนะครับ
พลังรวี
อินทรธนูฉันท์ ๑๒
ตาวันสวรรค์สว่าง
ฤาจางกระจ่างกระจาย
มืดเลื่อนและเลือนละลาย
แสงล่องก็ส่องลิลา
แสงสร้างสว่างวิสัย
อำไพสุภณทิพา
ดื่นดาษลิลาสประดา
แดนดินถวิลอุดม
ชีวิตผลิตผลิหวัง
ยืนยังเจริญนิยม
แสงส่อลออเหมาะสม
ราวสูรย์จรูญพิศาล
ถึงพลั้งเพราะหวังน่ะพลาด
คงมาดมุหมายพิมาน
ดำกลก็ดลตระกาล
ดำเกิงระเริงผกาย
เช่นศรีสุรีย์ตระสัก
เรืองรักระเรียงระราย
ชีวีมิมีจะวาย
ราววามวิรามตะวัน
ซาบซึ้งคะนึงนุสรณ์
รักป้อนภิรมยะปัน
แรงไฟคระไล ณ ฝัน
ฝ่าท้อระย่อระทม
แรงเราระเร้าลุฤกษ์
ไกรเกริกวิถีวิกรม
สิ่งศานติ์สราญจะสม
ซึ่งหวังจิรังทวี
21 พฤษภาคม 2549 10:45 น.
ตราชู
สันติภาพณ แดนใต้
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
เมืองเรามิเร่าร้อน
กระอุผ่อนพิบากภัย
เมื่อนึกผนึกใน
คุณหนุนกรุณนำ
เมืองนั้นสวรรค์แน่
กระจะแท้ประโดยธรรม
เงางุ้มชอุ่มงำ
ปะไถงจะไล่เงา
เมืองสุขฤทุกข์สวม
ก็เพราะร่วมฤดีเรา
ใสสร้างสว่างเสา-
วกสานติ์สราญทรง
เพลิงรบสงบฤทธิ์
ประลุจิตประเจิดจง
แบ่งบานสุมาลย์บง
สุขบ่มภิรมย์บูรณ์
ร้อยรักสลักรับ
อุรดับมนาดูร
ซานซมระทมสูญ
สุเกษมเพราะเปรมสันติ์
ศาสน์ไหนกษัยแหนง
นิรแก่งยุแย่งกัน
ศาสน์ไหนพิไลนัน-
ทถนัดนิพัทธ์เนา
แดนใต้จะได้ตัด
ทุพิบัติอบายเบา
แดนใต้จะไร้เตา
สิขิต่อคุก่อเติม
พร้อมพักตร์มิผลักผิน
ปิติจินตน์ประจงเจิม
สุขดัง ณ ดั้งเดิม
ดลภพสงบภัย
(๖ พ.ย. พ.ศ. ๒๕๔๘)
_____________________________________
20 พฤษภาคม 2549 10:41 น.
ตราชู
เรื่องท้องๆ
เรื่องใครทำใครท้อง
เรื่องใครป่องใครโป่ง
ก็ปิดปกเปิดโปง
ว่ากันไป
คนดังท้องสักที
ก็สิงคลีเป็นข่าว
เกริ่นกันเกรียวกันกราว
ทั้งใกล้ไกล
ใครจะท้องไม่ท้อง
ฉันไม่ข้องเกี่ยวเขา
เพราะท้องฉันมันยังเฉา
ยังปราชัย
เมื่อไร้ยศก็อดอยาก
โถ! มันยากมากอยู่
รัฐฯ ไม่รับไม่รู้
ว่าอะไร
เกิดมาอย่างจนจน
ก็ต้องทนเจียมเจียม
ไร้บ้านหลังเยี่ยมเยี่ยม
เหย้าเรือนใหญ่
ผิดพวกคนโตเขา
พอได้เนาตำแหน่ง
บ้านเขาแพงแสนแพง
ทั้งอำไพ
ฉันดื่มน้ำเปล่าเปล่า
เขาดื่มเหล้าเปลืองเปลือง
เหล้าฝรั่งดังกระเดื่อง
ก็ซื้อได้
ฉันหาเช้ากินค่ำ
เขาหาร่ำหารวย
ยัดพุงยื่นพุงย้วย
เป็นโยงใย
กินคนเดียวไม่พอ
กินกันต่อเป็นพวก
โกงกันได้ง่ายสะดวก
ไม่ว่าใด
ฉันกินข้าวฝืดเคือง
เขากินเมืองกินบ้าน
กินกันเจนกันจ้าน
โดยจงใจ
ของก็แพงแสนแพง
ฉันก็แห้งหน้าเหี่ยว
จนรูปซูบร่างเซียว
ทั้งท้องไส้
เมื่อเขายัดกันอยู่
ก็หดหู่ทุกหน
เรื่องท้องท้องคงต้องทน
หนอคนไทย
_________________________________________
[ 16 ธ.ค. 2548 เวลา 08:37 ]
19 พฤษภาคม 2549 16:51 น.
ตราชู
รุ้งเยี่ยม (เยี่ยมรุ้ง ภาค ๒)
โคลง ๔ สุภาพ
ดูราหมู่มนุษย์เยื้อน เยือนเรา
เราเอ่ยโอษฐ์ออกเอา อรรถอ้าง
มวลมนุษย์นั่นแลเขลา คลุมครอบ
หลายเหล่า, หลายแหล่ล้าง โลกล้วนจวนสลาย
เสียดายสมองเด่นชี้ วิชาการ
สรรค์แต่อาวุธประหาร ประหัตห้ำ
โลกเทียมเทียบสุสาน ซากศพ
กี่ชีพ, กี่ชีพช้ำ เช่นนี้นี่หนอ
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ก่อเศิกกระสันวิกละสู่ ตะละผู้มิรู้พอ
เพลิงหลามแหละลามบมิชะลอ ชละเลือดบเหือดลง
หนุนเนื่องประเนืองอุณหะแน่น ฤดิแค้นจิรังคง
ภูว์ผองผิว์พังประลยะผง ก็มิพรั่นประหวั่นพรึง
เสียงโหยน่ะไห้ธรณิหวน สุตะอวลกระแสอึง
โลกล้วนเลอะเลวยละตะลึง ขณะหล้าลุกาลี
กาพย์โกสุม ๑๒
รรรเรียงซบรายศพซ้อน มาม้วยมรณ์มากมายมี
แสนไร้ค่า, ส่ำราคี บาปเช่นนี้บ่งชี้นำ
กลเล่ห์ฝ่ายเก็บลายแฝง ร้าวจิตแจ้งฤาจดจำ
เคลือบคลุมเงาเคลื่อนเข้างำ ซ้ำเดือดซ้ำโศกด่ำทรวง
เพียงรักร้อยพ่างรอยรุ้ง มาโรจน์รุ่งมุ่งร้อยรวง
โลกย่อมส่องลำยองสรวง ท้นเปี่ยมหน่วงทั้งปวงนันท์
กลอน
รุ้งขานขอต่อคนต่างค้นคิด อย่าก่อกิจกีดก้างหรือขวางกั้น
กำจรกิจจิตเกื้อจุนเจือกัน รักผ่องพรรณโอภาสสาดอาภา
ถึงมากสีมีสันอย่าหมั่นสร้าง ความแค้นค้างเข็ญไข้โดยไร้ค่า
ชูชีพช่วยอวยชี้เชิดปรีชา ต่างคนราเลิกฤทธิ์ร้ายทำลายแรง
จึงรุ้งส่องรองสวยสำรวยใส จึงรุ้งไซร้เรืองสาดไพลาศแสง
จึงรุ้งวามอร่ามวาดไร้หวาดระแวง จึงรุ้งแข่งแจ้งไข....กลางใจคน
หมายเหตุ
กาพย์โกสุมนี้ ผมพบในหนังสือ จตุรงคมาลา, กฎบนกลบท ของ ท่านคมทวน คันธนู ครับ
_____________________________
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
834
