22 กันยายน 2547 14:01 น.
ดาหลา & ปะการัง
สายน้ำไม่ไหลทวน
ไม่เคยย้อนกลับมา
สำหรับสายน้ำเท่านั้น นะ
แต่ความรู้สึกที่บ่งบอกว่า ฉันรักเธอ
ยังอยุ่และอยุ่ในหัวใจเสมอ มา
ไม่คาดหมายจะต้องเป็นทุกอย่างของเธอ
แต่.........วาดหวัง
เป็นทุกลมหายใจขอเธอ
เพราะ ........
เธอเป็นเสมือนลมหายใจที่ คงชีวิตให้ฉัน
ฉันรู้......
ทั้งเธอและฉันต่างมีอดีตที่เจ็บร้าว ไม่ต่างกัน
อดีตที่ผ่านมา ไม่ว่าเธอหรือ ฉัน
ให้มันผ่านไป เป็นอดีตเหมือนสายน้ำที่ไม่ไหล........ทวน
แต่ ณ. วันนี้
วันเวลาที่ปัจจุบัน
ขอให้มีเพียง เรา
เท่านั้น ก็พอ..ได้ยินไหม .......
22 กันยายน 2547 08:38 น.
ดาหลา & ปะการัง
ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ แ ส น ดี
ความทรงจำ
ระหว่าง เธอกับฉัน
ในวันนี้ ยังคงอยู่ นับแต่วันที่เราพบกัน
จวบจน วันนี้ ที่เธอเดินจากไป
พร้อมกับ ความว่างเปล่าของชีวิตฉัน
ความรักนี่แปลกดีนะเหมือน
สายลม เหมือนสายน้ำ ที่พัด มาแล้ว ผ่านไป
อยาก ให้วันเวลาที่ผ่านไปนั้น
กลับคืนมาจังเลย
อยากให้เธอ กลับมายืน อยู่เคียงข้าง
เหมือนเดิม เฝ้ารอและรอเวลา ที่ สายลม จะพัด พา
ความรัก ของเธอ และฉันกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
จาก คน ละแผ่นดิน แต่ แผ่นฟ้าเดียวกันในวันก่อน
ความทรงจำเก่า ยังคงติดอยู่ ใน ห้วง ของความคิดถึงเสมอ
ในความรู้สึก
ของวันนี้ กับวันเก่า ๆ
ที่ผ่านไป เธอยังคงอยู่ ในหัวใจเสมอ
เธอเป็นคนดีคนเดียวของฉันเสมอ
เป็นความทรงจำที่อบอุ่น
ยัง อ่อนหวานอย่างไรก็อย่างนั้นไม่แปรเปลี่ยน
มีคำบอกลากันก่อนนอน อย่างไร
มันยังคงก้องใน หู
มันยังคงอยู่
ถึงแม้ ว่า เวลานี้
เธอ ไม่กลับมาอีกแล้ว....
ฉันจะเก็บ เก็บ มันเอาไว้ นานเท่านาน
22 กันยายน 2547 08:31 น.
ดาหลา & ปะการัง
อ ย า ก บ อ ก
ใ ห้ รู้ ว่ า . . . . . . . . .
สิ่ ง ที่ มิ เ ค ย ทำ ไ ด้ เ ล ย
คื อ
ก า ร ตั ด ใ จ จ า ก เ ธ อ
เ พ ร า ะ หั ว ใ จ ทั้ ง ห ม ด ที่ เ ธ อ
เ ค ย เ รี ย ก ร้ อ ง . . . . ร้ อ ง ข อ
นั้ น มั น อยู่ ที่ เ ธ อ
ถึ ง อ ย่ า ง ไ ร
ไ ม่ ว่ า วั นนี้ ห รื อ วั นไ ห น ๆ ๆ
สิ่ งที่ ยั ง ค ง อ ยู่
เ ดิ น ย้ำ อ ยู่ กั บ ค ว า มรู้ สึ ก ที่ ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง
ก้ อ คื อ รั ก เ ธ อ
อ ย า ก บ อ ก ว่ า
จ ะ ยึ ด ถื อ . . . .. ถื อ . . .. .
ป ร ะ โ ย ค ห นึ่ ง ที่ เ ธ อ บ อ ก ฉั น
ว่ า
ใ น ชี วิ ต นี้ . . . . . . . . . มี เ ธ อ เ พี ย ง ค น เ ดี ย ว
ก็ พ อ . .
อ ย า ก จ ะ ยิ้ม ใ ห้ โ ล ก นี้ นั้ น ส ด ใ ส
ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ว า ม รู้สึ ก ดี ดี
ที่ ยั ง มี ให้
เ พ ร า ะ ไ ห น ไ ห น หัว ใ จ ก็ ไ ป ข้ อ ง เ กี่ ยว
ไ ม่ ใ ช่ เศ ษ เสี้ ย ว ข อ ง หัว ใ จ ที่ มี ใ ห้
แ ต่ สิ่ง ที่ ใ ห้ เ ธ อ นั้ น
หั ว ใ จ ข อ ง ฉั น เ ต็ ม ๆ ๆ
วั น นี้ ฉั น ค ง ไ ด้ แ ต่ แ ค่ ร อ เ ท่ า นั้ น
เ พ ร า ะ ไ ม่ รู้ว่ า ฉั น จ ะ ฉุ ด รั้ งเ ธ อ ก ลั บ ม า ไ ด้ อ ย่ า ง ไ ร
ค ง ไ ด้ แ ต่ เ พี ย ง แ ค่ ร อ . . . . . .
ร อ ไ ป จ น ถึ ง วั น นั้ น
ค ง ไ ม่ ส า ย เ กิ น ไ ป
. . . . ใ ช่ ไ ห ม . . ..
21 กันยายน 2547 17:14 น.
ดาหลา & ปะการัง
ยั ง ค ง เ ดี ย ว ด า ย
ยั ง ค ง ไ ร้ สิ้ น ซึ่ ง ค ว า ม ห วั ง
ยั ง ค ง เ ป็ น เ ห มื อ น เ ฉ ก เ ช่ น วั น ว า น
วั น นี้. . .
ไ ม่ ต่ า ง จ า ก วั น ว า น เ งี ย บ ไ ร้ ร่ อ ง ร อ ย ข อ ง เ ธ อ
เ งี ย บ เ ห ง า แ ล ะ เ ศ ร้ า ใ จ
ไ ม่ รู้ ว่ า คำ รั ก ที่ เ ค ย บ อ ก
มั น อ ยู่ ที่ ไ ห น
ห ล อ ก ห ล อ ก กั น ห รื อ เ ป ล่ า
ไ ม่ รั ก ไ ม่ ค บ ไ ม่ เ จ อ ไ ม่ ไ ม่
ก้ อ ข อ เ พี ย ง . . . . . . . คำ ห นึ่ ง คำ
กั บ ฉั น เ ท่ า นั้ น พ อ
อ ย่ า เ ล ย อ ย่ า ทำ ร้ า ย กั น แ บ บ นี้ เ ล ย
ฉั น อ า จ ไ ม่ ดี พ อ สำ ห รั บ เ ธ อ
ข อ ใ ห้ บ อ ก
ฉั น ก็ ค ง เ ป็ น ไ ด้ เ พี ย ง
แ ค่ ค น ผ่ า น ม า ข อ ง เ ธ อ เ ท่ า นั้ น
ฉั น รู้ ค ว ร อ ยู่ ส่ ว น ที่ ฉั น ค ว ร อ ยู่
เ พี ย ง
บ อ ก ฉั น สั ก คำ ว่ า . . . . . . . ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร
ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร อี ก แ ล้ ว
ฉั น จ ะ ไ ป ไ ป จ า ก ชี วิ ต ข อ ง เ ธ อ
โ ด ย ไ ม่ ร้ อ ง ข อ อี ก ต่ อ ไ ป แ ม้ น ว่ า หั ว ใ จ มั น จ ะ เ จ๊ บ
จ น เ กิ น เ ยี ย ว ย า. . . .
อ ย า ก จ ะ ย้ำ คำ เ ดิ ม ที่ ค ง อ ยู่
ว่ า ฉั น ยั ง ค ง ที่
กั บ เ ธ อ เ ส ม อ แ ม้ น เ ธ อ เ มิ น
ดาหลา & ปะการัง
21 กันยายน 2547 12:40 น.
ดาหลา & ปะการัง
บางทีฉันก็ไม่เขาใจ
ความเงียบกับความว่างเปล่า.มันเหมือนกันไหม ?
ค้นหาคำอธิบายว่า เหงา คือ อ ะไร
ว่างเปล่าหมายถึงสิ่งใด
เงียบคือ อะไร อะไรคือ เงียบ
บางเวลา นั่งนิ่งๆ ๆ คนเดียว
ทำให้ได้คิดแลคิด คิดไป เรื่อยๆ ๆ
บางครั้งความเงียบก็คือ คำตอบของคำถาม หลายๆๆคำถาม
แต่บางครั้ง ความเงียบไม่ได้ช่วยอะไรเราเลย
โลกหมุนตัวไป อย่างเงียบๆ ๆ
หมุนไป ตาม กาลเวลา
อยากรู้จังว่า คุณ.?
ตั้งใจหลอก กันทำไม
นั่งคิด ค้นหา คำตอบ บน ความเหงาและว่างเปล่า
คิด คิด คิด เท่าไร คิดไม่ออก สักที
คิดไป มึนไป ร้างลา หัวใจ อ่อนล้า อีกตามเคย