4 ตุลาคม 2547 10:57 น.
ดาหลา & ปะการัง
น้ำตาแห่งความพ่ายแพ้ที่ได้เห็น
น้ำตารื้อพ่ายแพ้ที่แข่งขัน ที่ผ่านไป
แข่งแข่งขัน เป็นเกม ที่ แบ่งกันตามความสามารถ
ยามนี้แพ้ แข่งขัน ยอมรับเกมแห่งการพ่ายแพ้ไป
การแข่งขัน จุดหมายที่ปลายนั้น
เกมแต่ละเกม แข่งกันที่สามารถ
ความถนัดแท้ก็ยังแพ้ที่ดวง ดวง อย่าที่เค้าว่ากัน
แข่งอะไร แข่งได้ แข่ง บุญวาสนา แข่งกันไม่ได้
ยามนี้อยากบอกว่า การพ่ายแพ้
เป็น แบบทดสอบ ใจของผู้พ่ายแพ้
แพ้แล้ว ลุกขี้นมาสู้
แพ้แล้ว ยืนหยัด เพื่อ วันข้างหน้า
แพ้แล้ว เก็บประสบการ์ณ นั้นมาเป็นบทเรียน
ชีวิตนี้ 1 ชีวิต มีค่าเกินใคร
3 ตุลาคม 2547 13:59 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากจะไปเป็นดาวดวงเด่นที่ลอยบนฟ้า
เพราะอยากให้.ให้ทุกสายตาจ้องมองฉัน
หากได้เป็นดาว จะไปไขว่คว้าเอาทุกอย่างที่ วาดฝัน
เอามาประดับหัวใจที่ ใจฝัน
ปลายทางข้างหน้านั้น
ฉันหวัง เห็นสายตาที่ชื่นชมฉันอยู่
เส้นทางนั้นๆ ๆ ฉัน จะไปให้ถึงปลายทางนั้น
สักวันหนึ่งนั้น มันจะเป็นของเรา
ไม่ไกลเกินฝัน แม้บนทางเดินนั้นจะยาวไกลจะเหนื่อยสักเท่าไร
จะ ฟันฝ่า ไป ให้ถึง ยังปลายทางนั้น
ฝันนั้นคงไม่ได้อยู่ไกลเกินเอื้อม
เพราะฝันนั้นไม่ได้ใหญ่จนเกินตัวเกินใจ
ที่ฉันไม่สามารถไปถึงได้ ฝันไม่ไกล ยิ่งใหญ่เกินใจ
ของคนอย่างฉัน
สักวันหนึ่ง ..ฝันนั้นจะเป็นของฉัน
สักวันหนึ่ง ..ฝันนั้นจะเป็นของฉัน
ฉันจะทุ่มเท ทั้งแรงกาย และแรงใจ ที่มีอยู่
บอกกับหัวใจดวงนี้ว่า จุดหมายปลายทาง ที่เรา ฝัน
เพื่อ ฝัน ข้างหน้า ที่ปลายฟ้าที่ คาด หวัง
เพียง..แค่คิด หลับตาแล้ว เอื้อมมือ สัมผัส ด้วยหัวใจ
ที่หนักแน่ และ มั่นคง
ดาหลา & ปะการัง
03-10-2004
3 ตุลาคม 2547 10:01 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันวาน
คือ วันที่เคยสุข สดใส
วันวาน
คือวันที้เธอเดินเคียงข้างฉันตลอด
วันวาน
คือวันที่ มีเรา เสมอ ใช่ไหม
วันนี้ .........
ไม่รู้หัวใจ มันอยู่ไหน
วันนี้
ไม่รู้ว่า.... ใจเธอหรือใจฉันที่หายไป...
วันนี้
ไม่รู้ว่า เวลาที่เคยเป็นอยู่ มันหายไปไหมคะคนดี
วันนี้
เธออยู่ไหน เธอ ทำอะไร เธอ ยังเป็นคนเดินของฉันอยู่ไหม
วันนี้
ฉันนั่งอยู่ที่เดิม ที่เดียว ที่เธอบ่นว่า ออกมาได้แล้วพักบ้าง
วันนี
ฉัน คงยืนเดินนั่ง วนเวียน ห้องเดิม ๆ แคบๆๆ
พรุ่งนี้
นั่นสินะ พรุ่งนี้ มันคือ อะไรของชีวิต
พรุ่งนี้
พรุ่งนี้อีกแล้ว ใคร ใหคำตอบไดบ้างว่า
พรุ่งนี้
พรุ่งนึ้.....แปลว่าอะไร ???
พรุ่งนี้
พรุ่งนี้ที่ ใคร ต่อใคร มักบอกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก้อดีเอง
แล้วเจ้าพรุ่งนี้ มันคือ อะไร ???
2 ตุลาคม 2547 13:07 น.
ดาหลา & ปะการัง
เสียงกริ่งโทรศัพท์มือถือดัง ในกาเป๋า
ดังอยู่ได้เป็นนานสองนาน แย้ว มานไม่ว่าง
ยุ่ง ยุ่ง ยุ่ง อยู่ ไม่ว่าง ครายโทรมา
วิ่งไป วิ่งมาโต๊ะนู้นที โต๊ะนี้ที รี่ ใบงาน
หัวเหอ ยุ่ง แบบ นังฟู ก็มิปาน
สวยสะราญ ราวนาวแจ๋ว.....แป๋ว แป๋วเรา
เสียงเงียบ หาย หายไป แล้วเจ่าโตแระสับ
เออเค้าคงรู้ว่า เรา ฉันนั้นไม่ว่าง
แต่อยากรู้จิง ใคร หว๋า โทรมาเวลางาน
เสียงมันดังกังวาลอีกแล้ว แม่แก้วเอ๋ย
แต่ทำหยิ่ง ไม่กลับไปรับมัน
พอสักพัก งานเข้าที่ กระวีวาด
หยิบเอาเจ้า มือถือ อันจิ๋วหลิว
กดลงไป เบอร์ที่ไม่ได้รับสาย
อยากร้องให้ สัก 1 โห .......แฟนโทรมา !!!!!!!!!!!!!!
2 ตุลาคม 2547 13:00 น.
ดาหลา & ปะการัง
ความรู้สึก ในแต่ละวัน ไม่ค่อยจะบรรเจิดเลย
วันวาน ไม่ สบายทั้งกายและใจ
ความรู้สึก ของคน คน คน
เออ คำว่าคน แปลว่า ลักษณะ ของการกวนอะไรให้เข้ากัน
คิดแล้ว ปวด หมองเน๊อะ เรือง แบบนี้
คิดถึง คน ที่รู้สึก ว่า อยากได้ อยู่ตลอดเวลา
เค้าจะรูสึก เหน็ดเหนื่อยหัวใจบ้างไหมนะ
จะบอกให้เค้าหยุด คงยาก เพราะความอยาก อยาก
อยาก มันอัดเต็มหัวใจ..........
เหนื่อยแทน
ลองหยุด ดูบ้างไหม?
หัดลอง หยุด ความอยากลง
และ หันกลับมาเป็น ผู้ให้ แก่คนอื่นบ้าง
ไม่จำเป็นต้องให้เงินทอง เพราะเป็นของนอกกาย
คงหาได้ แหละ.........
แค่ ถ้อยคำบางคำ...ที่อาจให้ได้
ให้น้ำใจ ให้กำลังใจ ให้ความรู้สึก ดีดี
แก่กันบ้าง..........
การให้ ไม่เคยทำร้ายใคร และ ไม่เคยทำให้เรารู้สึก ว่าเหนื่อย
จะมีก้อ แต่เพียง ความรู้สึก เต็ม และจะไม่รู้สึกว่า ขาด อะไร เลย
ดาหลา & ปะการัง
24-06-2004
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
787
