21 กันยายน 2547 10:38 น.
ดาหลา & ปะการัง
รู้สึกเงียบ............
รู้สึกเหงา.................
รู้สึกวังเวง .............
ท่ามกลาง ผู้คนมาก มาย...............
รู้สึก ว่าไร้ค่า .................
รู้สึก ว่าไร้ ชีวิต ....................
รู้สึก ไร้หัวใจ.....................
รู้สึก ไร้น้ำหนัก .....................
วันนี้
วันวาน
วันพรุ่งนี้
และหรือวันต่อๆ ไป
จะทำอย่างไร
รู้สึกท้อ เหลือ หลาย
รุ้สึก ว่าไม่มีใคร ทั้ง ๆ ๆ ที่
มีคนรอบกาย
ทั้งดี เห็นใจ และ ทำร้าย
ด้วย คำพูด การกระทำ
มาก มาย........
รู้สึก อีก แล้ว
รู้สึก เบื่อ และ ท้อ แท้
รู้สึก อะไรบ้าบอ กันหนอ ............
อยาก มี ใคร สักคนที่ เข้าใจ
อยากมี ใคร สักคนที่ คอยประคอง
อยากมีใคร สักคนที่ รู้ใจและห่วงใย
อยากมีใคร สักคนที่ ปกป้อง ฉันได้ เต็มเต็มๆๆ..........
ก้ได้แค่รู้สึก ใช่ไหม ?.........
ก็ แค่ อยาก มีใครสักคน เท่านั้นใช่ไหม ?
แค่รู้สึกเหงา ขาดไป ก็เท่านั้น..................
20 กันยายน 2547 15:31 น.
ดาหลา & ปะการัง
เออนะ..........
คน อะไรกัน..........
ไม่ต่างคนต่างอยู่ ...........
ระรานด้วย วาจา ..................
ระรานด้วยสายตา......................
ระรานด้วยการกระหน่ำ...sms...............
ต้องการอะไร...............
ต้องการ อะไรกันอีก............
จริงใจเหรอ.....................
รอไป นะ......
คนเรา .......มองไม่เห็นค่าของความรู้สึก
ตัดตอนตัวเอง ออกไป จากชีวิตเราแล้ว
ก้ไป ให้พ้น พ้น
อย่ามาตอแย แม้แต่ อักษร ให้ระคายลูกตาเลย
วันนี้ ลบ ลบ และ ลบ ..............
ออกไป จากความรู้สึก ที่ดีดี ที่เคยมี ให้ ไป หมดแล้ว
ไม่เคยคิด ..........คนอะไร( ฟ่ะ)..........
โกหก ตอแหล จริง จร๊ง...........เพิ่งเคยเจอ
แหล........ แหล.......... แหล............
ไม่แน่จริงนี่หว่า.........ไอ่ก๊อก ...........กิ๊กก๊อก
เป็นลูกผู้ชาย กะเค้าหน่อยซิ (ฟ่ะ)
รึเป็งไม่ได้ ...........ไปนุ่งกระโปรงซะนะ ......
ไม่มีเวลา .ซื้อ จะสงเคราะห์ ให้
แล้ว อย่ามายุ่งกะฉันอีก ..........ไป !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ในโลกนี้ มี ....คนชั่ว...ลอยนวล..........
เยอะจิง ง่ะ...........เซ็งคนประเภทนี้จริงๆ ๆ .............
20 กันยายน 2547 15:27 น.
ดาหลา & ปะการัง
ไกล
ไกลออกไป
ไกลสุดสายตา
ปลายขอบฟ้า
ที่นั่น มี ใครคอยอยู่
มอง
มองไป
ใจสั่นระรัว
ใจ ใจ ร้าวรอนลึก
ใจ
ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ใจ
ใจเอ้ย
ใจโบยบิน
ใจ ไม่นิ่ง
จับได้ จะทำไงดี
ใจ วิ่งไป วิ่งมา
ใคร
ใครกัน
ใครกันนะ วิ่งเล่นอยู่ ในหัวใจ
ใครกัน
ทำให้
ทำให้ถึงกับเพ้อละเมอหา
วิ่ง
วิ่ง วิ่งตามหา หัวใจ
ของใคร ที่วิ่งไป วิ่งมา
ว่าแล้ว ใจ นั่น หัวใจ ของ ใครกัน.........
บ๊อง ๆๆ เจ้าข้าเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
20 กันยายน 2547 12:48 น.
ดาหลา & ปะการัง
เคว้งคว้าง กลางลาน บขส.
เคว้งคว้าง อ้างว้าง ท่ามกลาง ผู้คนมาก มาย
เคว้งคว้าง ในยาม ดึกดื่นค่อน นิทรา ประชาชน
เดินไป คิดไป เดินไป เดินไป
ไปทางไหนดี ทางไหนปลอดภัย ทางไหน ดีที่สุด
คิด คิด คิด
จับโทรศัพท์ แน่นแน่วแน่ หา เพื่อน
เบอร์ หนึ่ง ก็แล้วไร้ แวววี่
เบอร์ที่สอง เงียบไป ไม่มีสัญญาณตอบรัจาก หมายเลขที่ท่านเรียก
เบอร์ที่ สาม หน่อ หน่วยน้ำตาม มาประดังริ้น
เบอร์ที่ สี่ สุดท้าย ที่ติดต่อ .....
สวัสดี จ๊ะ .....นิ่ม
น้ำตา.....รินไปไม่หยุดไหล
พูดไม่ได้ศัพท์ สดับสำเนียงไม่ได้
เพื่อนแท้ .....ละล้าละร่ำมาตามสาย
ใจเย็นนะ ใจเย็นนะ ค่อยๆๆ บอก
มีอะไร หรือ บอกนะ บอก ใจเย็น ค่อยๆๆ เรียบเรียง
ร้องให้ ทั้งนอกและในหัวใจ เจ๊บและเจ๊บ จริงๆๆ
เพื่อน อยู่ไกล จาก บขส. มากมาย
บอกให้รอและรอ.......อย่าไปไหน
นั่งที่สว่าง เข้าไว้ .......มีคนมากๆๆๆ อีก แป๊บมารับ
นับเวลา นาทีต่อ นาที เมื่อไหรจะมาเสียทีนะ
นานเหลือ เกิน การรอคอยที่ น่ากลัว
ไม่นานเกิน เพื่อนมารับ
และขอบอกว่าคำว่าเพื่อนแท้ หาซื้อไม่ได้จริงๆ ๆ
ไหม อาการเคว้างคว้าง จาก การเดินทางคนเดียว เวลา ที่ผิด ปกติ ......
ต้อง มีสติ และ ตั้งมั่น
หาก ไม่ แน่ ใจ อย่าเดินทางกลางคืน เป็นอันขาด
อันตราย แค่เอื้อม เทียว..........
อุทาหรณ์.......เตือนใจ......
กับ สิ่งที่เพิ่งเจอมา แม้นแน่ ใจ
หักหลังกันได้........แค้นนี้ต้องชำระ
17 กันยายน 2547 12:32 น.
ดาหลา & ปะการัง
แสงดาว สายลมและกลิ่นไอความคิดถึง
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน
คิดถึงทีไรจะต้องนั่งจ้องมองฟ้า
มองดวงดาว มองที่ปลายฟ้าเสมอๆ
เขียนถึงดวงดาว เพราะรู้สึกว่า
ฟ้า ดวงดาว พระจันทร์ สายลม
แสงตะวัน เฆมฝน สายน้ำ หรือแม้แต่น้ำตา
มักเป็นตัวแทนของความเหงา
ตัวแทนของความคิดถึงเสมอๆๆของคู่รัก
ฉันเวลานี้ก็คงไม่แตกต่างกับคนเหล่านั้น
ที่กำลังให้ดวงดาว สายลม
ช่วยนำพาเอา ความคิดถึงไปยังคนดี
ที่ปลายฟ้า..........นั้นอีกครั้ง
อาจจะมีใคร ว่า เหน็บแนม ว่าเพ้อฝัน
แต่ก็นะ......ใครเป็นแบบนี้บ้าง ให้รู้ไป นะ
ว่าแล้วแหนงหน้ามองฟ้าที่
เวลานี้เป็น ฉากสีนิลมันขลับ
และยังมีแสงระยิยระยับนั้นๆๆ
ระบายแต่งแต้มเต็มฟ้า........
เขียนอยู่ได้ นะ...........คิดถึงก้อนะ
ยกโทรศัพท์ ซิ ............ทนคิดถึง
เขียนเพ้อละเมอ ครวญไปใย
ว่าแล้ว ............ไปดีกว่า
เดี่ยวมีคนหมั่นไส้เอา
กิกิ
ดาหลา คิดถึง ปะการัง
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
660
