25 พฤศจิกายน 2547 15:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันนี้ ...........สุดที่รักของฉันหายไปไหน
สุดที่รักของฉันเหนื่อยมาก หลับไหล ไปไกลถึงไหนกันนะ
ความเงียบเข้าครอบคลุม หัวใจ........
ตั้งแต่เช้า ไม่รู้หรอกว่า
เกิด อะไรขึ้น กับสุดที่รักของฉัน.............. หรือเปล่า
......ข่าวพายุ ชื่อแปลกๆๆ นั้น..มันรบกวนหัวใจฉันเหลือเกิน.........
เธอ อยู่กลางระหว่างพื้นดินและพื้นน้ำ............
ลมทะเลพัดโหมกระหน่ำ........
โอย.........ไม่รู้ว่า เค้าเป็นอย่างไรบ้าง
เงียบเหลือเกิน........รู้สึก ใจหาย อย่างไร ไม่รู้
ไม่ได้น้อยใจนะ แต่รู้สึก ห่วงใย เค้ามากกว่านะ
เวลานี้ความรู้สึก ที่มีอยู่ในใจ มัน ทวีความรู้สึก ห่วงใย เค้ามากขึ้น
แม้นว่าจะห่างกัน แค่ ไม่กี่ชั่วโมงตั้งแต่ ปลุกฉันจาก ภวังค์...............
เห้อ ............... บอกไม่ถูกกับ ความรู้สึกวันนี้นะ
สุดที่รักจ๋า............คิดถึงคุณและห่วงคุณมากนะรู้ไหม
ขอภาวนา อษิฐาน ...ให้ สิ่งร้ายห่างคุณ นะคะ.....ขอพระคุ้มครองคุณ
หาก พักผ่อนกายา ขอกระซิบเบาๆๆ ที่ข้างหูคุณว่า
คิดถึงคุณมากนะ
ห่วงแสนห่วง
24 พฤศจิกายน 2547 22:29 น.
ดาหลา & ปะการัง
เคยไหมที่ไม่ถูกใจในอะไรของใครสักคน
เคยไหมที่รู้สึกขัดใจเมื่อ....ทำไม่ถูกใจ
คงไม่ปฏิเสธใช่ไหม...ว่าเคย
แล้วรู้ไหมว่าทางออกที่จะเข้ามาแก้ไขสิ่งที่เราขัดตาขัดใจนั้น ๆ ทำไง
เช้านี้ มีแม่ลูกคู่หนึ่ง ถกเถียงกันให้เห็น
แค่........เรื่องวิธีการใส่บาตร แค่นั้นและ
ทำเอาลูกขุ่นมัวเพราะขัดใจ..... ในความคิดที่ไม่ไปในทางเดียวกัน
แค่นั้นแหละ..............
มองดูแล้ว ข้อคิดว่า..............
หากเราแก้ไขที่คนอื่นไม่ได้.........เพราะเค้าเป็นอย่างนี้ อย่างนั้นมาโดยชั่วชีวิตเค้า........
แก้ไม่ได้หรอกแก้ไข.............ว่างั้นไหม
ทางออกที่ดีคือ แก้ไขที่จิตเรา.............นั่นแหละ
มองอะไร ๆ ให้ง่าย ๆ เข้าไว้
มองให้เป็นวิถีของคนเหล่านั้น ๆ ไป
เค้าเคยทำมาอย่างไร เคยได้รับการสอนมาแบบนั้น
เราไม่สามารถเปลี่ยนให้คน ๆ นั้น มาทำอะไร อะไร
ให้ได้ดั่งใจเรา.............ได้
ลองดุไหม.............ปรับที่ใจเรา..........ให้ยอมรับในสิ่งที่ เค้าคนนั้นเป็นอยู่
ยอมรับว่า............นั่นคือเค้า...............
แล้วเค้าก็ไม่สามารถที่จะแก้ไขให้เรามาถูกใจเค้าได้
ฉันใด ฉันนั้น..............
เหมือนกัน.............ปล่อยวาง อะไรๆๆที่เรามักจะยึดมึ่นและถือมั่น
ในชิวืตเรา............มันคงสุขใจ
สำคัญคือใจเราเองจะอยู่อย่าง.............สงบ
เทียวหล่ะ..............ลองดูไหมล่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 18:50 น.
ดาหลา & ปะการัง
...เคยบ้างไหม..........ที่ มีความรู้สึกว่า
...............ไ ม่ มี ใ ค ร
..........................ไ ม่ มี ค ว า ม สุ ข
...........................................ไ ม่ มี ค่ า
.....................................................ไ ม่ มี ป ร ะ โ ย ช น์
แล้วเคยบ้างไหม ที่ รู้สึกว่ารอบข้าง
..............เ งี ย บ
........................เ ห ง า
..............................เ ศ ร้ า
..........................................โ ด ด เ ดี่ ย ว
.........................................................เ ดี ย ว ด า ย.
เวลาที่เรา เกิด ปัญหา
ทั้งหมด จะรุมล้อม เรียงรายเข้ามาหาเรา อันโนมัต
และเราก้อ ไม่สามารถ และไม่สามารถที่จะ กำจัด มันออกไป
ได้ด้วยตัวเอง รึเปล่า...
อยากบอกว่า .............
หากวันใด ที่มีปัญหา อย่าลืม ว่า เรา มี...ชายหญิง คู่หนึ่ง ....
ที่ คอยรัก คอยห่วงหาอาทร ไม่ห่าง แม้นไม่ได้ใกล้ชิดมากมาย แต่เรา ก็ เกิด มาจาก ความรัก ของเค้า
เมื่อเกิด ปัญหา
จง.....เดินกลับไปหา อ้อม กอด .....อันแสนอบอุ่นนั้น........
เพราะไม่มีอ้อมกอดใด ที่จะอบอุ่นเท่า.....
ก อ ด คู่ นั้ น เป็นแน่แท้.....หาก ว่าไกลเกินเอื้อม
..อ้ อ ม อ ก นี้.......นี้พร้อมเสมอ ให้พักพิง
อยากให้ เวลานี้ ที่ใคร คนหนึ่ง กำลัง ทุกข์ใจ
อยากให้ ข้อความนี้ ........ฝ่านไป ให้เป็น กำ ลั งใจ......
อยากบอกว่ารักและ ห่ ว ง ห า แ ล ะ อ า ท ร
ไม่น้อยไป กว่า .......ชายหญิง คู่ นั้น
และ
อยาก . . . . . .ก อ ด. .เอาไว้ แทน สิ่งที่ขาดหาย
อยากใ ห้. . ทุกอย่าง ที่มีให้ได้
อยาก.เ ติ ม เ ต็ ม . .ในสิ่งที่หายไป
อยากบอกว่า . . จ ริ ง ใ จ แ ล ะ จ ริ ง ใ จ . . ให้เสมอมา.....น ะ
กอดนี้...อุ่นใจนะจะบอกให้
24 พฤศจิกายน 2547 18:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
จากคนๆ ที่เคยมีใจกันอยู่
ไม่รู้ว่า วันนี้ ใจเธอเปลี่ยนไป หรือยังนะ
มีเยื่อใยต่อฉัน เหมือนเดิม หรือไม่ ฉันไม่รู้
แต่ รับรู้จาก มธุรส วาจา ว่าคิดถึง
ไม่รู้ สับสน ดีไหม หรือไม่นะ
ปรับและปรับ หัวใจให้อยู่นิ่ง ๆ
อยากลืมๆ ทุกสิ่ง เรื่องวันวาน ที่ ยังค้างคา ใจ
ไม่ติดต่อไป แล้วเธอยังจะคิดถึงและติดต่อกลับมาอยู่ไหม
หนักใจตรงที่ความรู้สึกที่มีต่อเธอ
มันยังคงอยู่ และจำได้ มิลืมเลือน
กดดัน ทำให้ฉัน รู้สึก แย่ อยู่เลย
ยิ่งเจอใจก็ยิ่งเจ็บ มันทรมานเหมือนกัน
เคยคิดว่า ....ห่างกันไปให้ไกลมันคงดี
แต่ มันไม่ใช่ซิ ในวันนี้
ยิ่งไกล ยิ่งรู้สึก เหมือน ใกล้
แต่ว่าหนทาง ข้างหน้า ฉันต้องเดินต่อไป
จำได้ ว่าเจ๊บและคงอีกนาน นานเท่าไร
ฉันไม่รู้ว่าจบ เมื่อใด
อยากมีชีวิตใหม่ โดยลำพัง
ที่.....ไม่ต้องมีเธอมา
อยู่ ในห้วงของความคิด
เพราะ มันยัง...........เจ็บปวดเสมอ
เอ่ยบอกต่อกัน เหมือนคนใหม่
แสดง แกล้งแสร้ง ว่า ไม่มีอะไร
แต่ก้อ เอานะ ฉันจะคอยดู คอยมอง
ว่าเธอจะทำอะไร อย่างไรอีก
ในเวลาข้างหน้าต่อไป ............
เพราะ ถึงอย่างไร รักที่ แลกไป เต็ม ๆใจ
ยังคงอยู่..............เสมอ
lสมมติว่า....ใจเธอเปลี่ยน
24 พฤศจิกายน 2547 09:54 น.
ดาหลา & ปะการัง
พายุในหัวใจมันก่อตัว
มันทำให้ฉันเกิด อาการปั่นป่วนในหัวใจ
ในห้วงของความรู้สึก ที่บ่งบอกว่า..........
รู้สึก หวง และหวง บอกไม่ถูกกับอาการนี้
มันเกิด ขึ้นได้อย่างไร กับใจฉัน
ใครๆๆ เคยบอกว่า ......
พายุอะไรไหน ไม่รุนแรงเท่าพายุของหัวใจ และพายุของความหึงหสวง
แล้วมันมาจากไหน ความรู้สึกนี้..........
มาได้อย่างไร.............
มาทำไม..................
เจ้ามาทำให้ ......ปั่นป่วนใจ
กลับไปซะ กลับไป ยังที่เจ้ามา
แล้วอย่ามากร่ำกราย ถึงใจฉันอีก ............
ฉันต้องปรับใจ ให้กลับสู่ สภาพ เดิมๆๆ
ซึ่ง...............
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะ ปรับได้ไหม................
เพราะ .....รื้อแล้วน้ำตา ..............
อีกแล้วหรือ...............หัวใจร้องให้อีกแล้ว.................
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
1137
