18 มีนาคม 2547 22:46 น.
ดาวเหนือ
ไม่เคยมีสิ่งใดไร้เหตุผล
การพบเจอของผู้คนก็มีเหตุผลหลากหลาย
ทำให้เธอเจอกับฉันพบกันง่ายดาย
และก็ทำให้เรากลายเป็นเพื่อนกัน
ทำให้เรารักกันฉันและเธอ
ทำให้มีเพื่อนเกลอร่วมทางฝัน
ทำให้เราคลายเศร้าเมื่อพบกัน
นี่แหละเหตุผลของมันเมื่อฉันพบเธอ
18 มีนาคม 2547 22:39 น.
ดาวเหนือ
จดบันทึกผ่านไปทีละหน้า
วันเวลามีค่ามีความหมาย
ตั้งแต่นั้นฉันกับเธอแล้วก็นาย
จะร่วมสร้างความหมายให้คืนวัน
ความเป็นเพื่อนของพวกเรามีค่ามาก
ทั้งลำบากฝ่าฟันพันปัญหา
สิ่งเหล่านั้นเปลี่ยนผันไปในเวลา
และอัดแน่นด้วยน้ำตาของพวกเรา
น้ำตาที่เกิดขึ้นตื้นตันใจ
มีวันไหนหัวใจเกิดไหวท้อ
วันที่ใจฉันไม่แข็งแรงพอ
ก็มีนายให้กอดคอซับน้ำตา
15 มีนาคม 2547 14:58 น.
ดาวเหนือ
รำคาญใช่ไหมถึงทำอย่างนี้
ความรู้สึกที่เคยมีหายไปไหน
เพราะเธอไม่รักหรือหมดใจ
หรือรำคาญใช่ไหมที่พูดมา
มาบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้
แล้วเมื่อก่อนทำไมยอมทนนักหนา
บอกว่าอะไรก็ทำให้ได้เพื่อฉันตลอดมา
แล้วทุกนาทีก็มีค่าเมื่อมีฉันมาเคียงข้างกาย
คงจะเบื่อกันแล้วสิท่า
ก็ใช่สินะฉันน่ะไม่มีความหมาย
แล้วฉันก็จะไม่แคร์เธอแม้เรื่องใดๆ
แค่อยากบอกคำสุดท้ายขอโทษก็ได้ที่กวนใจเธอ
14 มีนาคม 2547 21:02 น.
ดาวเหนือ
ในคืนนี้ดาวน้อยค่อยส่องแสง
เหมือนหมดแรงทำไมดาวไม่ร้องหา
คนที่ดาวคิดว่าใช่ตลอดมา
ให้เขาพาดาวไปเที่ยวที่ไกลๆ
ดาวจะได้ไม่ต้องทุกข์และโศกเศร้า
ดาวจะได้ไม่ต้องเหงาเข้าใจไหม
อย่าเกรงใจเขาเลยดาวห่วงทำไม
ถ้าเขานั้นคิดจริงใจก้อต้องทน
จิกหัวใช้เขาเลยให้เต็มที่
จะได้พักสักทีมีสักหน
ไม่ต้องส่องแสงมาให้ผู้คน
อยู่กับคนที่ดาวรักให้นานๆ
(แล้วกลับมาส่องแสงด้วยล่ะดาวจ๋า)
29 กุมภาพันธ์ 2547 16:41 น.
ดาวเหนือ
อย่าใส่ใจได้มั้ยในวันนี้
ความรู้สึกที่ฉันมีอย่าได้ถาม
เพราะถามไปไม่มีอะไรไม่ได้ความ
ก้อเป็นแค่คนห่ามๆต้องทำใจ
จะไม่บอกรักซ้ำๆให้เธอต้องรำคาญ
ไม่มีคำหวานซึ้งๆคำพูดที่กินใจ
ก็รู้อยู่แล้ววันนี้จะมาถามทำไม
เรื่องอะไรที่ฉันต้องบอกว่ารักเธอ
(ไม่บอกจริงๆนะ)