19 มีนาคม 2547 11:35 น.
ดาวเหนือ
อยู่ใกล้เกินไปทำใจไม่ได้เมื่อต้องจาก
คงจะคิดถึงเธอมากจนยากจะทนไหว
ทั้งๆที่เมื่อก่อนนี้ไม่คิดอะไร
รำคาญซะด้วยซ้ำไปเมื่อเจอเธอ
แล้วก็ถึงวันที่ต้องจากไกล
แต่เธอจะไม่ไปไม่ได้เหรอ
ขอโทษก็ได้ที่เพิ่งเข้าใจว่ารักเธอ
ฉันบอกแล้วก็อย่าไปนะเออถือว่าแลกกัน
18 มีนาคม 2547 22:56 น.
ดาวเหนือ
วันที่เธอเข้ามาในหัวใจ
ฉันก็มีความสุขได้เสมอๆ
ตั้งแต่วันที่ใจได้รักเธอ
โลกก็เป็นสีชมพูเสมอทุกเวลา
แล้วก็มาถึงวันที่ต้องจาก
อยากบอกว่ารักเธอมากรู้บ้างไหม
ฉันเป็นคนปากแข็งที่อ่อนใจ
แต่ขาดเธอก็คงไม่เป็นไรไปเถอะคนดี
18 มีนาคม 2547 22:46 น.
ดาวเหนือ
ไม่เคยมีสิ่งใดไร้เหตุผล
การพบเจอของผู้คนก็มีเหตุผลหลากหลาย
ทำให้เธอเจอกับฉันพบกันง่ายดาย
และก็ทำให้เรากลายเป็นเพื่อนกัน
ทำให้เรารักกันฉันและเธอ
ทำให้มีเพื่อนเกลอร่วมทางฝัน
ทำให้เราคลายเศร้าเมื่อพบกัน
นี่แหละเหตุผลของมันเมื่อฉันพบเธอ
18 มีนาคม 2547 22:39 น.
ดาวเหนือ
จดบันทึกผ่านไปทีละหน้า
วันเวลามีค่ามีความหมาย
ตั้งแต่นั้นฉันกับเธอแล้วก็นาย
จะร่วมสร้างความหมายให้คืนวัน
ความเป็นเพื่อนของพวกเรามีค่ามาก
ทั้งลำบากฝ่าฟันพันปัญหา
สิ่งเหล่านั้นเปลี่ยนผันไปในเวลา
และอัดแน่นด้วยน้ำตาของพวกเรา
น้ำตาที่เกิดขึ้นตื้นตันใจ
มีวันไหนหัวใจเกิดไหวท้อ
วันที่ใจฉันไม่แข็งแรงพอ
ก็มีนายให้กอดคอซับน้ำตา
15 มีนาคม 2547 14:58 น.
ดาวเหนือ
รำคาญใช่ไหมถึงทำอย่างนี้
ความรู้สึกที่เคยมีหายไปไหน
เพราะเธอไม่รักหรือหมดใจ
หรือรำคาญใช่ไหมที่พูดมา
มาบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้
แล้วเมื่อก่อนทำไมยอมทนนักหนา
บอกว่าอะไรก็ทำให้ได้เพื่อฉันตลอดมา
แล้วทุกนาทีก็มีค่าเมื่อมีฉันมาเคียงข้างกาย
คงจะเบื่อกันแล้วสิท่า
ก็ใช่สินะฉันน่ะไม่มีความหมาย
แล้วฉันก็จะไม่แคร์เธอแม้เรื่องใดๆ
แค่อยากบอกคำสุดท้ายขอโทษก็ได้ที่กวนใจเธอ