2 ธันวาคม 2547 13:25 น.
ดาหลา & ปะการัง
เส้นทางการเดินของคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน...........
................เคยคิดว่าจะไม่รู้สึก รักใครอีก ..........
........................เคยบอกกับตัวเองว่า............อย่าหวั่นไหว...........
.................................แล้วทำไม........ทำไม.......
...............เมื่อ ก่อนไม่เห็นจะรู้สึก เหงา เศร้า..........
........................ไม่เห็นจะต้องคอยโทรศัพท์ เลย...........
...............วันเวลา ผ่านไป........คุณเดินมา ทำให้ ชีวิตที่อยู่แบบเรื่อย ๆ ๆ
........................มันมีความหมาย.....รู้สึกดีที่มีคุณเคียงข้าง........
...............มันใช่ความรักไหม.......
.......................ไม่น่าใช่นะ มันน่าจะเป็นความรู้สึกที่มากกว่าคำว่ารักนะ
...............เพราะ ต่างโต มีสติ และ ต่างรู้จัก หน้าที่ของแต่ละคนมากกว่า...........
เคยได้ยินเค้าบอกกันว่า
...........ความรักเป็นสิ่งประหลาด...............
................. ..........ระหว่างคนสองคนที่มีใจผูกพัน
.....................................แม้มิได้เอ่ยถ้อยคำ
............... ก็สามารถล่วงรู้จิตใจกันได้ ...................................
และ
............ไม่มีเรื่องผิด-ถูกในความรัก
........................คนเราเมื่อรักใครสักคน
.....................................ไม่มีคำว่าทำผิด
.................หากมีจิตใจที่บริสุทธิ์จริงใจให้เขา ..........................
...............ผ่านขั่นตอนการมีความรักมาแล้วนี่นะ.........
.........................นั่นมันเป็นความรักที่ต้องการครอบครอง ซึ่งไม่เรียกว่าความรัก
....................นั่นเรียกว่า เห็นแก่ตัว .....................................
เคยผิดหวังไหม ........ถามได้ เคยสิ
.............แต่ ไม่ได้ แพ้ ไม่ได้พ่ายแพ้มันหรอก
..............................ไม่เข้ด ( ทั้งๆๆ ที่เคยคิดว่า ไม่เอา อีกแล้ว )
..........ไม่รู้ สิ่งที่เกิด ขึ้นระหว่างฉันกับคุณ ในวันนี้...........
......................มันเป็น สิ่งที่ดีดี ที่เรามีให้กัน...................
.........................ไม่มีฝันสำหรับอนาคต................................
.............ไม่มีคุณและฉันตลอดชีวิตที่จะเคียงขางกาย............
.........................ไม่มี........ความหวัง........................
.............ไม่มีอะไร ๆ ที่จะสร้างเก็บไว้เพื่อน วันข้างหน้า..........
.................ไม่มีคำว่าครอบครองซึ่งกันและกัน...................
เราตั้งมั่นอยู่บนความรู้สึก เพียง ........รักกันในใจ คิดถึงกันแค่ ในใจ
เพียงพอนะ...........
เพราะว่า........ความรักนั้นมีค่า มากมาย..........
ความรักทำให้ ชีวิตเรามีชีวิตชีวา
มีความสุข..........
ขอแค่ ..............วันนี้ มีคนที่แคร์ ฉันอยู่ ...........
มีเพียงความรู้สึกที่ดีดี ที่มีให้กัน............ตลอดไป พอแล้ว
สำหรับชีวิตวันนี้................
เพราะ วันหนึ่ง เราต้องจาก กัน..........
ขอจากกันทั้งที่หัวใจยังคงผูกพันกันนะคะ........สุดที่รัก..........
1 ธันวาคม 2547 16:56 น.
ดาหลา & ปะการัง
คิดถึงป๋า นะคะ ยามนี้ลูกร้องให้ ....
หฯผิดสัญญานะคะป๋า...........
แล้วป๋ารู้ไหมคะ ว่าหนูคิดถึงป๋ามาก
หลับตา..........ย้อน อดีต เวลา ผ่านไป นานนะ สำหรับฉัน........
ประโยคสุดท้ายที่ป๋า บอกฉันเป็น ครั้งสุดท้าย....
ดูแลตัวเองนะ ป๋า อาจจะไม่มีโอกาส ดุแลหนูอีกแล้ว.ต้องเข้มแข็ง
เป็นตัวของตัวเอง สู้ ทุกรูปแบบ
แม้ไม่มีจะกิน จงอยู่อย่างเสื้อ หิวยอมกินเนื้อตัวเอง ดีกว่าเสียศักดิ์ ศรี
อย่าร้องให้ แม้ ว่า เราจะหมด หนทาง
...จำเอาไว้....นั่นคือ คำพูด สุดท้าย ก่อนที่ลมหายใจของป๋าจะหมดลง........ในคืนนั้นเอง.....
ฉันตัดสินใจเลือก การรักษา อย่างหลัง คือ ให้ยาป๋า หลับไป แล้วเราทุกคน นั่ง สวดมนต์ ข้าง ๆ ป๋า .........จนป๋า หมด ลม หายใจ ในเวลา ตีสาม.....ของวันที่ ๒๐ เดือนตุลา ๒๕๒๖
น้ำตาเจียนเป็นสายเลือด .........
ไม่รู้ว่า นานเท่าไร แล้ว สำหรับ ความรู้สึกตรงนั้น
ทุกครั้งที่ ฉันได้หวลคิดถึงประโยคเหล่านั้น น้ำตาไหลไม่หยุด ทุกครั้ง
ป๋าจ๋า ป๋า หนูขอโทษ หนู ไม่เข้มแข็ง หนูไม่รักษาสัญญา
ที่ให้ป๋าว่าจะไม่ร้องให้ ...........แต่หนูรู้สึกว่าหนูโดดเดี่ยวมากเลย.หนูเหงาค่ะ
ป๋า.จ๋า..... หนูไม่รักษาสัญญาเพราะว่าหนูคิดถึงป๋านะคะ..........
.....ไป อ่าน เรื่องสั้นเราด้วยนะ........คิดถึงป๋า........
เขียนให้ ป๋า.....ในวันพ่อ ปี นี้ ๒๕๔๗.........
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
773
