9 กันยายน 2555 12:59 น.
ตราชู
เหรียญโอฬาร
ภาพไตรรงค์ธงไทยพิไลสง่า
ผล พาราลิมปิก ไป่พลิกผัน
ไทยทั้งมวลถ้วนหน้าปรีดานันทน์
เหรียญสุวรรณแวววามอร่ามวาว
ทั้งระเมียรเหรียญเงินจำเริญแกร่ง
เหรียญทองแดงได้เห็นก็เด่นด้าว
ทุกเหรียญส่องรองเรืองสืบเรื่องราว
เกริกเกียรติกล่าว คนพิการ ฮึกหาญไกร
กายบกพร่องครองใจซึ่งใหญ่ยิ่ง
พร้อมรับรุกทุกสิ่งอย่างยิ่งใหญ่
หลอมกำลังหลั่งพลีตราบมีชัย
เดินมุ่งหน้าคว้าไขว่จนชัยมี
แจ้งจรัสชัดชี้เชิดศรีศักดิ์
จะยึดมั่นหมั่นพิทักษ์เทิดศักดิ์ศรี
ยิ่งกรากกรำรำบาญยิ่งชาญทวี
เลือดข้นเข้มเต็มที่ ทวีชาญ
ประทับใจได้จดจำบทบาท
ผู้พาชาติช่วงโชติวิโรจน์ฉาน
พิสูจน์เพริศเลิศล้นจากผลงาน
คนพิการ ร่วมทาง ร่วมสร้างไทย
กระผม ในฐานะ คนพิการ คนหนึ่ง ขอแสดงความยินดีกับนักกีฬาพาราลิมปิกเกมส์ทุกๆท่านครับ
(๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕)
4 กันยายน 2555 16:54 น.
ตราชู
บทชมรถ (ประยุกต์)
รถเอยรถซิ่ง
อ่องเยี่ยมเอี่ยมยิ่งยลพริ้งสวย
ขับรี่ขี่รน ของคนรวย
เหิมเดชเหตุด้วยอำนวยเงิน
เฉี่ยวคน ชนฆ่ายังร่าร่อน
พร้อมจากพรากจรราวฟ้อนเหิน
ขืนกฎคดกรรมระยำเกิน
คราวใหญ่ใครเยินกูเมินมอง
ทุกคดีที่เขดาเงินเข้ายัด
เติมทรามตามสัตว์สะบัดผยอง
ผ่อนทัณฑ์ผันโทษเหี้ยมโหดคะนอง
ดวงมานดาลหมองลำพองเมา
เสียงลือสื่อลั่น เดี๋ยวงันเงียบ
บาปพูนบูรเพียบย่ำเหยียบเขา
มากเนืองเมืองนี้อัปรีย์เนา
งามเพราเงาพร้อยเลื่อนลอยมา ฯ๘ คำฯ
(๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕)
หมายเหตุ:
รูปแบบฉันทลักษณ์ ผมศึกษาจากบทละครรำของไทยในวรรณคดีมรดกครั้งโบราณ ประกอบกับบางช่วงจากบทกวีร่วมสมัย ชุด พาราสาวัดถี ซึ่งท่านอาจารย์คมทวน คันธนู รจนาไว้ในหนังสือ วิเคราะห์วรรณกรรม วิจารณ์วรรณกร ครับ
ส่วนแรงบันดาลใจ ได้จากข่าวซึ่งกำลังเกรียวกราวอยู่ในขณะนี้ครับผม
28 สิงหาคม 2555 17:20 น.
ตราชู
ใกล้ภินท์
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
วิลาสไทยวิไลถอย
โขยงถ่อยขยายทุน
กระสือมันกระสันหมุน
ประสงค์มาประสามาร
แน่ะลายสือนะลือศิลป์
วิจิตรจินต์วจีจาร
ประกวดฉายประกายฉาน
เฉลิมเชาวน์เฉลาเชิง
ระคายหมางระคางหม่น
สถุลร้นสถิตเริง
เสนียดลุก สนุกเหลิง
ถลันล้ำถลำเลย
ทะลึ่งกาย ทลายเก่า
บุรีเค้าบุราณเคย
พินิศชาติพินาศ...เฉย
กิเลสชี้กลีชน
เมลืองสิ้นมลินส่อ
ระทดท้อฤทัยทน
กระเทือนภพกระทบผล
เจอะเกลื่อนภัยจะใกล้ภินท์
(๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
หมายเหตุ:
๑. ลีลาดำเนินฉันท์เยี่ยงนี้ ผมอาศัยศึกษาเรียนรู้จากผลงานนิพนธ์ของ ท่านอาจารย์ชิต บุรทัต ท่านอาจารย์ทวีป วรดิลก ท่านอาจารย์คมทวน คันธนู ตลอดจนกวีท่านอื่นๆอีกมากนามครับ
๒. แรงสะเทือนใจจากการสูญเสียท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ คือจุดบันดาลใจให้เกิดงาน ใกล้ภินท์ ขึ้นครับผม
25 สิงหาคม 2555 15:24 น.
ตราชู
สูญท่าน
สูญท่านปานไร้มณีรัตน์
หวังจรัสจรูญใดในหล้า
สลดสลัวทั่วทั้งโลกา
เศร้าสยบซบหน้าอาลัย
ทุกข์ทนทรมานนับล้านชาติ
จะหาปราชญ์เยี่ยงนี้ได้ที่ไหน
เจียระไนพจนาจาระไน
แจงดินน้ำลมไฟฝากใจจำ
ให้เห็นกรวดทรายก้อนร่ายกลอนกาพย์
แม้สิ่งหยาบต่ำต้อยใช่ต้อยต่ำ
เตือนมนุษย์รุดพิพัฒน์พระสัทธรรม
ขานถ้อยคำสิงสถิตธริษตรี
แม้ท่านอุบัติบนสวรรค์
เทวันขับสังคีตดีดสี
สรวงเสเทวามหากวี
อึงมี่นี่นันนิรันดร์กาล
ถึงล่มลับสรรพส่ำดินน้ำฟ้า
ไป่ร้างค่ากวีเวทวิเศษวิศาล
สืบตำนานขานย้ำต่อตำนาน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ยงยืน
ร่วมไว้อาลัยในการจากไปสู่แมนพิมานของ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ มหากวีอีกท่านหนึ่งแห่งสยามประเทศครับผม
(๒๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
12 สิงหาคม 2555 13:54 น.
ตราชู
เทิดแม่
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
รักนิตย์สนิทกมลนี้
ชนนีผนึกเนา
เรืองลักษณ์สลักฐิตะเสลา
ศุภเลิศประเจิดเลอ
คงใหม่ ละไมดิลกมิ่ง
รุจิจริงประจักษ์เจอ
มั่นมานสมานรติเสมอ
นฤมิตวิจิตรมวล
ลูกเที้ยรเสถียรจิตสถิต
กิจคิดประพฤติควร
ห่อนสร่างเสาะสร้างคติกระสวน
ชุติเสริมเฉลิมศรี
เนืองนองสนองพระคุณแน่
รตะแม่จะมากมี
ไป่ว่างสว่างวุฒิทวี
วรวัฒน์จรัสวาร
แม่ ถัมภ์สุธรรมพิสิฐเทิด
สิวะเกิดนิรันดร์กาล
โสตถิ์สึงแหละซึ้งปิติพิศาล
สุขสู่มิรู้สูญ
(๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)