24 มกราคม 2551 14:14 น.
ดิบลูเม้นท์
อย่าร้องไห้นะคนดี....
ยังมีฉันตรงนี้ คนที่ยังห่วงใยเธอเสมอ
ความผิดพลาดครั้งก่อน อาจบั่นทอนหัวใจของเธอ
แต่โปรดลืมความพลั้งเผลอ ลบภาพเก่าออกจากหัวใจ
ไม่เคยมีใคร ที่ไม่เคยผิดพลาด
อย่าให้โอกาสดี ๆ ต้องหายไปไหน
เอาความผิดพลาด มาสร้างฝันวันต่อไป
ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ เป็นบทเรียนสอนให้เราอดทน
อยู่ตรงนี้เสมอ เพื่อคอยซับน้ำตา
ยามใดที่เธอเหว่หว้า หรือหมองหม่น
อย่าคิดว่าโลกนี้ ไม่มีใครเคียงข้าง จนลืมใครบางคน
เพราะยังมีฉันอีกหนึ่งคน ที่ห่วงใยเธอ.......
4 มกราคม 2551 13:46 น.
ดิบลูเม้นท์
ห่างกัน นานนับปี
ที่ตรงนี้ ไม่มีเธออย่างวันเก่า
มีเพียงภาพความหลัง ของสองเรา
มีเพียงความว่างเปล่า กับสายลม
เธอจากไปไกลห่าง...
เหมือนความรักจางให้ขื่นขม
ลืมเธอไม่ได้ บอกกับใจว่าชั่งโง่บรม
โลกกลม กลม อาจทำให้เรากลับมาพบกัน
จากเพื่อนสนิท กลายมาเป็นคนรัก
เลยต้องเจ็บนัก กับความห่างที่แสนไหวหวั่น
เธอจะนึกถึงฉันบ้างไหม ในบางวัน
หรืออีกฝั่งฟ้านั้น มีใครมาแทนกัน...ใช่ไหมเธอ
ไม่มีใครแทนที่...เธอคนนี้
เพราะความรักที่มีมอบให้เธอคนเดียวเสมอ
จะวันนี้ พรุ่งนี้ และวันต่อไปหัวใจก็ยังเป็นเธอ
รักเสมอ แค่เธอ ตลอดไป