29 พฤศจิกายน 2547 14:51 น.
ดาหลา & ปะการัง
หนาวหนาว ห่อกาย ดูคล้ายเหงา
หนาวหนาว ป้าวไม่ใช่ ไข้ใจ
หนาวหนาว ขอบตา ร้อนไหม
ผ่าว ผ่าว พิษไข้ มาปะทุ
หนาวร้อน ร้อนหนาว จับหัวใจ
ปากแดงไหน คอแห้งผาก หนาวรุก
พิษไข้ ระอุออน แก้มแดงสุข
เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว ร้าวกาย
คอแห้ง เจ๊บจังกลืน ไม่ไหว
เจ๊บแสบ แห้งในคอ หมอขอขยาย
ตรวจลำคอ แดงแจ๋ ขอยาป้าย
ลำคอ ตรวจ ให้ลึก ถึงด้านใน
หายใจฝืด อึออัด คัดจมูก
หายใจไม่โล่ง ติดติดขัด อยู่ใย
พ่นยาแล้วก้อแล้ว หาดีไม่
หมอจ๋า หมอ ช่วยที แย่แล้ว........
เจ๊บอีกที ฉีดยา ฉันอีกแล้ว
ไม่เอา นะหมอ เห็นเข็มใจแป๋ว
ขอยากิน ดีกว่า สัญญาแน่ว
จะกินยาตาม คำสั่ง แต่โดยดี.......
ไม่ได้ครับ เป็นมาก เดี่ญวไม่หาย
ต้องฉีดยา ครบเข็ม จึงจะหายที
แล้วคนดีจะหายไข้ ตัวร้อนจี๋
เชื่อหมอนะ มาคนดี มาฉีดยา..........
28 พฤศจิกายน 2547 17:27 น.
ดาหลา & ปะการัง
คำว่าว้าเหว่.........มันใช่ความหมายเดียวกันกับเหงาไหม
ไม่รู้สินะ..........
อย่าไปหา ให้ปวดหัวเล่น ๆ เลย
ถ้า...............
ในวันหนึ่ง.......หากรู้สึกว่าหม่นหมองร้องให้อยู่ในใจ
ลองหลับตาซิ...........
นึกให้ดี.......เราว่างเปล่ามากไปไหม ?
เหงาจากอะไร..........หม่นหมองเพราะอะไร
ปัจจัยมากมีไม่ว่าจะ บรรยากาศ ฝนฟ้า กาลเวลา
หรือแม้แต่คน..................
อย่าอยู่เพียงลำพังกับตัวเอง.........
แต่.............
หากว่าจำเป็นที่จะต้องอยู่กับความเหงานั้นเพียงลำพัง
ลองหันไปทำอะไร ๆ ใหม่ ๆ ทำ ถ้า ไม่เคยหาดอกไม้ ปักแจกัน
หาดอกสวย ๆ ปักแจกันดู
มองหาความสดชื่นจากดอกไม้ เสียงเพลง ฟังดู
ให้ชีวิตมันรื่นรมย์..................จิตใจจะสงบสุข...........
เพราะว่าชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร ๆ อื่น
หากเราตั้งความสุขไว้กับคนอื่น เสมอ ๆ ๆ
ดูเหมือนว่า..............จะเป็นทุกข์ได้อยู่เนือง ๆ ๆ
ในเวลาที่ไม่มีใครสักคน..................
ดาหลา & ปะการัง
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๗
28 พฤศจิกายน 2547 14:23 น.
ดาหลา & ปะการัง
วันนี้ เหมือนกับทุก ๆ วันของฉัน
ในห้อง แคบ ๆ แห่งนี้ ฉันนั่ง อยู่หน้าจอ สี่เหลี่ยม
นั่งอยู่ในห้อง ที่ มีเพลง เบาๆ บรรยากาศ เหงาได้ที่เลยเทีแหละ
มีเสียงเคาะ แป้นของฉัน แกรีก ๆ ๆ ไม่มีสายตาของใคร มีแต่สายตาของฉัน มีแต่ โสตของฉันที่ เงี่ยฟัง สรรพสิ่งที่อยู้รอบกาย
รอบ ๆ ๆห้อง มีแต่ความเงียบ และว่างเปล่า .........
เวลานี้ ฉันคิดถึงเค้า คิดถึงมาก จนรู้สึกได้ว่า ได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง คุยกับความคิดของฉันเอง
ฉัยจะต้องไม่ขี้แยอีก ฉันสัญญากับตัวเองแล้วไง ว่าเราจะไม่พัฒนา ความรู้สึก ให้ลึกและลึกลงไป จนเกินเยียวยา
ฉันต้องเข้มแข็ง........พยายามแล้วที่จะไม่ร้องไห้
หลังจาก เที่ยงคืนของเมื่อวาน
คำพูดของเธอ ที่บอกว่า ......
จากไปแบบไม่เบื่อ.........ยังคงมีฉันอยู่ในห้วงของความคิดถึงเสมอ.......
เค้าจะยังอยู่ ข้างๆๆ ฉันตลอดไป
เราอยู่ในใจของกันและกันเสมอ-----
..ในวันนี้...วันที่ฉันไม่อาจปฏิเสธได้เลย ว่า ........
นับแต่เธอเดินเข้ามาในชีวิตฉัน.......
ความอบอุ่นที่ก่อตัว อย่างเงียบ ๆ
ความอบอุ่นในความทรงจำให้ระลึกถึง
ไร้การสัมผัส.........ใด ใด
มันเป็นความเลือนลางที่สามารถสัมผัสได้.....จากความว่างเปล่าที่ฉันจินตนาการได้จาก ความรู้สึกของตัวเอง
แต่มันก้อบอุ่น มากมาย.........
รับรู้ทุกอย่างที่เคยบอกว่าจะไม่ถาม...........
รับรู้ สถานะที่ควรเป็นและควรอยู่.........
วันนี้........ขอร้องไห้อีกสักครั้ง..........
หลังจากที่ไม่มีน้ำตาแห่งความปวดร้าวมานาน
ร้องให้ทำไม.........
ฉันก้ยังไม่แน่ใจเลยว่า ร้องให้เพระ เสียใจ
เพราะ ทุกข์ใจ หรือเพราะ คิดถึง เงา ไกล เท่านั้นหรือ
ยามนี้ ไกล เกินฝัน ไกลเกินเอื้อม.........
แต่ห่างไกลอย่างนี้.....
ให้คิดถึงเธอเงียบๆคงไม่ไหว
.............................................................
ยังคง เป็น หนึ่งของหัวใจและ ขอบคุณ
อีกมากมายที่ ต่อ เติม เต็ม ให้หัวใจที่แห้งแล้ง ให้ได้ ชุ่มฉ่ำ อบอวล
คิดถึงและขอบคุณเสมอ .........
....................................................Sweet.....Home....
27 พฤศจิกายน 2547 23:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
ฝันฝัน กลางวัน ค่อนบ่าย
ฝันตาม รอยต่อ ในห้วง
ฝันรัญ จวนใจ เดินควง
มารศรี สตรีสวย มวยผม
ฝันฝัน ไปไหน กับใคร
ฝันไป ฝันมา ล้าลม
แรงคลื่น โถมโจม พร่างพรม
แรงลม ผ่านมา หนาวใจ
คนสวย ผมมวย นวยนาถ
คนงาม ตามมารยาท สดใส
เดินเหิร ดุจหงส์ ตรงใจ
เธอเป็น ใครนะ มาเดิน
เพลินตา พาไป กับฝัน
ฝันฝัน กลางวัน เชิญเถิด
ดงดอก ไม้งาม เพลินเพลิด
กลิ่นหอม ยวนเย้า เล้าโลม
จำปี จำปา นวลหอม
พยอมดอม ดมดอม หอมโชย
กุหลาบขาว ข้าวใหม่ ไร้โรย
ชมนาด พลาดได้อย่างไร
นางแย้ม แย้มโอษฐ์ สดศรี
ราตรีกลิ่น หอมหวล อวนใจ
มองไป เพียงพุด สุดใส
ปีปงาม กาสะลอง ปองหมาย
ใจหวล ทัดเจ้า ลั่นทม
แม้ชื่อ ขมใจ ไม่ตรมเศร้า
งามเหลือ แม่เจ้า คัดเค้า
มาดาม งานนี้ สีสด
เพลินไป ในดง ดอกไม้
เพลินตา เพลินใจ เลี้ยวลด
เดินสะดุด ดงดอก รักสะกด
ให้ใจ ระทวย อ่อนไหว
หันซ้าย ขวามา มะลิหอม
หันขวา ตามมา ลินลี่ไซร์
เดินไป ให้สุข สุขสมใจ
ได้เวลา ห้าโมง ต๊กกาใจ
ประทัด ดังแท้ แม่เจ้า
อ่ะกระทง หลงทาง ร้างไร้
อีกวัน สองวัน คงเงียบ
เสียง ดัง ประทัด กัดหัวใจ
จบ..........ไม่ลง............กิกิ
ดาหลา & ปะการัง
๒๗ - ๑๑-๒๕๔๗
27 พฤศจิกายน 2547 13:05 น.
ดาหลา & ปะการัง
ง่วงง่วง ง่วงเหงา หาวนอน
ง่วงเหงา หาวนอน ไม่ได้
ง่วง ง่วง อยากนอน ถอนใจ
หาวสามที ตาตี่ คลี่ม่าน
คิดถึง คนดี ที่รัก
คิดถึง อีกที ตาหวาน
คิดถึง ทุกวัน คลืบคลาน
เข้าอยู่ อยู่ใน หัวใจ
อยากบอก เธอเป็น ที่หนึ่ง
อย่าถาม ว่ารัก มากไหม
อย่าถาม คิดถึง เท่าไหร
อย่าถาม รักเท่า กับใคร
อยากบอก ออกไป รักอยู่
บอกอีก ทีรัก เท่าไหน
รักเท่า เพียงหนึ่ง ของใจ
ไม่เผื่อ ใครนอกจากเธอ
นั่งทำ งานการ หาญหาว
นั่งทำ ถ่างตา ครานี้
นั่งคิด คิดถึง คนดี
ตอนนี้ อยู่ไหน คิดถึงจัง
ดาหลา & ปะการัง
27-112004
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
743
