23 กรกฎาคม 2549 15:35 น.
ตราชู
ส.ก. ส.ข.
ลิ้นหวานล้วนหว่านหวัง
ว่าจริงจัง ว่าจริงใจ
ร้อยคำเรียงร่ำไข
เหลือคมขำหลากคำคม
หลงเชิงรรรเริงชื่น
คงราบรื่นดั่งคารม
กลับคืนกลายขื่นขม
ที่แค้นคั่งทุกครั้งคราว
ส.ก. ก็ส่อโกง
ย้ำยืนโยง ยั่งยืนยาว
สุดห้ามลิ้นสามหาว
ให้ทรามห่างเสื่อมสร่างหาย
ส.ข. ก็ส่อเขื่อง
อยู่เนืองเนืองเยี่ยงเจ้านาย
ออกลวดแลอวดลาย
น้ำลายหลามลิ้นลามเลีย
กรุงเทพฯ อักเสบทั่ว
ยังแน่วนัว ยังนัวเนีย
ทรามซ้ำแต่ส่ำเสีย
อยู่นิจศีลไม่สิ้นซา
ผู้คนพูนข้นแค้น
ทั่วดินแดน กรุงเทวดา
เวียนหนวิ่งวนหา
ก็เวียนหายร้องไห้ฮือ
(๒๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ วันเลือกตั้ง ส.ก. ส.ข.)
20 กรกฎาคม 2549 08:29 น.
ตราชู
ถวายพระพรบวรราชา
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
ดวงใจเจิดกระจะแจ้งแจรงรุจิระใจ
ใจไทยถวายไท จุฑา
ทรงเปี่ยมบารมิบุญอดุลยกนครา
ยิ่งศรีสุรียา ธ ยง
ยงยศยิ่งปิยราชพระบาทศุภผจง
เจิดศักดิ์อนรรฆ์คง นคร
ใดปองเป็นอริไท้ไผทบทบวร
ร้างร้ายสลายรอน นิรา
ขอองค์ตรีมณิรัตน์ ขนัดมรุคณา
มูลมองประมาณมา ประมวล
ขอราชาธิบดี ธ นีรพระประชวน
ทรงศรีเกษมสรวล สราญ
น้อมใจจากนรเจตน์พิเศษวจนจาร
ดลภูมิภูบาล บดินทร์
ทรงครองราชย์ถวัลย์นิรันดร์นิตยทิน
ธำรงสุธานินทร์ นิรันดร์
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า นายชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ ประพันธ์ถวายพระพร ขอใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ทรงหายจากพระอาการประชวนโดยพลันเทอญ พระพุทธเจ้าข้า
17 กรกฎาคม 2549 16:27 น.
ตราชู
ปุจฉาวิสัชนาร่วมสมัย
(แรงบันดาลใจจากโคลงโต้ตอบ ระหว่างพระเจ้าเชียงใหม่กับท่านศรีปราชญ์ และท่านศรีปราชญ์กับนายประตูในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช)
ษิณเอยรวยล้นแต่ ใดมา?
โดยเชี่ยวชาญอวิชา ช่วยให้
ษิณเอยท่านปรารถนา ใดนั่น?
มีมั่งมากมายใช้ ชั่วฟ้าดินสลาย
ษิณเอยหมายรุ่งด้วย ใดฤา?
โดยกอบเต็มกำมือ แม่นแท้
ษิณเอยท่านนับถือ ใดเทิด?
เงินแหละเงินนั่นแล้ อเนกล้นไหลหลาม
ษิณเอยความโลภเข้า ครองไฉน?
ตูร่ำรวยกว่าใคร แค่นั้น
ษิณเอยท่านพูนไย ผลประโยชน์?
ตูแค่ปรนทรัพย์ปั้น เปี่ยมป้อนลูกเสบย
ษิณเอยเขาด่าเกรี้ยว โกรธไหม?
อยากด่าเชิญด่าไป ไป่ขึ้ง
ษิณเอยท่านกลใด ด้านอยู่?
ยังอยากยังลากทึ้ง ทั่วถ้วนทุกสถาน
ษิณเอยท่านคิดเว้น ว่างวาง บ้างฤา?
ตูบ่วางใครขวาง ขัดข้อง
ษิณเอยท่านมียาง สักหยาด บ้างฤา?
ยางบ่มีวันต้อง ติดหน้าตาตู
ษิณเอยสูท่านนี้ ไยทะนง?
ตูมากบารมียง อยู่ยั้ง
ษิณเอยท่านฤาคง คู่โลก?
ตูชีพอัมตะตั้ง ตราบสิ้นสุรีย์ศรี
(๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๙)
______________________________________________________
13 กรกฎาคม 2549 13:13 น.
ตราชู
เพื่อนๆทุกท่านครับ หลังจากเมื่อวาน ผมปล่อยอารมณ์โกรธหมดใจแล้ว ก็ค่อยสงบความเดือดดุคุคลั่งลงทีละน้อยๆ จนค่อยๆคิด ค่อยๆตรอง แล้วก็สงสัยจริงๆ ว่าจดหมายลับฉบับสำคัญของรักษาการนายกฯ รั่วมาถึงมือบุคคลอื่นได้อย่างไร ใครนำความบอกท่านไกรศักดิ์ ชุณหวรรณ เป็นคนแรก หรือว่า..... ครับ หรือว่าในกรุงลงกา จะมีหนุมานปลอมตัวมาส้องเสพกับกลุ่มก๊วนทศกัณฑ์ คอยลักกล่องดวงใจท้าวยี่สิบกรอยู่ คำถามดังกล่าว คือที่มาของงานชิ้นนี้ครับ
ทศกัณฐ์กำสรวล
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
อกโอ้ พิโธ่เอ๋ย
บมิเคยเขดาเคือง
ปูนปลิดชิพิตเปลือง
ฤดิปลิววะหวิวไป
สิ้นสิทธิ้ฤทธิ์ศักดิ์
เพราะประจักษไว้ใจ
คำขานตระการไข
ตะละข้อซิ่ยอคำ
เพ็ญเพิ่มเฉลิมภัก-
ดิตระหนักคะนึงนำ
แน่หนอพะนอหนำ
ดนุนี้บดีนาย
มัวเพ้อมะเมอพก
มุหหมกก็เมามาย
แท้มีอรีหมาย
จะมล้างและถางลง
หลงสิ้นระบิลสัตย์
ลุพิบัติพิบากบง
เล่ห์ล้ำถลำหลง
ฉลลิ้นทมิฬเลว
ลงกาสง่าเกียร-
ติจะเปลี่ยนละลายเปลว-
เพลิงหายน์อบายเหว
ปะทุฮึกพิลึกฮือ
โพลงพลามเพราะรามผลาญ
หนุมานสนุกมือ
หันเหียนกระเหี้ยนหือ
นยน์จ้อง ณ กล่องใจ
ชิงช่วงทะลวงฉก
ดนุผกสยอนภัย
หลีกหนีลุที่ไหน
นะจะพ้นกมลพัง
มืดหมดสลดหมาง
มนะว้างวะโหวงวัง-
เวงวายสลายหวัง
อุระหวาดประกาศโวย
กูผู้มิรู้ภิน-
ทจะดิ้นกระแด่วโดย
ภัยร้ายมลายโรย
บริวารประหารหรือ?
(๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๙)
12 กรกฎาคม 2549 09:19 น.
ตราชู
บูชเป็นพ่อมึงคนหนึ่งหรือ??
(แรงบันดาลใจในการเขียน จากบทกวี คำสาปเดือนสิบเอ็ด ในหนังสือ เพียงความเคลื่อนไหว ของ ท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และบทกวี โหมโรงมหาฤกษ์ จากหนังสือ เพลงขลุ่ยเหนือทุ่งข้าว ของ ท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เช่นกัน
ครั้นพอย่างเดือนแปดฟ้าแผดเปรี้ยง
ผ่าเพียงภูว์พกจะผกผัน
กลองรบรัวเร้าระเร่ารัน
เพลงรบตระหลบลั่นเลื่องบรรเลง
บูชเป็นพ่อมึงคนหนึ่งหรือ?
จึงอ้างชาติ, ออกชื่อมันโฉงเฉง
เขียนหนังสือสื่อพล่ามไปตามเพลง
ตะกายเกาะกางเกงอเมริกา
บูชเป็นพ่อมึงคนหนึ่งหรือ?
จึงไหว้มันสองมือทรามกว่าหมา
เลือนคุณแผ่นดินมารดา
นำเรื่องนานาไปบอกนาย
บูชเป็นพ่อมึงคนหนึ่งหรือ?
จึงลืมชาติ, ลืมชื่อ, ความเลวฉาย
ไขอรรถคัดเอ่ยไม่เคยอาย
รนร้อน, เลวร้าย, สร้างเรื่องราว
บูชเป็นพ่อมึงคนหนึ่งหรือ?
จึงซื่อบื้อซบบาทเหมือนเซื่องบ่าว
โน่นฝรั่ง, นี่ฝรั่ง ทุกครั้งคราว
ยอมโจราตาน้ำข้าวเข้าข่มไทย
ไทย เลือดนักสู้ซ่านสู่สิง
ไทย ศักดิ์ยงยวดยิ่งและยิ่งใหญ่
ไทย คงความเป็นชาติฉกาจไฉกร
ไทย ไม่ยอมให้ใครเข้าครอบงำ
เถอะ สองมือกูนี้จักกุมพร้า
ห้ำหั่นโหงห่าบ้าระห่ำ
เถอะ ทั้งสองมือกูจักสู้กรำ
พันตูตรากตรำจนหลับตา
รบโหมโรมฮึกรำลึกหาญ
แกร่งกร่างกร้าวกร้านทั้งแกล้วกล้า
ถึงกูหน้าดำ คนธรรมดา
ขอฝากชื่อลือชาว่าเลิศชาย
ครั้นพอย่างเดือนแปดฟ้าแผดเปรี้ยง
พลพฤณฑ์พรั่งเพรียงพร้อมผันผาย
ตรัยรงค์ริ้วริ้วเป็นทิวราย
มวลชนมากมายย่อมมีชัย
______________________________________________________________
หน้าส่วนตัว
1145
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
