29 พฤษภาคม 2550 18:21 น.
ดิออร่า
จะสัญญา กับใคร ไม่เคยคิด
ถึงจะผิด คำมั่น กับตนเอง
บางคนนั้น ไม่เคย คิดหวั่นเกรง
คงครื้นเครง ทำผิด ซ้ำรอยเดิม
เคยคิดไหม สัญญา ที่ให้แล้ว
ใช่เจื๊อยแจ้ว พูดเพียง ให้เคลิบเคลิ้ม
ควรมีความ จริงใจ เป็นจุดเริ่ม
แล้วค่อยเพิ่ม ความรัก และห่วงใย
คำสัญญา ที่เธอ ให้คำมั่น
เป็นห่วงฉัน ในวัน ไม่สดใส
ใช่รู้สึก ผ่านมา แล้วผ่านไป
สิ่งที่ให้ ฉันมา คือสัตย์จริง
คำสัญญา ว่าเธอ จะดูแล
ไม่เพียงแต่ แค่พูด ให้ประวิง
คอยห่วงหา สัญญา จากใจจริง
ให้พึ่งพิง ซบไหล่ ยามอ่อนแอ
คำสัญญา ว่าเธอ จะไม่ห่าง
ให้อ้างว้าง เหว่ว้า คอยดูแล
ถึงอย่างไร ก็จะ เฝ้าเทคแคร์
เพราะแม้แต่ ไกลใกล้ ยังตราตรึง
คำสัญญา เธอให้ มาทุกข้อ
ไม่ตัดพ้อ แม้โดนดุ เสียงอื้ออึง
ไม่พอใจ เก็บเงียบ ไม่ดื้อดึง
เป็นที่พึง พึ่งพา อย่างถาวร
สัญญาว่า จะรัก เธอเช่นกัน
สัญญามั่น ทุกอย่าง ประดับพร
สัญญาใจ จะไม่ พรากจากจร
ใจอาวรณ์ ผูกพัน ขอสัญญา...
27 พฤษภาคม 2550 15:15 น.
ดิออร่า
ภาพเก่าเก่า ยังชัดเจน ให้ผวา
ยังติดตา คอยหลอน อยู่ไม่หาย
ที่ผ่านมา พยายามอยู่ ไม่เสื่อมคลาย
ไม่เคยหาย จากความคิด ความทรงจำ
เย็นวันหนึ่ง เหมือนเดิม ก็รอน้อง
อยู่ว่างต้อง เผลองีบรอ เวลาค่ำ
เผลอหลับไป ด้วยหมดแรง เหมือนเคยทำ
แต่วันนั้น บรรยากาศ ไม่เหมือนเดิม
พลันได้ยิน เสียงหัวร่อ ต่อกระซิก
สั่นระริก ร้องเล่น เพลงไทยเดิม
มอญซ่อนผ้า รีรีข้าวสาร เราแอบเคลิ้ม
ความฝันเริ่ม ... ก็เรา อยู่คนเดียว
พลันเปิดผ้า คลุมโปง ใจแทบวาย
นางหนึ่งนั้น หันมา สันหลังเสียว
ห่มสะไป โจงกระเบน รูปหน้าเรียว
รอยยิ้มเดียว จดจำ จนขึ้นใจ
ไม่ต้องห่วง หรอกหนา ดูแลเจ้า
จะคอยเฝ้า ไม่ห่าง จากไปไหน
ทางปลายเท้า เห็นเด็กเด็ก ห่างออกไป
เจ้าเป็นใคร เราไม่ต้อง การคำตอบ