9 พฤศจิกายน 2551 10:27 น.
ตราชู
พรตรู ภูฏาน
ศรีศรีโสภีสรวง
สาดแสงช่วงส่งเสริมชัย
เผยส่องผุดผ่องใส
เพื่อเบิกสุนทร์แผ่บุญทรง
เมืองแม่นเมืองแมนมั่น
เมื่อจอมธรรม์แม้นจอมธง
สุขศานติ์นั้นซ่านสรง
ราวแหล่งสินธุ์หลั่งรินสาย
สิ่งเชิดฉันเฉิดชาติ
คือสุขราษฎร์ซึ่งเรียงราย
ใจเพริศบรรเจิดพราย
ใช่สินพริ้งทรัพย์สิ่งเพรียง
ราชรักองค์อรรครัช
จำเริญฉัตรจำรูญเชียง
พร้อมซ้องพร่ำพร้องเสียง
สรรเสริญซั้นแสนหรรษา
จุ่งรัฐจำรัสโรจน์
หลากปราโมทย์ล้นปรี่มา
พรตรูตรึงภูว์ตรา
คือพรตรูเขตภูฏาน
แด่ความสุขประชาชาติ และองค์กษัตราธิราชแห่งภูฏาน ครับผม
(๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
7 พฤศจิกายน 2551 08:17 น.
ตราชู
แด่บารัค โอบามา
จะผิวพรรณฉันใดนั้นไม่แปลก
ถ้าเริ่มแรกแน่วแน่มาแต่เริ่ม
เผื่อแผ่ใจใสรุจีไมตรีเจิม
ย่อมส่งเสริมสูงสู่ศักดิ์ผู้นำ
ท่านบัญชาภาระสหรัฐ
โปรดอย่าตัดหนทางลงข้างต่ำ
โปรดอย่าให้ใจจืดจนมืดดำ
ถึงกับกำโลกไว้อยู่ในกร
เหยียดกายินอินทรียามคลี่ปีก
นกอื่นหลีกหลบหมดสยดสยอน
ก่อสงครามคร้ามครั่นคอยบั่นทอน
โหมเพลิงรุมรุ่มร้อนมิผ่อนเลย
ขอกายินอินทรียามคลี่ปีก
จงทุกซีกโลกาโสภาเผย
สันติภาพอาบอุ่นเอื้อคุ้นเคย
อินทรีเอ๋ยคืออินทรีเสรีรมย์
เปลี่ยนจากผู้อยู่เหนือมาเกื้อโลก
ผู้สร้างโศกมาสร้างเสาะสิ่งเหมาะสม
ผู้ก่อตรมบ่มร้ายมาคลายตรม
เฉิดฉายชมชื่นชวนแด่มวลชน
หลายชาติพันธุ์ฉันใดนั้นไม่แปลก
ถ้ารักแทรกซ่านกระแสซึ้งแต่ต้น
เลี้ยงจรรโลงโยงหล้า เชื่อมสากล
ย่อมบันดลดั่งแดนแว่นแคว้นเดียว
(๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
31 ตุลาคม 2551 08:03 น.
ตราชู
โศกาดูร
กำสรวลพญาโศกซึ้ง...............สำนาน
สังคีตบรรสมขาน...............ขับถ้อย
ดวงมานดั่งดวงมาลย์...............มาประดับ
รวมราษฎร์ รวมใจร้อย...............จิตรู้อาลัย
ถวายไทอัคเรศทั้ง...............ธาตรี
สมเด็จเชษฐ์ภคินี...............นาถจ้าว
ทรงศักดิ์เสด็จแดนศรี...............สรวงสวัสดิ์
ทวยเทพอัญเชิญท้าว...............ท่านไท้ผทมเขนย
พระองค์เอย ทรงโอบเอื้อ...............อวยชน
ทรงเดชฤาจักดล...............สุขได้
ผืนภูว์ไป่เพลาผล...............พิบัติเหตุ
นาคเรศยังคงไร้...............รักเลี้ยงชโลมขวัญ
วันวันยังห่อนเว้น...............เวียนวง
รุมรุกรานรณรงค์...............เรี่ยวกล้า
โลดเหลิงลิ่วเริงหลง...............ลืมตรึก
โถมทุ่มกำลังท้า...............ไล่ทุ้งเถือสยอง
สองพวกสองผาดผ้าย...............ผกโผน
ดุด่าดึงดันโดน...............เดือดดื้อ
อึงอลไป่ยอมโอน...............เอนอ่อน
ผลุนระริกราวพลิกรื้อ...............ราบพื้นพสุธาร
วิญญาณทรงสถิตยั้ง...............ยังสวรรค์
ยลเผ่าไทยแยกพรรค์...............เพื่อห้ำ
คงทรงโศกทรวงศัลย์...............สาหัส
วรเนตรคงนองน้ำ...............อนาถร้าวรำจวน
กำสรวลพญาโศกซ้อง...............สำเนียง
แทบอกธรณีเอียง...............โอดสะอื้น
ดูเวียงบ่เป็นเวียง...............เวรวิบาก
เพลิงแผดผลาญภูมิพื้น...............พ่างเพี้ยงเมรุเผา!!!
(๓๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
30 ตุลาคม 2551 16:28 น.
ตราชู
ทลายไทย
แล้วระบอบระเบิดก็เปิดรบาญ
อุบาทว์ประหัตอุบัติประหาร
กระเหิมฮือ
ล้วนระบิลระบายดุร้ายระบือ
ปิศาจแวะเวียนเฉวียนวะหวือ
วะว่อนวน
เลวทะลักทุเรศประเทศทุรน
ตระเตรียมกระกรูพระพรูพหล
กระหายรอญ
ครันธุมาคละคลุ้มชระอุ่มนคร
สมัครสมานสราญสมร
มล้างวาย
เย็นพิรุณประพรม ระงมพระพาย
สยามสิร้อนสยอนมิหาย
คระโหมรัน
เจ็ด ตุลา กระโจมคระโครมประจัน
ประโดยวิถี วิธีอธรรม์
สะท้านทรวง
ไยมิหยุดถลามุบ้าทะลวง
ประดังประดาษอนาถพะดวง-
ฤดีขม
แล้วระบอบระเบิดก็เปิดระบม
มหันตโทษพิโรธจะถม
ทลายไทย!
แด่เหตุการณ์ระเบิดหลายที่ และความรุนแรงอันอาจจะเกิดตามมาครับผม
(๓๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
คำว่า สมร ในที่นี้ ใช้ในความหมายว่า ใจ ครับผม
13 ตุลาคม 2551 11:12 น.
ตราชู
อาลัยปู่เย็น
ผ่องแผ้วแพรวพลาม สายน้ำเพชร
พร่างเก็จเพี้ยงแก้วผกายก่อง
น้ำเย็นเย็นย้ำใจลำยอง
ยกย่องเป็นอยู่อย่างปู่เย็น
คือผู้ทระนงมั่นคงนัก
ฝ่าความขลุกขลัก ความขุกเข็ญ
ดำรงชีวีตามที่เป็น
บำเพ็ญทุกข้อล้วนพอเพียง
ผันกาลผ่านไปทั้งใหม่เก่า
ผ่านโศกผ่านเศร้าผ่านภัยเสี่ยง
ผ่านทางกว้างไกลจนไกรเกรียง
สุข, ทุกข์ คลุกเคียงท่านคุ้นเคย
เวลาคลาไคลโดยไม่หยุด
เหลือฉุดเวลาให้ช้าเฉย
เลื่อนไหลไคลคลาเวลาเอย
ปู่ลับดับเลย โอ้อาลัย
ล่องลอยคล้อยไหลตามสายน้ำ
ถ้อยคำตำนานยังขานไข
มิมีเลิกร้างเลือนรางไป
นามปู่อยู่ในอนันตกาล
เมธีชีวิตสอนชีวิต
ครุ่นคิดทุกคราวครั้นกล่าวขาน
วิญญาณทั้งสิ้นสร้างวิญญาณ-
ลูกหลานเกิดรอรุ่นต่อมา
ผ่องแผ้วแพรวพลาม สายน้ำเพชร
พร่างเก็จเพี้ยงแก้วผกายกล้า
เย็นน้ำร่ำรินรื่นวิญญาณ์
ปรารถนาเป็นอยู่อย่างปู่เย็น
แด่การจากไปของ ท่านปู่เย็น แก้วมณี ชายชราผู้ทระนง ครับผม
(๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1269
