19 พฤศจิกายน 2547 17:25 น.
ดาหลา & ปะการัง
ณ......เวลานี้ ใจไม่รู้อยู่ที่ไหน
ล่องลอยไป ตามหัวใจที่ไฝ่ฝัน
คิดถึวันคืนเคยเยี่ยงคนรักกัน
แต่ วันนี้ ห่างแค่กาย เหงา
เฝ้ารอวันนั้น ค่ำคืนของเรา
มองฟ้าดวงดาวเราใกล้กัน
รำพึงคำว่ารักและคิดถึง
ฝากคำบอกแทนทุกห่วงใย
บอกถึงคนดีที่แสนไกล
คนนั้นของฉันว่าคิดถึงอยู่
ฝากถ้อยคำผ่านดาวไป ให้รู้
ว่ารักและคิดถึงและคิดถึง
ดินผืนเดียวกัน ห่างแค่คำนึง
คืนแรมแสงจันทร์ ส่องมา
จำได้ไหมราตรี ที่ปลายฟ้า
เรานั่งเคียงกันอุ่นใจมั่น
จะอยู่เพื่อคนดีที่บอกฉัน
สุขเพียงแค่ เงาของกันและกัน
เท่านั้นเพื่อลมหายใจแต่ละวัน
มีสุขพ้นแต่ละวันฉันพอใจ
ฉันมัความสุขยิ้มได้ตามใจ
คนดีให้เอาไว้แต่รอยสดใส
ขอบคุณที่ ให้สิ่งดีดีไว้
ขอบคุณคำหวาน ว่าคิดถึ้งคิดถึง
ห่างกันแม้แผ่นน้ำกั้น
ห่างกันแค่ เพียงกายเท่านั้น
แต่ไม่ห่างที่หัวใจคิดถึงกัน
ขอบคุณสวรรค์ ที่มอบเธอ มาเป็นยาใจ
เพ้อไป แหละ.............ฉันจะอยู่เพื่อรักเธอ .............ใจละเมอไปไกลแสนไกล
คิดถึงเธอ ตั้งเช้าจนยามสาย แม้นบ่ายคล้อยก็ยังไม่จาง........คิคิ
ดาหลา & ปะการัง
19-11-2004
17 พฤศจิกายน 2547 22:56 น.
ดาหลา & ปะการัง
น้ำตาฟ้าพร่างพรูมา
เป็นสัญญาณบอกว่าชอกช้ำ
น้ำใสใสใยเอ่อล้นให้จดจำ
ใครหนอทำเจ้าให้ช้ำทรวง
ใครกันหนอใจร้ายฤดีดวง
ใครหนอทำให้เจ้าเศร้าแสนทุกข์
เสียงขลุ่ยขลิบลำเล่าบอกไร้สุข
ดีดสีตีเป่าให้เรารู้
คนดีจ๋าเหตุใดเจ้าอาดรู
ทำเจ้าอดสูใจจนร่ำร้อง
น้ำตาคลอพ้อเขาพี่เฝ้ามอง
อยากประคองน้องเจ้าด้วยรัก
อยากม้วยมอดแทนเจ้าที่เฝ้าภักดิ์
พี่จงรักเจ้ามิห่างไร้ข้อแม้
สองสายตาเจ้ามิชายแล
พร้อมดวงแดมอบให้เจ้านี้
อยากซับน้ำตาให้คนดีพี่
อยากปลอบให้รู้สึกดีเวลาเศร้า
อยากบอกเจ้าให้รู้ว่าถนอมเจ้า
อยากบอกเธอคนดียอมตายแทน
ใครคนนั้นที่ทำเจ้าเจ็บแม้น
เจ้าให้โอกาสพี่เข้าเพียรเข้าดู
พี่จะรดน้ำพรวนให้กิ่งกานชู
ต้นรักใหม่สดใสไร้มลทิน
พี่รอได้เสมอคนดีเพราะพี่รัก
พี่รักเจ้ามากเพียงใดมิกล้าเอ่ย
เจ้าก็รู้คิดถึงเพียงมิเฉลย
แต่มิกล้าเอื้อนเอยถึงความนัย
ดาหลา & ปะการัง
๑๗-๑๑-๒๕๔๗
17 พฤศจิกายน 2547 08:21 น.
ดาหลา & ปะการัง
คิดคิดถึงใครบางคนมั่ง
คิดถึงจังไม่รู้เค้าอยู่ไหน
คิดคิดถึงส่งออกจาหัวใจ
คิดถึงใครกันหนอพี่สาวเรา
วันวานผ่านมามีใครทำให้เศร้า
แต่เขามาทำให้เราไม่อับเฉา
ไม่ทึกทักเพราะว่ามิใช่ของเรา
เพื่อนที่ดีทำให้เราไม่เศร้าใจ
คิดถึงคิดถึง ส่งเสียงใส
ตื่นตื่นได้แล้วแก้วตาตีห้าครับ
ล้างหน้าตาสดใสคอยอรุณรับ
คนดีครับยิ้มสวยๆๆให้ทีจะดีใจ...........:) :)
เมือถูกปลุกตื่น.....ตีห้ากว่า คิคิ
ดาหลา &ปะการัง.........คิดถึง.....กัลปังหา & ปลาดาว
๑๗-๑๑-๒๕๔๗
16 พฤศจิกายน 2547 19:30 น.
ดาหลา & ปะการัง
แค่จิ้มนิ้วลงบนแป้น ..ส่งความคิดถึง ..ก็ถึงแล้วหรือ ?
แค่กดตัวเลขลงบนโทรฯ ได้ยินเสียงก็ หายคิดถึง ..หรือว่าทำให้คิดถึงมากขึ้นหนอ
คำถาม .สองคำถามเกิดขึ้นในความคิดของฉันเวลานี้
ฉันเคยจิ้มดีด ไป บอกว่าคิดถึงไม่รู้ มันถึงเค้าหรือเปล่า
คิด.แค่คิดอยู่ในใจ ..ทำไม ..ใยจึงรู้ คิดถึงจึงดูฟ้าดาวพราวพร่าง
คิดและคิดถึงเธอเพ้อหา จ้องมองฟ้าดาราจ๋า มารับหน่อย
ฟ้าจ๋าฟ้ามองตาตอบฉันหน่อย..บอกเค้าคอยอยู่ไหมใจคิดถึง
ฝากบอกไปว่ารำพึง จึงส่งเสียงตามสายไป......
ว่าคิดถึง..จริงๆๆ นะจะบอก ....
มาทำให้ปั่นป่วนหัวใจเพราะคิดถึงอีกแล้วนะ
ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความคิดและจิตใจ
บอกไม่ได้ว่า มันมีอำนาจส่วนไหน สั่งการให้คิดถึง
จะว่าสมองก็ไม่ใช่เพราะสมองเป็นเพียงก้อนเนื้อธรรมดาเท่านั้นนี่นา
แล้วหัวใจหรือความคิด มันสั่งการร่างกายส่วนไหน เล่า ให้คิดถึง
สั่งการให้ ปั่นป่วนหัวใจได้ด้วยสิ .
แต่ไม่รู้หล่ะ..........เวลานี้
คุณคะ ..คิดถึงคุณจังเลย
ดาหลา & ปะการัง
16-11-2004
คุณคะ คิดถึงคุณจังเลย
16 พฤศจิกายน 2547 18:28 น.
ดาหลา & ปะการัง
ความฝัน ของฉัน..
ฝันของฉัน เคยมีเรา ..
ฝันของเราเคยมีบ้าน ปลายทะเล..เก้าอี้โยก ตัวเก่ง กาแฟ ถ้วยโปรด
มีเธอนั่งอยู่ข้างๆ เคียงกันอย่างนี้ ในวันหยุดพักผ่อน
ฝันของเรา ไม่เคยเสื่อมและสลายลงไป จาก ความรู้สึกเมือหลับตา
ภาพเหล่านั้นผุดในมโนภาพ เสมอ.เวลาผ่านไป ใจคนเปลี่ยนได้เสมอ นะ
มันเป็นจริงที่ไม่ต้องรอการพิสูจน์ .เป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยเชื่อและไม่เคยคิดแม้แต่จะเชื่อ เลย
โอ้ ต่อไปนี้จะร้างไกลแล้วความฝันที่ หลุดมือไป
หลุดมือไปไกลแสนไกล .ยากแก่การจะติดตามหามัน
แล้ว อย่างนี้ ฉัน.ฉันจะทำอย่างไรดี..
ทำอย่างไรได้เคยได้ยินเสมอว่าโอกาสมาไม่ไขว่คว้า
ฝันที่ คิดไว้ไม่จับต้องและทำให้มันเป็นจริง มันก็มีโอกาส หลุดมือไปอย่างง่ายได้เหมือนกัน..
ไม่น่าเชื่อที่ฉัน..ปล่อยโอกาสนั้นหลุดมือไป
จาก การไม่กระตือรือร้นที่จะจับมันมาอยู่กับตัว
จะโทษใครได้นอกจากตัวเอง.เท่านั้นเอง !!!
เตือนใจ.....โอกาสมีจงไขว่คว้า