เพียงคำตัดพ้อ ของยอดหญ้าต่อสายลม

ดินสอ@พู่กัน

แม้จะเพียง ก่อหญ้าในทุ่งกว้าง ที่อาจมองดูด้อยค่า ด้อยราคา 

แต่อย่างน้อย ยังได้สร้างความชอุ่มชุ่มชื่น ให้ผื่นแผ่นดินที่อาศัย 

ไหนเลย จะเคยเรียกร้อง หาสิ่งอื่นใด อันนอกเหนือจากความเห็นใจ 

จากต้นไม้ที่ข้างเคียง หรือเพียงเสียงกระชิปจากสายลม 

นานเท่าใดกันแล้วนะ ที่ต้นหญ้า ต้นน้อยๆ ที่ยืนท้าลมอย่างห้าวหาญ 

หากเพียงแม้จะลู่ไหว ไปตามสายลม แต่ก็ไม่เคยได้ปลิดปลิว หลุดลอยไป 

นั่นเพียงเพราะว่า เจ้าตระหนักดี ว่าจุดหมายข้างหน้า เป็นสิ่งที่ไม่อาจจะคาดเดา 

เจ้าจึงยังพอใจ ที่จะปักหลักอยู่ที่เดิม 

ก็คงจะมีแต่สายลมนั่นสินะ ที่ล่องลอยไปได้ในทุกที่ 

ไม่ต้องหวาดหวั่น เกรงกลัว ต่อจุดหมาย ปลายทางเบื้องหน้า 

และทุกครั้งที่ผ่านมาทางนี้ สายลมเจ้าก็ไม่เคยลืม ที่จะเข้ามาทายทัก 

และโชยสะบัด ให้ปลายหญ้า ได้รู้สึก หวาบหวิว หัวใจไปด้วยทุกครา 

สายลมเจ้ามา ชักชวน งอนง้อ และตามตื้อ 

แต่ยอดหญ้าก็มิอาจจะเอนไหว ไปตามแรงปรารถนาของสายลม 

เพียงเพราะเราสอง นั้นต่างเหตุ ต่างผล และต่างเป้าหมายในตัวตน........ 


****แล้วคุณหละ มีเป้าหมายอันใด หรือเอนไหวไปตามแรงปรารถนา และแรงแห่งการเย้ายวน....