10 กรกฎาคม 2546 09:35 น.
ดาหลา
บางครั้งคนเราเฝ้าสับสน
คิดวกวนไปมาหาเหตุผล
ระหว่างความรักกับความจริงที่วกวน
ในกมลคิดอย่างไรใคร่รู้ความ
ความถูกต้องมาก่อนกระนั้นหรือ
ใยยึดถือความคิดตนไม่ไตร่ถาม
หากจะไปขอให้จากไปอย่างงดงาม
ไม่ขอห้ามปล่อยไปตามทางแต่ละคน
แต่ก่อนจากขอฝากไว้สักนิด
รอยจุมพิตจะติดไปทุกแห่งหน
คราใดที่คิดถึงจะได้ไม่ทุกข์ทน
ดวงกมลโปรดรู้ไว้..ใจยังรอ.....
9 กรกฎาคม 2546 10:25 น.
ดาหลา
...ใจของคนหมุนวนผกผัน...
...ใจคนนั้นเปลี่ยนไปได้เสมอ...
...ใจของคนไม่หยุดนิ่งหรอกนะเธอ...
...ใจคนนั้นหลงละเมอเพ้อร่ำไป...
2 กรกฎาคม 2546 11:39 น.
ดาหลา
เคยสัญญาว่าจะส่งโน้ตเพลงให้
ขออภัยที่ช้าไปใช่เลือนหาย
แต่ด้วยเหตุการงานนั้นมากมาย
มิวางวายทุกเช้าค่ำแสนกล้ำกลืน
พอว่างเว้นการงานรีบสานต่อ
ไม่รีรอเลือกโน้ตเพลงบรรเลงรื่น
เพลงช้าช้าตามที่ขอมิทนฝืน
ให้เริงรื่นพริ้วหวานตำนานเพลง
หยาดเพชรเกล็ดแก้วแววฟ้า
ร่วงลงมาพบมิตรชิดใกล้ไม่หวั่นเกรง
แต่ปางก่อนเคยเสน่หานางละเวง
มอบสี่เพลง..ให้คุณทองดี..สีไวโอลิน......
19 มิถุนายน 2546 11:05 น.
ดาหลา
คืนนี้ฝนตกหมดอารมณ์จะขึ้นสาย
สายฝนปรายลงมาให้คราคร่ำ
ไม่มีเสียงไวโอลินยินประจำ
ฟังเสียงฝนตกพรำพรำก็เพลินดี
มองสายฝนเป็นสายให้คลายเศร้า
ชีวิตคนเราก็มีอยู่แค่นี้
เช้าทำงานเย็นกลับบ้านดูทีวี
มีความสุขดี..เท่าที่...เราต้องการ
มีคนมากมายที่วุ่นวายสับสน
เพียรดิ้นรนแสวงหาความสุขสนุกสนาน
จะรู้ไหมหนออะไรคือสิ่งที่ต้องการ
จะพบพาน..หรือไม่...อยู่ที่ใจแต่ละคน
17 มิถุนายน 2546 10:36 น.
ดาหลา
ขอบคุณพ่อที่ให้ไวโอลิน
จะบรรเลงเพลงพิณรินขับขาน
กล่อมพฤกษไพรขุนเขาและสายธาร
ขับประสานเสียงนกร้องก้องประเทือง
จากนี้ไปคงไม่เหงาและเศร้าสร้อย
ไวโอลินตัวน้อยคอยเป็นเพื่อน
จะขับกล่อมดวงดาวและดวงเดือน
ที่เสมือนเป็นเพื่อนกัน..นิรันดร...
หน้าส่วนตัว
916
