13 ธันวาคม 2546 15:27 น.
ดินสอสีฟ้า
เรื่องของความรัก
เค้าว่ามักไม่มีเหตุผล
เป็นเรื่องของคนสองคน
ที่อยากจะรักก็รักซะท่วมท้น
ที่อยากจะเลิกก็เลิกทำไม่สน
ทำเหมือนอีกคนไม่มีตัวตน
~ ที่ผ่านมา~
13 ธันวาคม 2546 15:20 น.
ดินสอสีฟ้า
เธอจะมั่นคงไหมอยู่ทางนั้น
แต่ฉันยังคงมั่นอยู่ทางนี้
เธอจะเหงาบ้างไหมในบางที
แต่ฉันคนนี้ไม่เคยจะเหงาใจ
เพราะมีเธออยู่ในความทรงจำ
ยังคงย้ำความรู้สึกเดิมเสมอ
แค่กายห่างเว้นว่าง เรื่องพบเจอ
แต่ฉันก็มีแค่เธอในหัวใจ
10 ธันวาคม 2546 16:30 น.
ดินสอสีฟ้า
เค้าดีกว่าฉัน...ใช่ไหม!
เธอถึงจะทิ้งฉันไปในวันนี้
หมดสิ้นเยื่อใยกันแล้วเหรอคนดี
หรือที่ผ่านมาเป็นปี ไม่มีความหมายอะไร
เค้าดีกว่าฉัน...ใช่ไหม!
เธอทิ้งฉันได้ง่ายดายอย่างนี้
เอาเถอะ! ตามใจถ้าเธอเห็นว่าเค้าดี
จะได้จบสิ้น...พอกันที.... คนหลายใจ!
9 ธันวาคม 2546 03:50 น.
ดินสอสีฟ้า
เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
คิดถึงคนของใจที่ต้องจากกัน
ไม่รู้จะอีกกี่ปี กี่เดือน เหรอกี่วัน
ที่สองเรานั้นจะได้เจอกันสักที
ไม่ได้อยากให้เธอต้องอ้างว้าง
แต่ระยะทางใช่ใกล้ซะที่ไหน
แต่ก็ยืนยันนะว่าจะรีบกลับไป
เพราะห่วงใจ..คนไกลเหลือเกิน
4 ธันวาคม 2546 06:00 น.
ดินสอสีฟ้า
คนดี..ฉันรักเธอนะ
ขอร้องล่ะ...อย่าทำแบบนี้
เธอเล่นหายไป ข่าวคราวไม่มี
เธอรู้ไหมคนๆนี้แทบจะบ้าตาย
เป็นห่วงเธอมากกว่าใคร
ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรทั้งนั้น
เมื่อไหร่นะถึงจะกลับมาหาฉัน
กลับมาปลอบขวัญให้ฉัน.. ซะที