27 กันยายน 2547 13:55 น.
ดาหลา & ปะการัง
อื่ม.........
หนึ่งความรู้สึก ที่บอกได้เวลานี้
ลมเย็น ๆ โชย พัด มา ไม่เหมือนลมเมื่อวันวานเลย
ลมหนาว กลับอีกครั้งแล้ว .........หรือ
ลมโชยพัด มาโอนอ่อน พริ้วใบ
ความรู้สึก ฉัน วันนี้ไม่ต่างจาก เดิม ที่เคยเป็นอยู่
ใกล้แล้ว ใกล้ วันเดือนที่เป็นของเรา
ใกล้แล้วเดือนดาวคล้อย ลงต่ำ
ใกล้แล้วเดือนดารา สุกไสว กลางหัวใจเรา
เช้านี้รู้สึก หนาว
ความรู้สึก ถึงกลิ่นไอ ความหนาว
โชย มา กระทบ ความรู้สึก ฉัน
ถึงแม้น อยู่ไกล กันเกินครึ่ง.......... ฟ้า
ใกล้หัวใจแต่ไกลหนทางจริง
แต่ไม่ท้อ ใจ ที่จะรักและรักอยู่อย่างนี้
เวลา ในขณะนี้ ...........
สองเราต่างมี ภาระ และหน้าที่ผูก พัน
เราต่างมี สิ่ง ใด ใด ที่ต้อง สะสาง
แต่คนต่างต่อเติมแรงใจ ให้กัน
เติมเต็มหัวใจ ให้กัน....ตลอดเวลา
ลมหนาว กระทบผิว กาย
คิดถึงอ้อมกอคนดี ของฉัน เหลือ เกิน
เป็นอย่างไรบ้างหนอ ในเวลานี้
คิดถึงและคิดถึง คนดี ที่แสนไกล
ส่งใจไปถึงยังคนดี ที่ รักยิ่ง
รักและรัก มั่น เสมอ ..........
มิได้ไข้ จน........เพ้อ
ดาหลา & ปะการัง
25 กันยายน 2547 13:35 น.
ดาหลา & ปะการัง
ก้าวรัก......ใน..........รอยจำ
จำเอาไว้เพราะมันเป็นหนึ่งก้าวเดิน
ชีวิตผ่านไปอีก ๑ วันแล้ว......
วันเวลา ๒๔ ชั่วโมงของคนแต่ละคน เท่าๆๆกัน
แต่ใช้กันแตกต่างกันไป
ฉันมีอยู่เท่ากับเธอ...........ไม่ต่างกัน
วันนี้รักหวานอบอวลต่อมวลมนุษย์
เธอจะเป็นอย่างไรบ้างนะ
ฉันยังเหมือนเดิม คงที และยังคิดถึงเธออยู่
อ่านหนังสือ เล่ม หนึ่ง
ได้ ประโยคยาวๆๆ มา ๑ ประโยคที่กินใจ
ความรัก อดทนและเมตตาเสมอ
......ความรัก ไม่ริษยา ไม่อวดอ้าง......
.............ความรัก ไม่หยิ่ง ผยอง ไม่หยาบคาย..........
ไม่คิดเห็นแก่ตนฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว แต่ชื่นชมต่อ สัจจะ.........
............ความรักพร้อมเสมอที่จะเข้าใจ เชื่อในส่วนดี มีความหวัง
ทั้งทนทานต่อ ทุกอย่างที่อาจจะเกิดขึ้น.......
รักต้องรู้จักการให้ ..........จึงจะสุขใจ
และฉันก็รู้ว่าร้อยแก้วและร้อยกรอง สิ่งไหน คือตัวฉัน
25 กันยายน 2547 09:29 น.
ดาหลา & ปะการัง
เก็บความรู้สึกให้ลึกถึงขั้ว
เก็บลงไป ไว้ลึกสุดไม่ให้รู้
อยาก เปิด เผยใจของเธอนั้นออกดู
มีใครซ่อนอยู่เป็นฉันหรือว่าใคร
ยามนี้ฉันร้าวรอนและอ่อนใจ
ยามนี้ ใจสะออน ทอดถอนใจ
ยามนี้ ไปแห่งไหนเหงาเศร้าเพราะเธอไกล
ยามนี้ อยากบอกกับคนดีว่าคิดถึง
คนคนนี้ นครศรี ฯ ที่ไกลห่าง
คนคนนี้ อยู่แสนไกล ที่ที่ขอบฟ้า
คนคนนี้ เป็นอย่างไร อยากเห็นด้วยสองตา
คนคนนี้ อีกนานไหม จะได้เจอ......
24 กันยายน 2547 16:49 น.
ดาหลา & ปะการัง
ยามนี้เอยเจ้าแย้มยิ้มรับร่าแสงตะวัน
ยามใบอ่อ่นผลิพรายละม้ายใครกันหนอ
ใบ น้อยๆๆ กระจิ๊ดแย้ม ผลิใบฯ
ให้คิดถึงคนดี นาม ผลิใบ ที่น่ารัก
เอามาฝาก อยากได้ให้ยินยล
สองตาแลสักนิดนะผลิใบฯ
24 กันยายน 2547 16:28 น.
ดาหลา & ปะการัง
น้ำตา ซึมหัวตาละล้าริน
น้ำตา รื้อระรินจวนส้นใจ
น้ำตา รินท่วมท้นล้นรินไหล
น้ำตา เราร้าวรอนได้แต่ถอนใจ
แอบชอบเธอคนดีเป็นพิเศษ
แอบมองเธอคนดีที่หน้าต่าง
แอบมองเธอเดินแบนแอนคนข้าง
แอบอิจฉาสักหน่อยคอยถอนใจ
ได้แต่มองและมองแค่นั้นเหรอ
ได้แต่ ทอดสายตา ไปพบเพียงเงา
ได้แต่ มองสองตา จับต้องได้รางเรา
ได้แต่ รอเพียงรอเธอหันมามองบ้าง
สักวันหนึ่งเธอคงปรายชายหางตา
สักวันหนึ่ง ฉันคงได้เดินเพียงเคียง
สักวันหนึ่งเธอคงรับรู้ใจให้ไปร้อยเรียง
สักวันหนึ่งจะถักทอหัวใจไปพร้อมเธอ