ได้แต่เฝ้าตั้งคำถามอยู่ในใจ ว่าทำไมต้องวุ่นวายใจอยู่แบบนี้ อยู่ห่างกัน ทั้งเหงา อยู่ทุกวัน นะคนดี ห่างๆห่วงๆอย่างนี้ เพราะคิดถึงเธอ ไม่เจอกันแค่แป๊บเดียว ใจมันเริ่มห่อเหี่ยว คิดถึงเธออยู่เสมอ นอนร้องไห้ทุกค่ำคืน เมื่อตื่นลืมตาก็มีแต่ภาพเธอ เมื่อไหร่เราจะพบเจอกันสักที. ตั้งตาคอยอย่างน้อยใจอยู่อย่างนั้น มีเพียงดวงดาวนับพันอยู่ตรงนี้ นั่งนับดาวจนหมดฟ้า ก็หลับตาไม่ลงสักที รีบกลับมาหาฉันสักที...คนที่คิดถึงจัง....