18 ธันวาคม 2547 10:30 น.
ดาหลา & ปะการัง
.............
เมารัก มักมั่ว ชั่วช้า
เมารัก เมามัว เอาตัว
เมารัก เมามัน พลันชั่ว
เมารัก เมามัน เมากัน
เมามัว เมามั่ว เมาหล้า
เมาเขา เมาเหล้า เมาฝัน
เมากัน เมาเขา รำพัน
เมารัก เมาเธอ ละเมอ
กินเหล้า ราคา ดีเมา
เหล้าโรง เหล้าแดง ไหมเธอ
เหล้าดี บรั่นดี วิสก๊เหรอ
เหล้าขาว เหล้าป่า เอาเออ
กินเหล้า เมามาย เหมือนหมา
กินเหล้า กินมัน หรือเธอ
กินพอ เพ้อพอ เมาเรอ
กินเผลอ ยกซด กดใจ
เผลอเมา ขาดเขลา เมามั่ว
เผลอตัว เผลอมั่ว เผลอไผล
เผลอกิน เผลอไผล เผลอไป
เผลอเผลอ ไร้สติ หมดตัว
เมา............
16 ธันวาคม 2547 23:14 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากอยาก มีชีวิตที่ดี ในวันนี้
อยากให้ชี้ชะตา ชีวิตใครลิขิต
อยากเป็นคนใหม่ ผ่องใสจิต
ใครลิขิตให้ทีจะขอบคุณ
แต่ละวันดำเนินเพลินเพริด
ไม่ละเมิดกฎใครไม่ได้เลิศหรู
ชิวิตนี้ก็เป็น แค่ตูคุ้ดคู้อยู่
อยู่ในรูรังรักร้างร้าวรอน
มีหน้าที่อะไรทำไปเถิดอีหนู
ไม่ต้องดูอย่างใครเขาที่ทอดถอน
แอบรักแอบมองตามทำนอง
แอบถ้ำมองบ้างไม่ค้างคา
ตกลงใจไม่มองแล้ว ๔๙๑๑
หากได้เจอจะเพ้อถ้าสบตา
ชอมอนี้เลขดีแท้แม่ว่ามา
อย่าอิจฉานะเธอละเมอแทน
อ้าวเขียนไปไม่ได้เรืองเคื่องไหมนี่
ก้อคนดีบอกมาว่าไม่สนแม้น
หากได้เจอแม่จะมองต่มข้อแม้
แม่อีหนูเค้าไม่สนแล้วหนุ่มคนเมือง
ว่าไปนั่น อย่างอนเลยนะคนดีจ๋า
ถ้าไปพบสบตาจะวานบอกเรือง
สาวหน้าใสไทยโพฯเค้าแอบเคือง
เรื่องรีบเร่งเดินไวไปไม่ทัน
ใครกันหนอแง๊ว ๆ ว่าอยากเที่ยว
ใครกันแง๊วว่าอยากไปใจผินผัน
พลาดคราวนี้คราวหน้ายังมีปัน
แปลงแหล่งเที่ยวเลี้ยวรวมตัว
หวังว่าไปทริปนี้ดีที่หนึ่ง
จึงหวังตรึงตราใจให้เต็มใจขั้ว
คราวหน้าฟ้าใหม่จัดไปมั่ว
ท่องไปทริปเย้ยฟ้าท้าหนาวเอย..............
ก๊ากกกกกกกกกกกก
จบแบบมั่วๆ ๆ ๆ แท้เรา
แต่งแบบหนาว ๆ ๆ ใจร้าวรอน เอิ๊ก ๆ ๆ
ดาหลา............มั่ว..........คร๊าบบบบบบบท่านปู้ชม
ปล...........รูปนี้ ที่หมาย หน้า มะ..........
ไปตะเลน้า ม่ายช่าย.......มัลดีฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
16 ธันวาคม 2547 17:48 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากร้อง ร้องร้องให้ ทำไมฉัน
อัดอึด อึดอัดใจทำไมกัน
ร้อนร้อนร้าวร้าวรอนขอผ่อนผัน
หัวใจร้างระรอน เธอง้อขอคืนดี...............
รักนะรักอยู่ อยากให้รู้
รักชื่นชูและคิดถึงนะคนดี
หาเหตุผลมาเธออธิบายให้คลายที
ว่าห่างหายไป ด้วยเหตุได
ง้อง้อ ขอขอ คืนดี นะที่รัก
ง้อง้อด้วยโทรศัพท์นี่นะ น่ารักไหม
ง้อง้อขอคืนดี รักพี่นี้เต็มใจ
เชื่อไหม ว่ารักอยู่ ง้อพ้อทางไกล
อยากกลับนะคนดี แต่แค่นี้เจ๊บ
อย่ากลับกลับมาอีกเลยใครขอไว้
อย่าอ่อนใจใจอ่อนเพราะเค้าง้อไป
อย่าได้เชื่อ อ้อนวอน อ้อนว่ารัก
เจ๊บแล้วจำเอาไว้ คนดีจ๋า
อย่าได้กลับไป เจ๊บช้ำระกำนัก
ปิดหูปิดตา ปิดหัวใจเพราะประจักษ์
คนเคยรักเค้าหลอกลวง ดวงใจเรา............
กลับไปเถิด ทางใครทางมัน ขอแพ้พ่าย
กลับไป ดูแล คนใกล้ ตัว ดุแลเขา
กลับไปรักษ์ ดวงฤดีเธอที่เป็นเงา
เธอ ผู้เป็น คู่เคียงเรือน....ใจ.........
ดาหลา & ปะการัง
๑๖ นวาคม ๒๕๔๗
16 ธันวาคม 2547 11:03 น.
ดาหลา & ปะการัง
คำว่ารัก..ศักดิ์สิทธิ์ คิดจะเอ่ย
หากจะเผย ความในใจ อย่าได้เผลอ
คำว่ารัก ปักหทัย ใช่แค่เพ้อ
แค่ละเมอ เพ้อมาว่ารักกัน
คำว่ารัก คิดถึง เพียงแต่ลมปาก
อาจไม่ยาก หากจะเอ่ย เฉลยไว้
หากคำรัก และคิดถึง บอกซึ้งใจ
การกระทำไม่ตรง คงไม่พอ
หากจะ เอ่ยคำ รักกับฉัน
คงแค่ ปันใจมาเพียง เสี้ยวขอ
แล้วให้รอ รอ แห้วทุกที ที่รอ
ขอเถิดขอ อย่าได้เอ่ย แม้ ว่าไม่จริงใจ
หากรัก จริงแท้ ไม่แปรผัน
ขอเพียร การกระทำ สม่ำเสมอไหม
สิ่งที่ทำ อย่างร้างและห่างไกล
รักแท้จริง ที่หัวใจ ใส่กระทำ
รักแท้ แน่หรือ ขอมองก่อน
รักแท้ แน่ใจนะ อย่าให้ช้ำ
รักแท้แท้ แค่รอ จะจดจำ
จำไว้ว่า หลอกให้จำ ให้ช้ำใจ................
ดาหลา & ปะการัง
๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๗
15 ธันวาคม 2547 23:58 น.
ดาหลา & ปะการัง
ก็แค่เคย เคยรัก รักเธอแค่นั้น
ก็แค่เคย เคยคิด คิดถึงหรอก
ก็แค่เคย เคยเป็น พิเศษดอก
ก็แค่เคย บอกรัก เธอเสมอมา.....................................
เวลานั้น ต่างกับ เวลานี้
ก่อนคนดี เคยรัก เป็นนักหนา
ก่อนเคย เป็นเพียง ดวงแก้วตา
แต่เหตุใด ปล่อยร้าง ลงกลางคัน........................
เดิมเคย ห่วงใย ไม่ยอมห่าง
เดิมไม่ร้าง ห่างไป ไกลเกินฝัน
แต่เดี๋ยวนี้ ทิ้งร้าง และห่างกัน
ปล่อยให้ฉัน เจ็บช้ำ ระกำทรวง...................
คำเคยบอก ปลายก้อย อย่าได้เจ็บ
ก่อนเคย เก็บห่วงหา ใช่คำลวง
คำเคยอ้อน เคยออด ฤดีดวง
แล้วใย ทอดถอนใจ จากฉันไป.............
ต่อไปนะ หากไม่รัก จริงอย่าได้ทิ้ง
คำกลอกกลิ้ง เหมือน น้ำที่นิ่งไว้
บนหัวใจ ให้ฉ่ำชุม ที่ทรวงใน
น้ำหวานหว่าน ไว้ให้ รื่นชื่นฤทัย..................
เดิมน้ำหวาน ปานใด ไม่ต้องบอก
เติมต่อ ความหวาน ให้หวั่นไหว
น้ำผึ้งหรือ ยาพิษทิ้ง ไว้กลางหัวใจ
แล้วจากไป เหมือนไม่ ได้รักกัน..............................
ออกไปจาก ชีวิตฉัน แต่วันวาน
เวียนวน ผ่านมาอีก ให้ร้าวนั่น
แล้ววก กลับมาหา ทำไมกัน
ไปแล้วไป ให้ลับอย่า กลับอีก...............................................
เดินไป แล้วเลยไป อย่าได้สน
เดินไปพ้น ทางรักเก่า เคยสับหลีก
เธอคนนั้น ตัวจริงร้าง เวลาปลีก
เดินไปข้าง เขาคนนั้น อย่าหันมา.............................
ไปเถิดนะ คุณคนดี คนเคยรัก
ไปเถิดดวง หทัยมันเศร้า เคล้าน้ำตา
ไปให้ไกล ไกลนะอย่า กลับมา
เพราะรักเรา นั้นร้างและ ห่างไกล.....................
จำใจห่าง คุณคนดีที่ เคยรัก
ทั้งที่คง ยังซึ้งตรึงใจ อยู่ห่างไม่
แต่เหตุผล ที่มีคือเธอ นั่นไม่ใช่
คนที่รัก รอวันสุข สมใจ.......................
ดาหลา & ปะการัง
๑๕ ธันวาคม ๒๕๔๗
ปล...........เขียนไปตามที่หัวใจมันอยากเขียน
ดีดีไม่ดีไม่รู้แต่รู้ อยู่ ในห้วงแห่ง...........จวนอาศัลย์
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
898
