วันสองวันนี้ รู้สึกว่า ได้พบเจอ สิ่งที่เรียกว่าอะไรนะ มันบอกไม่ถูกว่า .......อะไร มันเป็นความรู้สึกที่รับรู้ หรือเปล่าที่ว่า ใจคน เปลี่ยน ไป ตามกาลเวลา ใจคน หมุนวนไป วนมา หรือเปล่า ............. นั่งคิด นอนคิด คิดไม่ออกบอกไม่ถูกว่า เพราะอะไร ทำไม ใจคนเปลี่ยน การเปลี่ยนไป นะเรา........รู้สึก บอกได้จริงๆๆว่าเราเสียใจ แต่ถึงแม้จะเสียใจนะ เราก็ยังคงที่.......... เรายังเป็นเรา ......... เราก็ยังอยู่ตรงนี้ ....... อยู่ดูเธอ ห่าง ๆ อย่างเดิม อยากรู้จริงๆ ว่า ใจคน ทำด้วยอะไร ก้อนเนื้อก้อนเล็กที่ อกข้าง ซ้าย เต้น ตูมตาม ตึ๊กตั๊ก ตลอดเวลา แต่ มี อำนาจที่จะ เปลี่ยน ให้คน แต่ละคน เปลี่ยนไป ได้ อย่างไรกัน เคยถกเถียงกันว่า ใจก้อนเนื้อเล็กๆๆนั้นไม่มีความรู้สึก มันก็จริงอยู่.......... แล้วความรูสึก หล่ะ มากจากไหน จาก สมองหรือเปล่า สมองก็ ก้อนเนื้อ เหมือนกัน แล้วมาจาก อะไรหล่ะ .......... ฉันยัง สับสนและว้าวุ่นใจ เนื่อง ๆ กับอาการ....... ใจเปลี่ยนไป ขอเธอ......... อีกนาน เท่าไหร นะ......... โลเล .......ไม่มั่นคง ไม่มั่นใจ มันจะหายไป ซะ ทีหนอ.......... ดาหลา & ปะการัง
หลายวันก่อน 1 คำบอกเล่า ที่ ฉันได้ฟัง 1 คำบอกเล่า ที่ เธอ บอกฉัน ฉันรู้ว่า เธอก้หนักใจ ที่จะเอื้อนเอ่ย และฉันก้รู้สึกใจหายเมื่อได้รับฟังจากเธอ ใจ เหมือนจะหลุด ลอย เมื่อ เธอ บอก ฉันว่าจะไป..... มันเป็นความรู้สึก ที่ บอกไม่ถูก เป็นความรู้สึกที่ เย็นชา และ ร้าวลึก เป็นห่วง ......เป็นห่วงเหลือ เกิน ไม่รู้ หนทางข้างหน้า แห่งนั้น ๆ จะเป็นเช่นไร จะลำบาก แค่ไหน อันตรายเพียงใด ความรู้สึก ณ. เวลานี้ นะ บอกไม่ถูกเลย ใจเหมือนจะขาด และหลุด ลอย อยากไป อยู่คอย เฝ้า ห่วงหาและอาทร แต่ก็นะ มันไม่มีทาง เป็นไปได้เลย ใน ความรู้สึก ที่มีอยู่ รอบๆๆ กาย มีเงาเธอ อยู่ เสมอๆๆ ในหัวใจมีแต่เธอ และเธอ เท่านั้น ทุกๆ ลมหายใจ ทุกๆ ละอองอากาศ เป็น เธอ ผู้เป็นที่รัก ของฉันและครอบครัว สำหรับเธอ คนที่เป็น 1 ของครอบครัว..........รั้วของชาติ คงมีใคร อีกคนที่......มิ ได้แตก ต่าง จาก ความรู้สึก ที่ ฉันเขียนออกมานี้ สิ่งที่ เอ่ยมา มันเป็นเพียง ความรู้สึก เสี้ยวหนึ่ง ที่ เหมือน คนอื่นเค้าก้อ เท่านั้นเอง ที่เพียง คิดว่า หาก เป็น ฉัน และ อยู่ ในสถานะการณ์ นั้น ๆ จะเป็น เช่นไร กันหนอ........... ความรู้สึก เดียวกัน ........กับ ชาวบ้าน คน หนึ่ง ที่รู้ สึก เช่นนี้............. เขียน ให้ คน หนึงคน ที่ รู้สึก แบบนี้......คนนั้น ดาหลา & ปะการัง
เค้าว่า ฉัน หน้างอ เค้าว่าฉัน ไม่แย้มยิ้ม เค้าว่าฉัน เก็บอารมณ์ไม่อยู่ เค้าอีกแหละ ว่า ฉันถ่ายรูปไม่แย้มยิ้ม เค้า ว่าอีก คราวหน้า ไม่เอานะ เค้าว่าอีก ทำหน้าสวยๆๆ ยิ้มหน่อย เวลาถ่ายรูป เค้าว่า ฉัน อ้วนตัวกลม ป้อม เค้าว่าฉัน กินเก่ง เค้าว่าฉัน กินมันทุกอย่างที่ขวางหน้า ( ถ้ากินได้) เค้าว่า ฉัน เห็น สร้อยสวย เป็นวิ่งหา เค้าว่า ฉัน เห็นรองเท้ากระเป๋าถือ มีรึไม่โฉบ เค้าว่าฉันอีกและ ชีอบ แหลก หาก พอใจ เค้า ว่าฉัน ทำงานจนไม่รู้จัก ว่าง เค้าว่าฉัน นั่ง พิมพ์งานหรือว่า เล่น เค้าว่า ฉัน อีกและ ว่า คุยเล่นไม่เป็นชิ้นเป็นอัน และก้อเค้าอีกแหละ ที่บอก ว่า ถึง ยังไง ก้อยังเป็นคนเดียวที่อยู่ ในหัวจาย แล้ว อย่างนี้ จะ เรียกว่า ฉันมีอะไรดีไหมเนี๊ย........... ว่าซะ ..........
เก้า กันยา ระอาจิต เก้าออกจากชีวิตที่สุขและสดใส เหงา และเหงา ร้าวในหัวใจ เป็นไฉน กันหนอเฝ้ารอคอย วันนี้เหงาและเหงา วันเงียบและเหงา เฝ้ามองหา มองปลายฟ้า หาดาวที่ดารดาษ มองสายลมพัดไหว และไหวเอน มองหัวใจไฉนคร้ำคร้าด้วยน้ำตา ใครใครเขามีสุขทั่วถ้วน ล้วนหัวใจ แล้วทำไมหัวใจเงียบ เรียบระเบียบไป เงียบ เงียบ โอ๊ยเงียบเชียบเหลือใจ อยากตะโกน บอกเธอคนดีที่คิดถึง อยากบอกไปอีกสักที่ ว่ายังคงที่ อยากได้ยินยลคำพร่ำรักอีกสักที อยากขอเพียง สักครั้ง หนึ่ง.........ซึ่งรักเธอ เหงาและเหงา และร้าวจิต อยากหลบพักหัวใจหนีไกลอีกสักหน อยากหลีบลี้หนีหน้าไปให้ไกลคน อยากนิ่งเงียบเพียงลำพักอีกสักครา ขอพักสักนิดพินิจพิเคราะห์จิต ขอพักอีกสักทีกับเรื่องราว ที่ ผ่านผัน ขอจับใจหัวใจเก็บไว้กับใจของใครกัน ขอนิ่งเงียบเพียงลำพัง..........น่าจะดี..........
หน้าส่วนตัว
678
คึ ก ดื่ น. . . . ค่ อ น คื น
--------------------------------------------------------------------------------
ค่ำคืนที่เหน็บหนาว.....ที่เงียบสงัด
นอนผ่อนลมหายใจ เบาๆ
มองไปข้างหน้าที่.ปลายฟ้า
เห็นดาวระยิบระยับ.......เต็มฟ้า
มองหาดาวดวงเดียว ที่สวยที่สุด
ที่ กำลังทอแสงอ่อน ข้างดาวกลุ่ม ใหญ่นั้น
อยาก เอื้อมมือ คว้าเอาดาวนั้นมาแนบหัวใจ
พลันจินตนาการ ไป ว่า
ฉันเป็นลูกโป่งที่กำลังถูกเป่า ให้ พองออก ๆ
ยืด ออกไป ในอากาศ
แล้วลอยล่องไป ยังดาวดวงนั้น
ระหว่างทางนั้นๆๆ ฉันรู้สึกว่า
มีความเป็นธรรมชาติ.......นุ่มนวล
เหมือนฉันคือ อากาศ อย่างไรอย่างนั้น
มีคนถามฉันว่า คิดอะไร เมื่อ ดูดาว ..........
ตอบไป เบาๆ ว่า คิดว่าตัวฉันเล็ก แล้วก้อเล็กมาก
จนไม่มีค่า และราคา เมื่อเทียบ ดวงดาว
แต่ ผู้ที่ถามกลับบอกฉันว่า
เวลาที่เรามองดาว เรา มองอกไป
ไกลจากตัวจะรู้สึกว่าเราเล็ก แต่ลอง ก้มลง ดู เบื้องล่างซิ
เธอจะรู้สึกว่าเธอ ตัว ใหญ่ กว่า ต้นหญ้า อีก หลายแสนเท่า
ฉันทำตาม และ ได้รับรู้ว่า
คำอธิบายนั้น เป็นจริง.........
และผู้ที่ถาม ก็บอก ฉันว่า ...........
ตราบใด ที่เธอยังคิดว่าเธอด้อยค่า
ก็ยังไม่มีใคร มองเธอเป็น ...ดวงดาวที่ อยู่สูงกว่าเป็นแน่ แท้
จงหันมา ดูตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง และ
ปรับหัวใจ มองตัวเอง ให้มีค่า
เหมือน ...........อากาศที่มนุษย์
ต้องการ ใช้หายใจ.................
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
คนแรกของหัวใจ.......ขอเป็นคนสุดท้ายของชีวิต
รัก คือ ความเข้าใจ รู้กฎ-กติกา ไม่ก้าวก่าย ให้ความไว้วางใจ มีความรู้สึกที่ดี ๆ มีสุข-ทุกข์คอยเป็นกำลังใจให้กัน
ดาหลา & ปะการัง
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
Lovings
ดาหลา & ปะการัง เลิฟ 0 คน
