22 มีนาคม 2548 10:36 น.
ดาหลา & ปะการัง
สงสัยจัง ฉันอยากรู้ ฟ้าเปลี่ยนไป
หรือว่าใจ คนเปลี่ยน กันแน่หนอ
สงสัยนัก กาลเวลา ทำให้พอ
หรือว่าท้อ กับการรอ ที่ไรหวัง
นานวันไป ใจนั้น พันผูกติด
แนบสนิท เพียงเธอ เต็มพลัง
นานเนินไป เหตุใด ใจเริ่มร้าง
เริ่มทิ้งห่าง สัมพันธิ์ อันคงมั่น
เป็นเพราะไร ดูคล้าย จางห่างใจ
หรือเพราะไกล เกินฝัน เกินรำพัน
เหมือนโคถึก โง่งม จมกับฝัน
ที่แม้วัน ข้างหน้า หาเห็นไม่
เวลาผ่านไป ใจคนเปลี่ยน หมุนไปหรือ
หรือคิดให้ มากไป ให้หวั่นไหว
เกรงว่าผ่าน เนิ่นนาน มีคนใหม่
แล้วห่างไกล ห่างออก ทิ้งชอกช้ำ
นับแต่เธอ เดินเข้ามาในชีวิต
ไม่เคยคิด มองใคร ไม่จดจำ
มีแต่เธอ ตลอดมา เป็นผู้ทำ
ให้ฉันนำ สุขไร้ ทุกข์ทับถม
ขอบคุณนะ ที่มีฉัน นานนับวัน
ความผูกพัน ที่มีให้ ไม่ระทม
ขอบคุณเธอ ที่เคียงฉัน ไม่ต้องตรม
ไม่ขื่นขม เพราะเอื้อ อาทรใจ
ดาหลา & ปะการัง
๒๒ มีนาคม ๒๕๔๘
19 มีนาคม 2548 16:00 น.
ดาหลา & ปะการัง
เวลาที่ผ่าน ฉันไป นานหลายปี
แต่คนดี ยังคงอยู่ เคียงคู่ฉัน
ขอบคุณนะ ที่ยังอยู่ ประคองกัน
ให้สุขสันต์ แม้ตัวห่าง ไม่ห่างไกล.............
อาจะมี สักครั้ง ไม่เข้าใจ
แต่ก็ไม่ ใช่ปัญหา แก้ไขได้
หากเดียวดาย รู้ดี ไม่มีใคร
ปกป้องไห้ ได้ดีเท่า นอกจากเธอ.................
เวลาผ่านมา และผ่านไป ใจพันผูก
เป็นความสุข จากใจ ใช่ละเมอ
ขอแค่ห่วง อาทร จากใจเธอ
ไม่ถึงเพ้อ แต่คิดถึง เสมอมา....................
หมื่นล้านใจ ของใครผ่าน หาสนไม่
เพราะว่าใคร คนหนึ่งเป็น ถึงแก้วตา
เป็นดวงใจ ของฉัน ขัวญชีวา
ขอรักหนา แน่นเต็ม เติมให้กัน..................
อยากบอกไป คนดี ที่รักจ๋า
อยากบอกว่า คิดถึง ทุกคืนวัน
อยากบอกอีก ห่วงหา และรักมั่น
จะรอกัน ที่ปลายทาง ที่เราชอบ...................
บ้านหลังเล็ก ชั้นเดียว มีหลายห้อง
เราทั้งสอง จะครองคู่ อย่างที่บอก
ปลูกหญ้าเขียว สวยแซม แปลงไม้ดอก
หลายซองซอก ช่วยกันปลุก สองมือเรา................
อุ๊บ! อ่ะโหย๋ โอ๊ะฉัน ทำไมมึน
ตัวกลมกลึง กลิ้งคลุกผุ่น ถึงกับเมา
เผลอนอนหลับ ไปนาน เท่าไดเรา
ต้องอับเฉา ตกใจตื่น เห้อฝันไป................
ดาหลา & ปะการัง
๑๙ มีนาคม ๒๕๔๘
18 มีนาคม 2548 16:34 น.
ดาหลา & ปะการัง
จากวันวาน ถูกแย่ง ชายไปครอง
ต้องมัวหมอง หลบมุม ซุ่มไร้เสียง
ร้องไห้ไป ร้องหมดกด ลดสำเนียง
เพื่อได้เพียง ปัดเป่า ความหนาวเหน็บ
วันเดือนปี เลื่อนผ่าน พ้นกันไป
ไม่ร้องให้ แล้วนะ แค่เคยเจ็บ
ปล่อยเค้าไป วันหนึ่งกรรม คงตามเก็บ
เหมือนจิกเล็บ ลงเนื้อฉัน ในวันนั้น
ไม่อยากสน ไม่อยากมอง ให้หมองจิต
ก็แค่คิด ทำไมทำ ได้เพียงนั้น
แต่ก็ช่าง ผ่านไป ไม่พบกัน
ไม่หวนหัน หลังไปมอง เศร้าใจเปล่า
หันหน้ามา ฟังธรรม นำชีวิต
และลิขิต สิ่งดีดี ดีกว่าเศร้า
เดินหน้าไป หา แสงธรรม เถิดตัวเรา
ใครไหนเล่า ถ้าไม่ สนใส่ใจ
สวดเมตตา อโหสิ พวกเขาเถิด
อย่าได้โกรธ อย่าพิโรธ ให้ร้อนใย
กรรมใดหนอ ใครก่อ คงรับไป
ปล่อยเขาไว้ ตรงนั้น หันหลังเถิด
สานต่อถ้อย พระธรรม ดีกว่าแน่
ผลบุญแท้ หากตั้งจิต นิมิตรเกิด
ขอสั่งสม ผลบุญนั้น สุขเป็นเลิศ
ขอใจเปิด ใจเข้าสู่ ห้วงพระธรรม..
ดาหลา & ปะการัง
๑๘ มีนาคม ๒๕๔๘
17 มีนาคม 2548 17:36 น.
ดาหลา & ปะการัง
คนสองคน เพื่อนรัก หักหลังฉัน
หัวใจมัน ยับเยิน ทนไม่ไหว
คิดแล้วช้ำ สองคำ เค้าบอกให้
เจ๊บหัวใจ มากว่าเดิม ว่าเสียใจ
เหมือนฝากปลา ใกล้แมว ลืมหันดู
มันจ้องอยู่ ปลาใคร ตูสนไม่
อยู่ใกล้กัน เกินจนเชื่อ และวางใจ
กลายเป็นให้ ปลาย่าง เข้าทางชู้
สมน้ำหน้า อยากโง่ เชื่อใจเขา
ว่ามีเรา เพียงหนึ่ง ตรึงตราอยู่
หักหลังฉัน เพื่อนทำ ทั้งทั้งรู้
ว่าเป็นคู่ คนรู้ใจ ของใครกัน
เจ็บตรงที่ โง่โง่ เกินไปไหม
หลงเชื่อใจ คนใกล้ตัว คนรักฉัน
มันป็นข่าว ร้ายเกิน จะรับมัน
ความจริงฉัน ถูกหักหลัง จากคนใกล้
ความใกล้ชิด มันเปลี่ยน หัวใจได้
จริงหรือไม่ แต่เขา ทำกลับกลอก
ยิ่งคิดยิ่ง ช้ำคำนั้น ที่เขาบอก
รักแท้หรอก ที่แพ้ ใกล้ชิดกัน...........
ดาหลา & ปะการัง
๑๗ มีนาคม ๒๕๔๘
16 มีนาคม 2548 18:47 น.
ดาหลา & ปะการัง
ฟ้ายามเย็น แสดปนเท่า ดูเหงานัก
ห่างคนรัก แสนไกล หลายพันไมล์
คิดถึงกัน วันละนิด จิตแจ่มใส
เพราะหัวใจ เราสอง ประคองกัน................
ความว่างเปล่า อยู่ห่าง ความรู้สึก
เพราะส่วนลึก ของเรา คือเธอฉัน
โปรดรับรู้ วันนี้และ ทุกทุกวัน
ขอให้ฝัน รักของเรา คงมั่นนาน.............
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
1203
