22 พฤศจิกายน 2547 16:23 น.
ดาหลา & ปะการัง
อารมณ์นี้ .........เหงาจัง
เวลานี้ทำไม จึงมีความรู้สึก ว่าเหงา แล้วเศร้า..........แปลก
เสียงหนึ่งเสนาะ โสต ให้รู้สึก แช่มชื่น
เหมือนน้ำทิพย์ก้มิปาน.......
อาการเหงาต่อ เหงา ..........
จริงๆๆ ไม่ได้เรียกเหงา เรียกว่า คำนึงถึงกันมากกว่าม้าง
เรียกว่า.......คิด...แล้วถึง....เค้าเลย
รับรู้ว่า คิดถึงมากมาย
ไกลกันเกินฝัน แต่ทำไมนะ
ห้วงของความรู้สึก มัน ก่อตัวเร็ว มาก......
ฉันเคยรับรู้จาก เค้าให้เบรคกความรู้สึกนะ
ฉันแตะเบรคแค่ ฉันก็คิดถึงเค้า นี่นา
ไม่รู้คิดถึงเค้าได้ไง น๊อ ...........
คิคิ ..........นี่เค้าเรียกว่าอะไร
เรียกว่า รักได้รึเปล่า...........
ไม่รุ้ ฉัน ให้คำตอบตัวเองไม่ได้ ..........
รู้แต่ว่า ...........
เวลานี้ ...........ใจ ฉันมีแต่เค้า หล่ะ .............
ไม่รุ้ ว่า.......ทำอย่างไร...........
แต่ก็เป็น เงา ของกันและกัน ตลอดไป........
พอหรือเปล่า............เป็นคำถาม.....????
ดาหลา & ปะการัง
22-11-2004
22 พฤศจิกายน 2547 08:09 น.
ดาหลา & ปะการัง
พักนี้เห็นพับนก ..............ทุกที่.....(สร้างขยะ......ทำลายต้นไม้........รึเป่า)
เห็นรณรงค์ค้นหา.............สันติภาพ.........กันจัง
ทำเพื่ออะไรกัน...............?
สันติภาพคืออะไรนะ............
สันติแปลว่าสงบนิ่ง รึเปล่า..............
ไม่รู้หรอกว่าพจนานุกรมเค้าแปลว่าไรนะ...........
คนเราชอบพูดกัน ตะโกนกันดังๆ....ว่าเรียกร้องหาสันติภาพ...........
สันติภาพอยู่ไหน ?..........นี่คือคำถาม...........
คำถามที่ ไม่รู้สิว่าคุณๆๆจะรู้ไหมว่ามันอยู่ที่ไหนกัน..........
เคยคิดบ้างไหม.........ว่า.........
จริงๆๆแล้วสันติภาพนะ มันมีอยู่ในหัวใจของคนทุกคนแหละ..........
...........ถ้า..........
...........ไม่ยึดมั่นถือมั่น.........นั่นนี่ของกู...........กิเลสก่อเกิดในหัวใจ...........
...................ไร้สามัญสำนึก..........อยากเกินสถานะที่ควรจะเป็น...........
........*-*-คงไม่เกิด สงครามและความหยาบช้าแบบนี้ *-*.........
เวลานี้ บ้านเมืองร้อนไปทั่วโลกเรื่องอะไรเล่า........
ถ้าไม่ใช่เรื่องของความอยากเกินสถานนะของตัวเอง
ความอยาก ..........ได้อยากมี............อยากใหญ่.........อยากดัง.........
อยากรวย..........อยากยิ่งใหญ่..........
ไม่รู้เก็บกดมาจากไหน เรียกร้องหาสันติภาพบนความไม่ถูกต้องของสังคม
สร้างอาวุธเพื่อห้ำหั่นชีวิต...............หรือแม้แต่การใช้ ภาษาอักษร วาจา ประหัตถ์ประหารกัน........
.........มันได้อะไรขึ้นมา.....!!!!!!
ไม่รู้นะในฐานะเป็น 1 ชีวิตบนโลกนี้........
เป็นคนเหมือนกัน มีความอยากเหมือนกันแหละ ไม่เถียงนะ.....
ก้มลงดูตัวเอง........ส่องกระจกดูทั้งข้างหน้าและข้างหลัง.....มั่งแหละ.....ไม่ได้ดีเด่ดีมั่งเลวมั่ง.........แต่ยอมรับว่านี่ตัวฉัน
คิดว่าถ้า..........เราสร้างความคิดรวบยอดที่ดีให้กับสามัญสำนึกให้ตัวเอง
ว่า..........1 ชีวิตของเค้า ของเรา ของครอบครัวมีความสำคัญเท่ากันหมด
ทุกชีวิตมีค่า มีความสำคัญไม่ว่าจะทั้งกายวาจาและ..........ใจ
เขียนงานนี้เพราะ อยากบอกว่า..........
ก่อนที่จะหาทางแก้ไข..........สันติภาพนอกกาย.........
....เริ่มสร้างสันติภาพในหัวใจก่อนดีไหมคะ...........
มองคนที่ความเป็นคน คน ที่ยังมีกิเลส มีใจที่หยาบและละเอียนอ่อนอยู่เต็ม ทั้งหัวใจที่เป็นก้อนเนื้อ นั่นแหละ.........
เมื่อไร ที่เรายังมีความหยาบ อยู่นั้น.........คงต้อง.....หันมามอง
ตัวเองก่อนไหม........รู้เขารู้เรา..........
จำได้ว่า เป็นคำพูดที่ได้ยินมาบ่อยๆๆ
แต่ไม่รู้ว่า ที่ไหน นึกไม่ออกค่ะ
...........เอาว่า ..........
ก่อนที่จะเรียกร้องสันติภาพจาก สังคม................
เรียกร้องสำเนียก..........เรียกร้องสันติภาพให้เกิดจากหัวใจ..........ของคุณก่อนไหม..............
แล้ว อะไร ๆ ก็จะดีตาม ถ้า ใจเราไม่วุ่นวาย.................
ดาหลา & ปะการัง
22-11-2004
21 พฤศจิกายน 2547 11:16 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากจะกอด คนดี ที่คิดถึง
เฝ้าคิดคำนึงถึงเธอ อยู่ ไม่รู้หาย
ความรักเติมเต็มระหว่างหัวใจ
ไม่เคยหายไปแม้นสักนาที
เพะราเธอเป็น หนึ่ง ใช่ครึ่งใจ
สิ่งที่มาดหมายมั่น สัญญาว่า
สานฝันที่เคยหวัง สู่หนทางข้างหน้ากัน
มีเธอและฉันและครอบครัว เรา
รักแล้ว ทุกข์หรือสุขกันหนอเรา
ใยจึงเฝ้าเพ้อละเมอหา
ทุกเช้าสายบ่ายค่ำพร่ำรำพรรณ
จำนรรมาว่า ฉันนั้นเฝ้ารอ
ขอเพียงค่าความคิดถึงที่ตรึงตรา
ขอภาวนาขอเธออย่าหนีห่างหาย
ขอภาวนา คนดีอย่าร้างลา
ขอให้วันข้างหนา ที่ คอยอยู่ มีคู่เรา....
สิ่งที่หมาย สิ่งที่หวัง กำลังดำเนินไป
ฉันอยากมีชีวิตที่ครบและครบถ้วน เช่นคนอื่นเขา
ขออะไรก็ขอได้ แต่ ขอพรมหลิขิตให้เป็นเช่นที่หวัง
ให้ได้ สุขสม อย่างที่หวังและตั้งใจ
ขอเพียงมี เธอ อยู่ข้างเคียงฉันเสมอ
ขอมีเธอ มองฉันด้วยความห่วงใย
ความอาทรที่มีขอเก็บไว้ ในหัวใจ
ขอให้ เส้นทางเดินข้างหน้า มที่สดใส
ขอภาวนา..........
เอื้อเอ๋ยเอื้ออาทร ....เฝ้าทอดถอนใจให้ห่วงหา
เอื้อเอ๋ยเอื้ออาทร ...ใจรอนรอนฟังเสียงที่เพรียกหา
เอื้อเอ๋ยเอื้ออาทร ...หากได้ข่มตานอนได้หากไร้คำตอบ
เอื้อเอ๋ยเอื้ออาทร ...ขออ้อมกอดคนดีที่รอคอย
เอื้อเอ๋ยเอื้ออาทร... อย่านำพารักสุขไปไกลจากฉัน
เอื้อเพียงจินสักนิด ที่คิดถึง
เอื้อเพียงคิดถึงฉันวันละหน่อย
เอื้อเพียงเสียงเปล่งมา สักคำ
เอื้อเพียงความหมายที่หมายปอง
เอื้อเพียงครองหัวใจที่ใฝ่ฝัน.............
ดาหลา & ปะการัง
21-11-2004
21 พฤศจิกายน 2547 10:34 น.
ดาหลา & ปะการัง
น้ำร้อน 1 แก้ว
กาแฟ 1 ช้อน.........ละลาย
สัมผัส ไอ ร้อน ควันขาวๆๆๆ
หอม............ยวนใจ
นั่งจิบกาแฟ ร้อน ทีละ นิด
คิดไป......ถึงใคร
ใคร ใคร ในชีวิตของฉัน
ใคร ใคร ที่ ประคอง ใจ
ใคร ใคร ที่ โอบอุ้ม ความรู้สึก
ใคร ใคร ที่ ให้ กำลังใจเสมอ
ใคร ใ คร ที่ คอยห่วงหา อาทร
ใคร ใคร.......
แล้วก็ ใคร ใคร...........
นึกไป แล้วก็ นะ ยิ้ม ให้กับตัวเอง
ฉันยังไม่สิ้นไร้ ซึ่ง...ความรู้สึก
ที่ดีดี ที่ มี ผู้คนหยิบยื่นให้
น้ำใจที่มีให้กัน
ความรู้สึกที่ดี .........
ความรู้สึก ที่ผูกพัน ............
ความรู้สึกที่ ............อาทร ให้ กัน
มันแนบ ในหัวใจฉัน เสมอ
และ ความรู้สึกเหล่านี้ มันจะ
คงอยู่ ในหัวใจ
ไป กับตัวฉัน ...........จวน จน ชีวิต หาไม่
คล้าย กับ ผง กาแฟ ที่ละลาย และหายไป กับน้ำร้อน..........
นั่นเอง..............จิบกาแฟ ถ้วยนี้
ได้ ความรู้สึก นี้ มา .........
มีความหมายมากมาย ..........เหลือ เกิน
ดาหลา & ปะการัง
21-11-2004
21 พฤศจิกายน 2547 10:09 น.
ดาหลา & ปะการัง
โลกใบเล็กๆๆ ใบนี้.มีหลากหลายชีวิตที่ดิ้นรน
เลือก หา ไขว่คว้า สิ่งที่ดีดีของชีวิต
ต่าง มุ่งมั่น ในสิ่งที่ตนเลือก
ธรรมชาติของคนเรา
ไม่แตกต่างกันเท่าไหรนัก
มองปลายสน กิ่งไผ่ที่ลู่ลม
อ่อนไหว ตามแรงลม เป่า
คงเหมือนกับความอ่อนหวาน
ของความรัก ที่ จรรโลง ชีวิต
คนแต่ละคน ย่อมถูกสอนใจด้วยใจของแต่ละคน
แต่จะสอนให้อยู่ร่วมกับคนอื่น อย่างไร
สร้างความรัก สมัครสมานอย่างไร
ให้ก่อเกิด ความแช่มชื่น และอยู่ในโลกแห่งนี้
ได้อย่างมีความสุขได้นั้น
เราจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้ และรู้จัก ตัวเอง
รู้จักที่จะมองผู้อื่น พัฒนาตัวเอง
และเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่เยี่ยง ต้นหลิวและไผ่ที่ลู่ลม
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
768
