10 สิงหาคม 2551 14:37 น.
ตราชู
แด่ คุณยอดรัก สลักใจ
โศกสะท้านสั่นสะทึกรู้สึกทั่ว
น้ำตารั่วร่วงโรยร่ำโหยไห้
หนึ่งดวงดาววาววับลาลับไป
คุณ ยอดรัก สลักใจ ครรไลจร
จากเพลงบท จดหมายจากแนวหน้า
เพียงมิช้าชัดชื่อเลื่องลือกระฉ่อน
เพลงลูกทุ่งมุ่งมาก้องนาคร
ทุกทุกตอนตอกย้ำ ยอดตำนาน
ทั้งเพลงที่ลีลาเริงร่าเร่ง
แหละทั้งเพลงแผ่วพลิ้วหวามหวิวหวาน
สำเนียงร้องก้องดังเพียงกังสดาล
ในดวงมานมวลชนแต่ต้นมา
แม่สาวแก้มเรื่อ
ทหารเรือมาแล้ว
อย่าหนีพี่แจว
ไปเลยแม่แก้วสาลิกา
อยากรักแม่ม่าย
อยากปลอบใจคนดี
กี่เดือนกี่ปี
ยังผ่องศรีโสภา
แม่มะพร้าวเนื้อตัน
รักพี่นั้นแน่แน่ว
แม่สามสิบยังแจ๋ว
รักเจ้าแล้วกัลยา
พี่ขาดคนหุงข้าว
อยากให้เจ้าช่วยหุง
รักระรื่นชื่นฟุ้ง
หอมทั่วทุ่งทั่วนา
จักรยานของพี่
มันไม่กี่ร้อยบาท
ถึงจะช้าอืดอาด
ขอนงนาฎอย่าระอา
มอบใจทอดยอดรัก
แจ้งประจักษ์เอาไว้
ว่า ยอดรักสลักใจ
รักนั้นไม่โรยรา
วิญญาณลอยคล้อยคลาดนิราศร่าง
แต่สรรค์สร้างเสียงเพลงละเวงหล้า
นาม นิพนธ์ ไพรวัลย์ คือขวัญประชา
คือคุณค่าสำคัญอยู่มั่นคง
สลักคำจำจดกำหนดมั่น
สลักฝันฝากใฝ่ฝังใจหลง
สลักจิตนิจจังจีรังผจง
สลักลง ยอดรัก สลักใจ
(๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
ข้อความในกลอนเพลงพื้นบ้านนั้น ผมเก็บคำมาจากเนื้อเพลงบางเพลงอันเป็นผลงานการขับร้อง ของ คุณยอดรัก สลักใจ ครับผม
6 สิงหาคม 2551 09:03 น.
ตราชู
เกมนรกานต์
รบบุกรุกห้อมล้อมล่า
ยิ่งฆ่ามากจริงยิ่งใหญ่
ทุ่มโจมโถมจึงถึงใจ
ยิ่งได้แต้มเติมเพิ่มตุน
อิ่มเอม เกมคอมพิวเตอร์
เล่นเกร่อกันในวัยรุ่น
บรรดาค้าขาย นายทุน
คิดครุ่นกำไรได้ครัน
สุ่มเสี่ยงเพียงใดไม่หยุด
แรงรุทร์อย่างไรไม่ยั่น
บางคนค้น จำ สำคัญ
กาจกลั่นถึงกล้าฆ่าคน
เผยคำพร่ำขอพ่อแม่
โปรดรู้ ดูแลแต่ต้น
ใช่เชือนเลื่อนลอยปล่อยจน-
ลูกตนติดเกมเต็มจินตน์
เกมดีมีมากหากเฟ้น
งดเว้นเกมฆ่าบ้าบิ่น
เกมเสริมเพิ่มศรีชีวิน
เล่นได้ ไม่สิ้นศีลธรรม
วอนขอต่อผู้หมู่ค้า
ขออย่าฉกฉวยรวยร่ำ
เห็นแต่แค่ได้...ใจดำ
ควรนำสำนึกตรึกตรอง
สร้างเกมดีดีมีใหม่
สดใสช่วยสรรค์มันสมอง
เกมฆ่าบ้าเชือดเลือดนอง
นั้นต้องเรียก เกมนรกานต์
(๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
ข้อความทิ้งท้าย
ผมฟังข่าว น้องวัยรุ่นคนหนึ่งก่ออาชญากรรม โดยเขาสารภาพว่า เลียนแบบเกมคอมพิวเตอร์เกมหนึ่งแล้วสลดใจจริงๆครับผม
30 กรกฎาคม 2551 12:16 น.
ตราชู
อัปยศสยาม
สยองยลอัปยศย้ำ...............ยายี
ไทยต่อไทยตามตี...............ตอบโต้
แสนเข็ญส่อสักขี...............ความโหด
คนใหญ่ไยโยกโย้...............ยักย้ายโยนเยน
ใครเบนเบือนบิดเบี้ยว...............ดูเบา
หรือด่างกลัวเขาเดา...............เรื่องได้
เกรงโฉดชั่วพาเฉา...............กระชากหล่น
จึงช่ำชองเชิงใช้...............ชอบชี้เฉียงเฉ
เกเรกาจก่อร้าย...............รำบาญ
เพียงพลุ่งเพลิงเผาผลาญ...............พล่าน จ้า
ฮึกเหิมโห่ฮือหาญ...............โหมหัก
พรูเพรียบ ขวาน, มีด, พร้า...............พรวดล้อมตะลุยตี
กาลีบังเกิดแล้...............ลุกลาม
คนเข่นคนฤาขาม...............คึกห้าว
ยำเยงยวดยงสยาม...............แสยง สยด
รอยร่อยขยายรอยร้าว...............เรื่องร้ายแรงรุม
ห่อนคุมความขุ่นข้อง..............คือฟุน
คงมากมายชุนละมุน...............หมั่นห้ำ
ปล่อยไทยเปรียบเมืองสถุล...............สถิตถ่อย
ชนชอกชนม์ป่วยช้ำ...............ไป่ช้าชาติสูญ!!!
(๒๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
แด่ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในประเทศไทย และมีทีท่าว่าจะเกิดต่อไป ครับผม
23 กรกฎาคม 2551 07:49 น.
ตราชู
กลเก่า
คือกลเข้มข้นเก่า
สรรค์โดยเผ่าสันดานพาล
พลิกเชิง จุดเพลิงฉาน
เพื่อพุ่งชน...เพื่อผลชัย
สั่งสื่อฯ อันซื่อสัตย์
จัดแจงจัดด้วยจงใจ
รายการเหล่าร่าน, ไก๋
แก๊งก๊วนก๊กโกหกกัน
แต่งล่ออย่างตอแหล
คิดร้ายแท้ คนรู้ทัน
จึ่งนำมาจำนรรจ์
แจงนักหนา โจรหน้าเหนียว
เลวโจรหยาบโลนจ้าน
ยังดื้อด้านอยู่อย่างเดียว
ลิ้นกลาย กลอกหลายเกลียว
วุ่นเลียกลบ หวังลบกลืน
ยิ่งยัน ยิ่งหยัน, ย้อน
ยิ่งย่อหย่อนในจุดยืน
เคียดขึ้งทำขึงขืน
ครั้นเข็ญขุกก็คุกคาม
ผองเราทุกเผ่ารู้
ว่าหมาหมูมันมูมมาม
ผองเหล่าพวกเราหลาม
ออกปากไล่ ออกไปเลย
(๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
กาพย์ยานีลีลาเยี่ยงนี้ ผมศึกษารูปแบบจากผลงานของกวีหลายท่าน ครับผม
ข้อความฝากทิ้งท้าย
นายกรัฐมนตรีของเรา กล่าวหาฝ่ายตรงข้ามกับท่านมาโดยตลอดว่าปลุกระดม และเรียกร้องขอความสมานฉันท์ แต่แล้ว...วันดีคืนดี ท่านผู้นำ กลับใช้สื่อฯ ของรัฐที่มีอยู่ในมือ ตอบโต้ด่าปรปักษ์ เท่ากับปลุกระดมกลายๆ ฉะนี้ ผมจึงรับไม่ได้ครับผม
9 กรกฎาคม 2551 08:20 น.
ตราชู
ประโดยใคร
อีทิสังฉันท์ ๒๐
โอ...ฤทัยระทด สลด ระทม
ผะผ่าวประสบพิภพสะสม
กระแสกราน
ลามตลบคระไลไผทอุฬาร
สิขรมหาวราวิหาร
คระหึ่มหน
ใครล่ะก่ออบายขยายยุบล
กระเจิงกระเจิดเตลิดวิจล
ประจักษ์ใจ
ขึ้นทะเบียนพระปรางค์สล้างประไพ
วิศาลคิรีฉะนี้กระไร
มิรวมเสียง
ปล่อยปละเขาระเริงประเทิงเจรียง
จะเอาก็เอาเพราะเราน่ะเอียง
โผอนเอน
รัฐบาลอะโหมโนระเนน
เสนอประคองสนองประเคน
ผคมเขา
โอ้... ธุมางค์ ธุลี ฤมีประเทา
ฤดีประดักกระอักเขดา
คุแดนดิน
เสื่อมประภาพธเรศนิเวศน์บุรินทร์
ณ ปักษเราระเร้าถวิล
วะวับหวำ
หกประเทศจะรุมขยุ้มระยำ
เขย่า ขย่ม สะดม ขยำ
ยะยวบเยิน
อัคคิโหมผชุมระรุ่มเผชิญ
ฉมานิราศประภาสเจริญ
จรัสสม
โอย...นครวิรามสยามภิรมย์
ลุร้ายประดังพลังระดม
ประโดยใคร???
(๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
สิ่งหนึ่งซึ่งผมรับไม่ได้ ก็คือ การตั้งคณะกรรมการ๖ประเทศเพื่อบริหารจัดการพื้นที่บริเวณโดยรอบปราสาทเขาพระวิหารร่วมกันครับ เพราะนั่น หมายถึง ภูมิสถานข้างฝ่ายเรา จะมีผู้อื่นเข้ามามีส่วนร่วม (ร่วมในทุกอย่าง รวมถึงร่วมฉกฉวยผลประโยชน์ในอนาคต หากเขาจะทำ) ด้วย ในเมื่อพื้นที่อยู่ใน ส่วนของเรา การจัดการร่วม ผมมองว่า เป็นการล่วงล้ำอธิปไตยครับ นี่เป็นเพียงทัศนะส่วนตัวเท่านั้น หากผิดพลาดสิ่งใด ผมกราบขอขมาทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับผม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1187
