23 พฤศจิกายน 2547 10:44 น.
ดาหลา & ปะการัง
ลมเพ ลมพัด
ลมพัดอะไรไป พัดอะไรมา
ลมพัด ผ่านไป จาก ไหนถึงไหนกันนะ
อยาก บอกคน แดนไกล ว่าคิดถึง
อยากรู้จริง ....
โบกโบยความคิดถึงออกจากลมหายใจ
ให้ไปถึงถึงใครคนหนึ่งที่อยากให้รับรู้และ รับฟัง
แค่อยากรับรู้ เพียงแค่ อยาก ให้รับฟัง
ผ่านเสียงเพลง เพลงหนัง เป็นลมเพ ลมพัด
อยาก ฝาก.....
หอบเอาไออุ่นแห่งรัก แห่งหัวใจ
ความคิดถึงที่ ผ่านลมไป เกินที่ฉันจะพรรณา
เกินความรู้สึกที่ขัง อยู่ ในหัวใจ
ผ่านหนทางที่ยาวไป ข้างหน้า
แต่ก้อ นะ
เวลานี้ ฉัน ฉันอยาก กลายเป็นลม ซะเอง
และจะพัด เอาตัวฉันไป ยืนตรงหน้าคนดี ของฉัน
แต่เวลานี้ อยากให้เจ้ารับรู้ว่า ฉันคิดถึงและคิดถึง......
แค่อยากให้เจ้ารับรู้ เพียงแค่อยากให้เจ้ารับฟัง
รับฟัง
................ว่า................
...................คิดถึง...................
23 พฤศจิกายน 2547 10:25 น.
ดาหลา & ปะการัง
รักแท้ แพ้ ใกล้ชิด ...........
หนึ่งประโยค ที่ได้ยิน บ่อย และถูกถามบ่อย
รักท้แพ้ระยะทาง
ก้อเป็นประโยคที่ เจอบ่อยเหมือนกัน
รักแท้แพ้เงินตรา
อีกมากมายที่จะได้ยินได้อ่าน จากคำถาม..........
ให้คิด .............
แล้วกลับมานั่งคิด คิด อีกแล้ว
วันแรกที่ฉันได้รับเมล์จาก เธอ
วันแรกที่ได้รู้จัก มัน นาน พอ สมควร
วันแรกที่ฉันรับรู้ ว่าเธอ อยู่ ห่าง ไกล แสนไกล
วันแรก ที่ บอกกับใจว่าแม้นไกล แค่ไหน
หัวใจของเธอและฉันยังคงที่และคงมั่นต่อกัน
รักกัน รักเพื่อการให้ ความรักที่มี ให้กัน
เสมอต้นเสมอปลาย
วันนี ฉันได้เจอคำถาม แบบนี้ อีกแล้ว
รักกันอยู่ไกล มันไม่ใช่แฟน
เป็นแฟนกันต้องเจอกัยนบ้าง สิ ดูหนัง ฟังเพลง กินข้าว ด้วยกัน หน่ะ
รักกันต้องมีเวลา ให้กันมากกว่า แค่การ โทรหากัน
เป็นแฟนไม่ ใช่แค่โทรคุยกัน
แล้วแกคิดว่ามัน ใช่แฟนไหม ?
คำถามนี้ ฉันอึ้ง เหมือนกัน
แต่ก่อนคิดว่า......... ความรัก ไม่จำเป็นต้องได้ มีเวลา เจอกัน
แต่ก่อนคิดว่า........... ฉันมีแค่รักเธอ เธอรักฉัน ไม่ต้อง กินข้าวดูหนัง ฟังเพลง ก้อได้
แต่ก่อนคิดว่า ...........หนทางไกล ไม่เป็นอุปสรรค์สำหรับฉัน
แต่ก่อนคิดว่า............แค่โทรถึงกัน ถ่ายทอดความรู้สึกที่ดี ให้กัน แคร์ และ ห่วงใยกันแค่นี้พอ
แต่ก่อนคิดว่า.............เวลาจะเป็นตัวตัดสินใจ ให้กับความรักของเรา
แต่...............
วันนี้ ฉัน ชัก เริ่มไม่แน่ใจ
วันนี้ ฉัน ชักเริ่มหวั่นไหว
วันนี้ ฉัน ชักเริ่มรู้สึก ว่า สิ่งที่ ผู้คนคอยถามฉัน ...........
มัน เป็นจริงไหม ?
และ สิ่งที่ฉันรู้สึก คือ.....
วันนี้ ฉัน รอคอย เธอ
วันนี้ ฉัน โหยหาเธอ เสมอ
วันนี ฉัน อยากมีเธออยู่ข้างๆๆ ตลอด
วันนี้ ฉัน ขาดคู่คิด เคียงใจ ทุกเวลา
วันนี้ ฉันไม่อยากรอ ...อีกแล้ว
ในเวลาที่ฉันคิดถึงเธอ ไม่สามารถที่จะบอกกับใครได้เลย
เพราะความคิดถึงมันอยู่ในหัวใจ อยู่ ในห้วงความคิดของฉัน
ฉันไม่สามารถที่จะ ระบาย กับ ใครได้เลย
ในเวลาที่......
ฉันเหงา ฉันรู้สึก โดดเดี่ยวและเดียวดาย
แต่........... ไร้สิ้นแม้แต่เงาเธอ
22 พฤศจิกายน 2547 23:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
ขอบคุณนะที่ไม่รักฉัน
ขอบคุณที่ไม่รักเรา
ขอบคุณนะที่ไม่คิดถึงฉัน..........
ขอบคุณนะที่ไม่คิดถึงเรา................
ขอบคุณเพราะว่า.........คุณทำให้ฉันรู้สึกว่ารู้จักตัวเองมากขึ้น.........
ขอบคุณที่ทอดทิ้งฉัน...........
ขอบคุณที่ทอดทิ้งเรา...........
ขอบคุณเพราะว่า..........คุณทำให้ค้นพบตัวเอง
ไม่เป็นไรหรอกหากว่าคุณไม่รักไม่คิดถึงและคุณทอดทิ้งเรา
ไม่เป็นไร..........ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ได้
แม้ว่ามันอาจจะลุกยากสักหน่อย แต่ก็เพียรพยายาม
ที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้งหนึ่ง
และยืนบนขา ของตัวเองและประคองใจด้วยตัวเอง
ไม่เป็นไรค่ะเพราะ อย่างน้อย.........คุณก็สอนให้ฉันรู้ว่า...........
ฉันจะต้องระมัดระวังและก้าวเดินต่อไปข้างหน้า
อย่างเชื่อมั่นและมั่นคง...............
ต่อไป ...............โดยไม่มีคุณ !!!!!!
22 พฤศจิกายน 2547 17:52 น.
ดาหลา & ปะการัง
เค้าว่า ฉัน หน้างอ
เค้าว่าฉัน ไม่แย้มยิ้ม
เค้าว่าฉัน เก็บอารมณ์ไม่อยู่
เค้าอีกและ ว่า ฉันถ่ายรูปไม่แย้มยิ้ม
เค้า ว่าอีก คราวหน้า ไม่เอานะ
เค้าว่าอีก ทำหน้าสวยๆๆ ยิ้มหน่อย เวลาถ่ายรูป
เค้าว่า ฉัน อ้วนตัวกลม ป้อม
เค้าว่าฉัน กินเก่ง
เค้าว่าฉัน กินมันทุกอย่างที่ขวางหน้า ( ถ้ากินได้)
เค้าว่า ฉัน เห็น สร้อยสวย เป็นวิ่งหา
เค้าว่า ฉัน เห็นรองเท้ากระเป๋าถือ มีรึไม่โฉบ
เค้าว่าฉันอีกและ ชีอบ แหลก หาก พอใจ
ว่าซะ .........
.
เค้า ว่าฉัน ทำงานจนไม่รู้จัก ว่าง
เค้าว่าฉัน นั่ง พิมพ์งานหรือว่า เล่น
เค้าว่า ฉัน อีกและ ว่า คุยเล่นไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
และก้อเค้าอีกแหละ ที่บอก ว่า ถึง ยังไง
ก้อยังเป็นคนเดียวที่อยู่ ในหัวจาย
แล้ว อย่างนี้ จะ เรียกว่า ฉันมีอะไรดีไหมเนี๊ย...........
คิคิ....ดาหลา & ปะการัง
22-11-2004
22 พฤศจิกายน 2547 17:41 น.
ดาหลา & ปะการัง
สงสัย จริง.
ว่า สิ่งหนึ่งที่คัดค้าน
กับความรู้สึก มาตลอด
โลกของความเป็นจริง
ก้อมีความหลอกลวง
อยู่ เต็มๆๆเหมือนกัน
ไม่แตกต่างจาก โลก ไซเบอร์ นี้เลย
การคบหา การพบปะ กัน
มันทำให้ความสัมพันธ์ ก้าวหน้าจริงหรือ
เกิด การศึกษา กันจริงหรือ
จนเกิด ความรัก กันจริง หรือ
ไม่รู้เหมือนกัน
ในโลกที่ฉันยืน อยู่
ระหว่าง โลก จริง กับ โลก ฝัน
อันไหน มัน เป็นของจริง กันแน่
เพราะ เท่าที่ เจอมา
ทั้ง โลกจริง ก็ หลอกลวงกัน แบบเห็นๆๆ
โลก ฝัน ก็ได้ แต่ฝันไป หลอกไป
รักก้อแค่ลมๆๆ แล้วจะอยู่อย่างไร
ให้ สบายๆๆ ในโลกทั้ง 2 โลกนี้นะ
ดาหลา & ปะการัง
22-11-2004
หน้าส่วนตัว
775
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
