29 กันยายน 2547 12:24 น.
ดาหลา & ปะการัง
หวาน ......หวาน...., จาก........ ใจ....... ใครคนนั้น.....
วันนี้ คิดถึงมาก มาก มาก และก้อ
รัก..คือ..รักจากใจใช่คำพูด
..รัก..คือ..การพิสูจน์ที่มีค่า
รัก..ถึง..เเม้เลยผ่านกาลเวลา
..รัก..คือ..การรักษาให้..มั่นคง..
คิดถึงมาก
.............คืนนี้...ฟ้าทางนี้
..............ฟ้ามีดาวนับหมื่นพัน
..................แต่ฟ้าก็ยังดูเงียบงัน
......................เพราะไม่มีจันทร์ประดับฟ้า
.............คืนนี้...ใจดวงนี้
................มีเรื่องราวร้อยพันให้ค้นหา
......................แต่ทุกเรื่องราวดูไร้ค่า
........................เพราะไม่มีเธอมาประดับใจ
.............คืนนี้...ฟ้าทางนั้น
..................จะเงียบงันเหมือนฟ้าทางนี้ไหม
.........................ท่ามกลางหมู่ดาวบนฟ้าไกล
..............................มีดวงจันทร์บ้างไหมบนท้องฟ้า
.............คืนนี้...ใจดวงนั้น
...................มีกี่ร้อยพันเรื่องราวให้ค้นหา
........................ค่ำคืนนี้ไม่ต้องการผู้ใด
..................................ไม่ว่าจะเป็นคนที่เท่าไหร่
................................................ใครคนนั้นที่ฉันต้องการก็ยังเป็นเธอ............................เสมอ
28 กันยายน 2547 16:53 น.
ดาหลา & ปะการัง
ตามหาไออุ่น........ที่ปลายฟ้า
ท่องไป ในโลกกว้าง
ท่อมๆๆ ในดงดอกไม้
มองซ้าย มองขวา
มองเห็น นานาพรรณไม้
สดใส ร่าเริง ............
อยากเอื่อมมือ จับ
ความสดใส ร่าเริงนั้นๆๆ
ที่ใฝ่ ฝัน หา ............
อยาก โอบกอดเอามา แนบหัวใจ
โอบเอาไออุ่น นุ่มนิด ประชิดหัวใจ
เดินตามหา ไออุ่น นั้น ที่ไฝ่หา
อยู่ ที่ไหน กันหน๋อ ...........
ท่องๆๆ เดินไป ในโลกมายา
ไมรุ้ว่าจะถึงจุด หมายปลายฝันนั้น..........
เมื่อใด..................หนอ
โลกจริง หรือ ฝัน..
สงสัย จริง.
ว่า สิ่งหนึ่งที่คัดค้าน
กับความรู้สึก มาตลอด
โลกของความเป็นจริง
ก้อมีความหลอกลวง อยู่ เต็มๆๆ
เหมือนกัน
ไม่แตกต่างจาก โลก ไซเบอร์ นี้เลย
การคบหา การพบปะ กัน
มันทำให้ความสัมพันธ์ ก้าวหน้าจริงหรือ
เกิด การศึกษา กันจริงหรือ
จนเกิด ความรัก กันจริง หรือ
ไม่รู้เหมือนกัน
ในโลกที่ฉันยืน อยู่
ระหว่าง โลก จริง กับ โลก ฝัน
อันไหน มัน เป็นของจริง กันแน่
เพราะ เท่าที่ เจอมา
ทั้ง โลกจริง ก็ หลอกลวงกัน แบบเห็นๆๆ
โลก ฝัน ก็ได้ แต่ฝันไป หลอกไป
รักก้แค่ลมๆๆ
แล้วจะอยู่อย่างไร ให้ สบายๆๆ ในโลกทั้ง 2 โลกนี้นะ
ดาหลา & ปะการัง
28 กันยายน 2547 16:48 น.
ดาหลา & ปะการัง
ชายชราคนหนึ่ง
เดินท่อม ๆ ในสวนผัก
ตั้งใจ พรวนดิน ปลูกผัก
เพียร รดน้ำ เฝ้า มองการเติบโต
คิดว่า ........ความฝันของชายชรานั้น
นอกจาก เฝ้ามองการเติบโตของต้นผักแล้ว
ความหวังจากการ.....เก็บผักไปขาย
หวังรายได้ ก้อนหนึ่ง
เพื่อเลี้ยงครอบครัว
ใครจะรู้ ในห้วงความคิด นั้น............
นอกจาก การมีรายได้ มีชีวิตที่ดีแล้ว
เค้าคิดอะไรอยู่........
ทุกคนมีความ ฝัน มีความหวัง
ฉันนั่งมอง.......
เห็นความเพียรพยายาม
ความตั้งใจ.......มีความหวัง........มีความสุข
จากสิ่งที่ได้ ดูแล
ย้อนมองดูตัวเอง ซิ
ฉัน...........ยังมีความหวัง
ฉัน...........ยังมมีฝันที่ต้องตามหา
ฉัน............ก้อมีต้นผัก ที่ต้องรดน้ำพรวนดิน
ดูแล..........เหมือนกัน
เพียง แต่ฝันของฉันอาจจะแตกต่างจาก ชายชรา คนนั้น
ฝันของฉัน เป็นกล่องความฝัน
ที่ ไม่ว่างเปล่าเลย
มีความฝันอยู่เต็มไป หมด
แต่ ทำไม .........ฉันถึง ทำความ ฝันไม่ สำเร็จซะทีนะ
จริงๆ แล้ว
หาก ฉัน จะยอมเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างบ้าง
แลกกับความฝันนั้น.........
ฉันน่าจะได้ พบ กับ ฝันที่ฉันตาม หาอยู่ก็........... เป็นได้ ............
แล้วจช้าอยู่ใย .ลองเปลี่ยนแปลง สักนิด ซิ
ดาหลา & ปะการัง
28 กันยายน 2547 10:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
เก็บ.........เก็บ หัวใจ ใส่ ลิ้นชัก
ลั่นกลอน ให้แน่นหนา
เก็บ........เก็บ หัวใจที่เคยให้
กลับคืนมา ........
ถึงแม้ว่าวันนี้ ......
ฉันจะยังเก็บหัวใจคืนมาไม่หมด
สักวันหนึ่ง ต้องเก็บ ใส่ ลิ้นชัก หมด
วันนี้ หัวใจก็ยังห่อเหี่ยว
เดินคนเดดียว นี่มันเปล่าเปลี่ยว หัวใจเหมือนกัน
เคยเดินไป แห่งหนใด มีเธอ อยู่ในใจ ...เสมอ
แต่ วันนี้ไม่แล้ว ........แววเธอ.ของเธอ
ถึงจะเจ๊บ เจ๊บเจียนตาย
ในวันนี้
หวัง ว่าพรุ่งนี้ ฉัน จะหายเจ๊บ
ฉันรู้ว่ามันยาก นัก แต่
ฉันต้องทำได้
เดินคนเดียว เก็บดอกไม้ ริมทางเดิน
เพ่งพิศ ดวงดอกไม้
มันขึ้นอยู่ ด้วยตัวเอง
ไม่จำเป็นต้องรอใคร
หากคิดว่ารอฟ้ารอฝน
เป็นการรอ ที่ลม ลม แล้ง แล้ง
แต่มันก็อยู่ของมันได้
วันนี้คงไม่เลวร้ายไป กว่าที่เป็นอยู่
เมื่อวันวานหรอกนะ
อย่างไร เธอก็ยังคงอยู่ ในใจเสมอ
ดาหลา & ปะการัง
28 กันยายน 2547 09:50 น.
ดาหลา & ปะการัง
คน 2 คน
คน2คน ต่างคน ตางความคิด
คน 2 คน ดำเนินชีวิต
คน 2 คนเรียนรู้ ชีวิต ไม่ ง่ายเหมือนกัน
คน 2 คน
เลือก ทางเดิน ที่ เรียบ ง่าย
ไม่แตกต่าง ไม่ หวือ หวา แต่ พอใจ
ต่าง นิสัย ต่าง ความคิด แตกต่างกันราวฟ้า ดิน
แต่ สิ่งเดียวที่ไม่แตกต่าง
คือ คน 2 คน น่ารักและเป็นคนดี
หวังดี เอื้ออาทร ห่วงใย เสมอมา
แล้ว .......จะทำอย่างไร
ที่จะใช้ชีวิต อยู่ระหว่าง
คน 2 คน
นี้แบบบัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่นกันหนอ