11 พฤศจิกายน 2547 11:49 น.
ดาหลา & ปะการัง
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้เน๊อะ......
คืนนี้น้องคนดีมิห่างพระธรรม
คืนนี้สวดนำพรสว่างให้จำ
คืนนี้คงฝันดีเพราะผ่อนคลายสบาย
สวดมนต์นำจิตวางณ.พระพุทธเจ้า
ตั้งจิตเรา เฝ้าเจาะจงลงผ่อนคลาย
พระธรรมน้อมนำให้กลับกลาย
จิตสว่างคลายจิตนิ่งเสียจริงจริง
พี่ทิกิจ๋าขอบคุณที่เอื้อนเอ่ย
นำเฉลยคุณธรรมเป็นขวัญมิ่ง
ต่อแต่นี้กรรมใหม่ต้องร้างจริง
สร้างกรรมดีต่อชิวีนี้ให้สดใส
สาธุอีกครั้งจ๊ะ
: 9584 - ดาหลา & ปะการัง
: 374973 - 10 พ.ย. 47 - 22:04
วันนี้ สัมผัสสระระหว่างบท ผ่านแล้ว
เหลือ สองประเด็นคือเสียงกลอนที่มัน
อ่านแล้วไม่มีชีวิตชีวานะคะกับ
คำซ้ำ
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้เน๊อะ...
เน๊อะ ไม่ต้องใส่ไม้ตรี ก็เป็น เนอะ อยู่แล้ว
นะคะ แต่ในนี้ เนื่องจากหาสระเออะมา
ประกบลำบาก ก็โยกกลอนไปเป็นนะจะได้
รับกับคำ พระ ดังนี้
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้นะ......
มิห่างพระน้องคนดีชี้ธรรมพร่ำ
เมื่อ สระอำ คือ คำว่าพร่ำ อยู่ ท้ายบาทแล้ว
ในทางกลอน เรามักไม่นำมาสัมผัสในอย่าง
คำว่า นำ ที่เกินมาใน
คืนนี้สวดนำพรสว่างให้จำ
เราก็ลองแก้ไขเป็น
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้นะ......
มิห่างพระน้องคนดีมีธรรมพร่ำ
สวดมนต์สอนพรสว่างทางให้จำ
แล้วลงมาเจอไร้สัมผัสในบาทสี่อย่าง
คืนนี้คงฝันดีเพราะผ่อนคลายสบาย
ก็จำเป็นต้องแก้ไขเป็นดังนี้อีก
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้นะ......
มิห่างพระน้องคนดีมีธรรมพร่ำ
สวดมนต์สอนพรสว่างทางให้จำ
คืนแรมค่ำฝันผ่อนนอนสบาย
เช่นเดียวกับหลักใน การนำคำสัมผัสมาไว้กอ่นหน้า
อย่าง
คืนนี้คงฝันดีเพราะผ่อนคลายสบาย
เราจะลงสัมผัสท้ายว่าสบาย ไม่ควรใส่คำว่า
คลายตรงหน้าสบาย ทำให้ความหมาย
ไร้น้ำหนัก
สรุปบทหนึ่งจึงเปลี่ยนเป็น
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้นะ......
มิห่างพระน้องคนดีมีธรรมพร่ำ
สวดมนต์สอนพรสว่างทางให้จำ
คืนแรมค่ำฝันผ่อนนอนสบาย
บทสอง
สวดมนต์นำจิตวางณ.พระพุทธเจ้า
ตั้งจิตเรา เฝ้าเจาะจงลงผ่อนคลาย
พระธรรมน้อมนำให้กลับกลาย
จิตสว่างคลายจิตนิ่งเสียจริงจริง
สวดมนต์นำจิตวางณ.พระพุทธเจ้า
บาทนี้ความหมายเกือบได้
แต่ ณ พระพุทธเจ้า ถ้าหมายถึงพระพุทธเจ้าจริง
คงต้องบอกความหมาย ว่า น้อมรำลึกไปหาโดย
เปลี่ยนเป็นว่า
สวดมนต์นำจิตสู่จุด.พระพุทธเจ้า
หรือ
สวดมนต์นำจิตมุ่ง ณ.พระพุทธเจ้า
ถ้าวาง ก็แปลว่ารู้ว่าพระพุทธเจ้าอยู่ตรงไหน เป็นไปไม่ได้
ไม่มีใครทราบว่าพระองค์ไปนิพพาน ณ แห่งใด
ตั้งจิตเรา เฝ้าเจาะจงลงผ่อนคลาย
เสียง สุดท้าย ในบาทสองนี้ เรามักไม่ลงเสียงสามัญ
ควรจะเป็น เสียงอื่น เช่น เอก โท ตรี จัตวา
นิยมลงจัตวาเพื่อให้เสียงไพเราะเช่น
ตั้งจิตเรา เฝ้าเจาะจงลงผ่อนหมาย
พระธรรมน้อมนำให้กลับกลาย
ถึงตรงนี้จะเห็นว่า พระธรรมนั้น สามารถสัมผัส กับคำว่านำได้
ก็สลับที่เสีย....เป็น ...แล้วเติมคำว่า จิตเพื่อให้มีความหมาย
และ จังหวะ กลอนดีขึ้น
งามงอนคนไหนงอนไม่รู้นะ......
มิห่างพระน้องคนดีมีธรรมพร่ำ
สวดมนต์สอนพรสว่างทางให้จำ
คืนแรมค่ำฝันผ่อนนอนสบาย
สวดมนต์นำจิตสู่จุด.พระพุทธเจ้า
ตั้งจิตเรา เฝ้าเจาะจงลงผ่อนหมาย
น้อมพระธรรมนำจิตสว่างคลาย
ให้กลับกลายดวงจิตนิ่งคิดจริง
พี่ทิกิจ๋าขอบคุณที่เอื้อนเอ่ย
นำเฉลยคุณธรรมเป็นขวัญมิ่ง
ต่อแต่นี้กรรมใหม่ร้างอย่าอ้างอิง
สร้างทุกสิ่ง กรรมดีต่อชิวีนี้ให้สดใส
ง่า พี่แก้ไปเวียนหัวมาก
เพราะน้องปักพลังลงในคำแรงมาก
ทำให้พี่มืนที่ต้องแก้ให้ทุกบาท
แต่สามบทนี้ยังพอไหว ถ้ายาวกว่านี้พี่คงตาลาย
ทิ้งไปไม่จบทุกบท
ลองพิจารณาดูแล้วกันนะคะ ว่าวิธีแก้ไขกลอน
เราให้เข้าที่เข้าทางทำอย่างไร
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 374999 - 10 พ.ย. 47 - 22:41
9 พฤศจิกายน 2547 22:54 น.
ดาหลา & ปะการัง
ปัญหามีไว้ทำไมใครรู้บ้าง
ปัญหามันค้างคาอยู่ที่ไหน
ปัญหามันมาจากอะไร
ปัญหาเกิดจากอะไรทำไม
คนทุกคนมีปัญหามาให้เป็นปัญหา
บ้างใหญ่ล้นท้นหัวสมอง
บ้างเล็กแร้วท่าขี้ตาแมวกอง
บ้างไม่ใหญ่ทำให้ยิ่งใหญ่เกิน
บ้างทำนิ่งปัญหามาปัญญาไหล
บ้างแก้ไปปัญหาที่หนักจริง
บ้างเล็กแสนเล็กทำให้ใหญ่ยิ่ง
บ้างทำเกินจริงกลายเป็นกร้าวทุกสิ่ง
บ้างมองเรื่องใหญ่เป็นเล็ก ๆ
บ้างมองเล็กใหญ่ โตมโหระทึก
บ้างไตร่ตรองครองรำลึก
บ้างโวยวุ่นทึกทักไปไม่ต้องมอง
ปัญหามีเอาไว้ให้แก้ไข
ปัญหาหลีกลี้ไปจ้างไม่พ้น
ปัญหาเล็กหรือใหญ่ใช่อับจน
ปัญหามาหาทางแก้แต่ละอัน
แต่ละอันปัญหาต่างมุมแก้
แต่ละละมุมมองของปัญญา
แต่ละปัญหาต่างใช้ปัญญา
ปัญหาใหญ่เล็กไซร้ แก้ได้
ท่องเอาไว้ใหญ่เล็กก็เล็กใหญ่
ท่องเข้าไว้ใหญ่ทำเล็กได้ยากที่ไหน
เล็กแล้วเล็กถีบมันออกไปให้ไกลไกล
ปัญหาเหล่านั้นไซร์ แก้ได้ด้วยปัญญา
ดาหลา & ปะการัง
๐๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๗
ใหญ่เล็ก..........เล็กใหญ่
9 พฤศจิกายน 2547 10:58 น.
ดาหลา & ปะการัง
แวะมา แวะอ่าน แวะชม
แวะมา แวะวอน มาอ้อน
แวะก่อน แวะดู ว่าห่วง
แวะบอก แวะว่า อย่านอนดึก
แวะมา รับทราบ ว่า ห่วงนะ
แวะไป แวะมา รูค่า ห่วง
บอกว่า รู้ว่าแวะ รุ้แก่ใจ
บอก แล้ว ไง ว่า มะเป็งไร
บอกรัก ห่วงสุขะพละ กายาแน่
บอกรัก ห่วงแลดูใจ ไว้ให้มั่น
บอกรัก และรักษาตัว ตั้งจิตกัน
บอกว่า รักษามันไว้ ให้สมบรูณ์
บอกกับฉัน ว่ารักษากายแล้วหนึ่ง
บอกกับฉัน ซึ่งเป็นความจริงแท้
บอกกับฉัน ว่า ร่างกายแม้ไม่รัก
บอกกับฉัน มัน จักเสื่อมถอย
คงลืม ลืมไปว่า มีคนห่วง
คงลืม ลิมจริงๆว่า ยังมีค่า
คงลืม ลืมจริงๆ ว่าเป็นมาตา
คงลืม ลืมไปว่า ภาระมากมายมี
ขอบขอบคุณ คุณที่เป็นห่วง
ขอบคุณคุณ ที่ยังห่วงอาทร
ขอบคุณคุณ ที่ สั่งสอน
ขอบคุณคุณ ที่ พร่ำวอน
ขอบคุณคุณนะ ที่ยืนอยู่เคียงข้าง
ขอบคุณคุณนะ ที่ไม่ทิ้งห่างไกล
ขอบคุณคุณนะ ที่เป็นเพื่อนยามท้อใจ
ขอบคุณคุณนะ จักไม่ลืมเลย....
ดาหลา & ปะการัง
09-11-2004
8 พฤศจิกายน 2547 23:50 น.
ดาหลา & ปะการัง
ปล่อยแล้ว วางแล้วปล่อย
ปล่อยแล้วปล่อย หล่นลงพื้น
ปล่อยแล้ว ปล่อยหล่นล้มครืน
ปล่อยปล่อย กลางทาง ร้างระทม
ปล่อยแล้วปล่อย เธอไปไกลลิบ
ปล่อยแล้วปล่อยไปให้ไกล
ปล่อยแล้วปล่อยไปเพราะไร้ใจ
ปล่อยแล้วปล่อยให้ร้างกลางหฤทัย
ปล่อยฝันฟังครืนกระทบพื้น
ปล่อยพลัน ร่วงลง แรกแตกสิ
ปล่อยรักแทรก เถ้าเศร้าผงธุลี
ปล่อยแล้วปล่อยให้เจ๊บเหน็บอุรา
ปล่อยปล่อยสายป่านที่จับไว้
ปล่อยสายใยแห่งหวังพังลิบ
ปล่อยปล่อยให้นิ่งนิ่งสนิท
ปล่อยแล้วใจวางไว้ให้ตะกอน
ปล่อยแล้ววางหัวใจไว้
ปล่อยแล้วปล่อยไปไร้ใยเยื้อ
ปล่อยแล้ววางหัวใจอาทรเอื้อ
ปล่อยแล้วปล่อยไปพร้อมกัน
วางแล้วนะคนดีของพี่เอ๋ย
วางแล้วสิ่งใดที่ตั้งไว้
วางแล้วความหวังที่ตั้งใจ
วางแล้ววางหัวใจไร้วิญญา
วางแล้ววางไว้ใครเล่าเห็น
วางแล้ววาง เป็นนิ่งนิจนิรันดร์
วางแล้ววางเพราะไร้จำนรร
วางแล้ววาง เพราะเจ๊บแปรบแสบอุรา
ปล่อยและวางเอาไว้ ณ. ที่นั้น
ปล่อยแล้ววางไว้ให้ไกลฉัน
ปล่อยวางฉัน ให้โอกาสกันและกัน
วางแล้วปล่อย รอวันถอยใจดวงใหม่เอย...............
วางแล้วปล่อย.........ปล่อยแล้ววาง
8 พฤศจิกายน 2547 17:00 น.
ดาหลา & ปะการัง
แพ้ เจ็บเก็บเอาไว้ในใจ
แพ้ เหน็บใจร้าวรอน
แพ้ แล้วรู้แพ้ต้องรู้ถอน
แพ้ แล้วแพ้จำจากจร
วันนี้ แพ้แก่ใจ ว่า ไม่ใช่
วันนี้ แพ้ความจริงที่จำใจ
วันนี้ แพ้และแพ้กับวันนี้ รู้แก่ใจ
วันนี้ รู้ว่า ตัดได้ต้องตัดไป
ฉันยอมแพ้แล้วเกมรักที่เราเริ่ม
ฉันแพ้แล้วเกมรักที่แพ้พ่าย
ฉันแพ้เพราะเธอกลาย
ฉันแพ้เพราะ เธอใช้กลเกมลวง
เดินจากไป ด้วยใจแพ้พ่าย
เดินจากใจ คนมักง่ายหลอกลวง
เดินออกจาก ชีวิต เขาไม่รัญจวน
เดินจากไป แล้วไม่หวลหนทางเดิม
เจ็บไหม ถามได้ เจ็บสิ
เจ็บไหม บอกให้รู้ ว่า แสนทน
เจ็บเพราะ คนลวงให้ช้ำกมล
เจ็บเพราะเรานั้นโง่งม
ต่อไปนี้ไม่มีแล้ว รักเราสอง
ต่อไปนี้ไม่มีแล้ว ฝันที่วาดไว้
ต่อนี้ไป เราห่างกันไม่จำใจ
ต่อนี้ไป เธอกับฉันคนละทาง
น้ำตามันจะหมดเพียงแค่นี้
น้ำตามันจะมีให้แค่ ครั้งเดียว
น้ำตามันจะเหือดหายดุจขันเกลียว
น้ำตาเหือดแล้ง หันหวลคืน..
ลาลากันที่กับวันนี้
ลาลากันที สิ่งที่หลอกกันไว้
ลาลากันที กับวันนี้ที่รอคอย
ลาแล้วลาทีต่อไปนี้ อย่าจดจำ
หรือเก็บสิ่งดีดีที่เคยมีให้
หรือเก็บความรู้สึก ที่ ดีเอาให้ลึกสุด
หรือเก็บความทรงจำดีเอาไว้เป็นเพียงจุด
หรือเก็บเอาให้ลึกและจนมิดชิด ใจ
ใครก็ได้ช่วยดึงฉันหน่อย
ใครก็ได้ช่วยทีช่วยคลายเจ็บใจ
ใครดีหล่ะ ขอมือหน่อยช่วยปลอบใจ
ไม่มีใคร เจ็บอย่าง ....ชีวีแทบจะมลาย
เกมนี้.....ยอม...แพ้ เธอ
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
750
