19 มิถุนายน 2546 11:05 น.
ดาหลา
คืนนี้ฝนตกหมดอารมณ์จะขึ้นสาย
สายฝนปรายลงมาให้คราคร่ำ
ไม่มีเสียงไวโอลินยินประจำ
ฟังเสียงฝนตกพรำพรำก็เพลินดี
มองสายฝนเป็นสายให้คลายเศร้า
ชีวิตคนเราก็มีอยู่แค่นี้
เช้าทำงานเย็นกลับบ้านดูทีวี
มีความสุขดี..เท่าที่...เราต้องการ
มีคนมากมายที่วุ่นวายสับสน
เพียรดิ้นรนแสวงหาความสุขสนุกสนาน
จะรู้ไหมหนออะไรคือสิ่งที่ต้องการ
จะพบพาน..หรือไม่...อยู่ที่ใจแต่ละคน
17 มิถุนายน 2546 10:36 น.
ดาหลา
ขอบคุณพ่อที่ให้ไวโอลิน
จะบรรเลงเพลงพิณรินขับขาน
กล่อมพฤกษไพรขุนเขาและสายธาร
ขับประสานเสียงนกร้องก้องประเทือง
จากนี้ไปคงไม่เหงาและเศร้าสร้อย
ไวโอลินตัวน้อยคอยเป็นเพื่อน
จะขับกล่อมดวงดาวและดวงเดือน
ที่เสมือนเป็นเพื่อนกัน..นิรันดร...
หน้าส่วนตัว
901
