9 กันยายน 2550 23:31 น.
ด้า
เมื่อเธอได้ปล่อยมือจากกัน
รู้มั้ย..นั้นคือสิ่งพันธการสุดท้าย
ต่อนี้จะมีสัมผัสใดเหนี่ยวรั้งได้
เพราะหัวใจเราหมดความผูกพันกัน
ไม่มีทางออกจึงต้องแสร้งบอกออกไปเช่นนี้
ต่างต้องบอกว่าสิ่งที่เคยมีต่างไม่เหลือให้กัน
คำสั้นๆที่ตัดสัมพันธ์....
เราต่างว่ามันคือทางเลือกที่ดี..
ถึงเราต่างจะกล่าวคำใดๆต่างคนต่างเข้าใจคำนี้
คำนี้ต่างไม่ใช่คำสำคัญที่มี...
เพราะว่าในเวลาต่างรู้สึกนี้...
ความรู้สึกที่ดีนั้น...ต่างเข้าใจซึ่งกันว่าคืออะไร?
ไม่จำเป็นต้องบอกหรอกนะ..
เพราะคำคำนั้นจะหาความสำคัญก็หาไม่
การกระทำที่แสดงออกต่างหากถึงรู้ว่าออกมาจากส่วนลึกภายใน
ถึงเวลาคำไหนๆกับไม่สำคัญ.....
คำนี้..จะมีความอะไร? เพราะ แม้จะกล่าวคำนั้น..
กับฉันสักเท่าไหร่เมื่อแม้แต่เธอยังไม่เข้าใจซึ่ง..ความหมาย
ของคำๆนี้ ....
9 กันยายน 2550 11:12 น.
ด้า
ในทุกจินตนาการ
แสร้งไม่รับรู้ในความรู้สึกที่เหมือนรู้
ก็แค่เหมือน แต่ไม่เคยรับรู้
ทิ้งให้ว่างดั่งกับจะหมดความหมาย
แต่...ในความเป็นเป็นจริงกับแฝงไว้ด้วยความหมาย.....
ที่งดงาม...ในความเป็นจริงนั้น
ทุกคำตอบ..มาพร้อมกับความขัดแย้ง
ทุกๆความหมาย..มาพร้อมกับคำตอบ....
และคำตอบนั้น..กับเป็นการลงโทษจินตนาการ...
จนสาสม.....ห่างหายความรู้สึก..เศร้า ทุกข์......
ที่ตรอมตรม...มีเพียงคมที่กรีดใจ....
หยาดน้ำที่รินไหลมาจากความขื่นขม...
หาคำตอบสักคำได้ไหม? บอกกับต่อใคร....
ว่าเรื่องไรทำให้ชีวิตนี้มีเงื่อนปม
รึว่ารวมเรื่องราวที่เคยปวดร้าวใจ
มิพบทางเดินให้หลุดพ้น...
ยิ่งค้น ยิ่งพบแต่เรื่องร้าวราญ.....
.............ที่สุดของหัวใจ ก็ยังคือหัวใจในจินตนาการ
ตรีชฎา
9 กันยายน 2550 01:55 น.
ด้า
ความรักจะอยู่กับเราเสมอ
ตราบเท่าที่เราต้องการรัก
เราสัมผัสความรักได้ตลอดเวลา
เพียงเรารู้ค่าของคำว่ารัก
ณ. เวลานี้ฉันสัมผัสได้ด้วยลมหายในความรู้สึก
มีบางส่วนจางหายไป
ความหมายกับซ่อนลึกยิ่งขึ้นในเนื้อใจ
ไม่เคยเจ็บจากความรู้สึกที่เธอมอบให้
ทุกๆเวลามีค่ามีความหมายในความรู้สึกเสมอ
ขอบคุณความรู้สึกที่ฉันมีให้กับเธอ
ขอบคุณเวลาที่ทำให้ได้เจอและรู้จักกัน
ถึงไม่ได้คิดถึงตลอดเวลา
แต่ก็อยากบอกให้เธอรู้ว่า เธอมีค่ามากมายต่อฉัน
ถึงใครจะบอกว่าไม่สำคัญ....
แต่สำหรับฉันสิ่งนี้ยิ่งใหญ่เหนือใคร
แม้มิได้จดจำทุกลายละเอียดของการได้รู้จัก
ยังจดจำรอยยิ้มที่มอบให้
ขอบคุณอีกครั้งความรู้สึกที่ส่งมาถึงหัวใจ
ขอบคุณเจ้าชายในคืนฝัน
สู่สุข ณ.แดนสรวง ไม่ต้องห่วงฉัน
การที่เธอจากตายก็ใช่ว่าสำคัญ
เพราะเธอนั้นคือส่วนหนึ่งของลมหายใจ
ไม่สัญญาขอบอกเพียงว่าที่ที่มีเป็นของเธอ....
รักนิรันดร์........
หนีหมอมาต่อกลอน
ตรีชฎา
หน้าส่วนตัว
899
