5 มกราคม 2548 18:25 น.
ดุจดังแสงไฟในเงามืด
จากใจเจงๆนะ
ปี ใหม่มาฟ้าเก่าไปใจคงเดิม
ปี เดิมเดิมได้จากไปพร้อมเวลา
ปี ใหม่มาพัดความรักพรากใจไป
ปี ไหนไหนก็เหมือนเดิมไม่เพิ่มใจ
ใหม่ ที่ไหนจิตใจเก่าเราหน้าเดิม
ใหม่ อาจใช่ที่กาลเวลาพัดพาไป
ใหม่ มิใช่ใหม่เสมอเพ้อต่อไป
ใหม่ อาจเป็นเพียงแค่ใจเธอ
แต่ ถึงแม้รักจะร้าวปานจะแตก
แต่ ถึงแม้รักจะแยกจากจางหาย
แต่ กระนั้นฉันยังอยากรักเธอเสมอไป
แต่ ก็คงไม่กระทำตอบจากใจเธอ
ใจ ที่เศร้าเพราะรักร้าวยังคงอยู่
ใจ ที่ช้ำเริ่มกลัดหนองกลางหัวใจ
ใจ ที่แม้กาลเวลาจะผ่านไป
ใจ ก็ยังเป็นดวงเดิมที่รักเธอ
เรา วันนี้ไม่ทักกันเหมือนกาลก่อน
เรา มิอาจย้อนคืนเวลากลับไปหา
เรา มิอาจหยุดมิอาจยั้งกาลเวลา
เรา ทั้งสองต่างถูกพรากห่างจากกัน
คง เป็นฝันที่อยากจะย้อนไปหา
คง เป็นว่าใจเธอลืมความรักเรา
คง เพราะเราปันใจไปให้ไม่พอ
คง เพราะอาจไม่หล่อไม่ร่ำรวย
เดิม เคยช่วยปันจิตใจที่มีให้
เดิม ให้ใจที่มีจนหมดทั้งใจ
เดิม อาจจะเป็นเพราะเราไม่น่าสนใจ
หรือเพราะ เดิมเธอไม่รักมาตั้งนาน
29 พฤศจิกายน 2547 17:56 น.
ดุจดังแสงไฟในเงามืด
จากใจจริงๆ
จาก ความหวังที่มีเปี่ยมในจิต
จาก ความคิดที่มีสุดแสนหยั่ง
จาก ดวงใจดวงนี้ที่เฝ้าหวัง
จาก พลังดวงใจที่ทีให้แต่เธอ
ใจ ของฉันนั้นเฝ้าเพ้อเหม่อละเมอ
ใจ หนอเออเฝ้าคิดถึงเธอมิคลาย
ใจ ดวงน้อยเฝ้ารักเธอจนวันตาย
ใจ ทั้งใจวงนี้มีแต่เธอ
14 กันยายน 2547 19:00 น.
ดุจดังแสงไฟในเงามืด
งามใดเล่าเท่าเธอโอ้นงคราญ
งามสะอ้านงามสะอาดโอ้นวลลออ
งามใดหนองามเจ้างามยิ่งนัก
งามดั่งรักปักอกปักดวงใจ
งามหนองามตัวเจ้าช่างงามกริยา
งามวาจางามไปหมดมิมีตำหนิ
งามไม่ผิแรกวัยแรกแตกแย้ม
งามแสนงามงามใดเทียมงามเจ้าเอย
13 กันยายน 2547 17:56 น.
ดุจดังแสงไฟในเงามืด
ฝากสายลมแสงแดดและสายชล
วอนทุกคนทุกท่านแลทุกนาม
อ้อนคนงามที่รู้จักแสนมักคุ้น
ง้อให้ใครต่างใครไปทุกคน
ช่วยฝากสิ่งหนึ่งของผมไปทุกแห่งหน
ช่วยบอกต่อบอกไปทั่วทุกคน
ช่วยบอกจนคนอื่นจำได้ขึ้นใจ
ช่วยบอกคำว่าคิดถึงเธอมากมาย
13 กันยายน 2547 17:34 น.
ดุจดังแสงไฟในเงามืด
มิได้หัวล้านแต่ก็เป็นคนใจน้อย
มิได้น้อยใจแต่ที่จริงแล้วชอบคิดมาก
มิได้มากรักที่จริงมีรักมากกว่า
มิได้บ้าแง่งอนแต่ชอบโดนง้อ
มิได้ถูกทิ้งแต่เราเป็นคนขี้ท้อ
มิได้พ้อถึงเธอแต่กำลังพร่ำเพ้อ
มิได้คิดถึงแต่กำลังเฝ้าฝันละเมอ
มิได้เก้อคอยแต่กำลังรอความหวัง
หน้าส่วนตัว
903
