5 พฤษภาคม 2547 22:14 น.
ดาวเหนือ
ถึงแม้ว่าเราจะจากไกล
ความทรงจำอาจลบเลือนไป...คงมีบ้าง
แต่ความห่วงใยจะมีให้ไม่จืดจาง
และหวังว่าเธอคงมีให้ฉันบ้างไม่ห่างไกล
แล้วฉันจะฝันถึงเธอนะ
จะปลอบเธอในวันที่อ่อนไหว
เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป
ถึงจะไม่ใช่คนของหัวใจ...แต่เธอคือผู้ชายที่ฉันจะเก็บไว้ในความทรงจำ
5 พฤษภาคม 2547 21:33 น.
ดาวเหนือ
เธอจะโกหกกันไปถึงไหน
แค่พูดความจริงจะยากอะไรหนักหนา
ใช่สินะ...เธอคงหลอกฉันตลอดมา
แต่ขอเถอะ...พูดจริงสักคราก่อนจากไป
ขอแค่นี้...เธอคงไม่ลำบากมาก
คงไม่ใช่เรื่องยาก โปรดทำให้คนอ่อนไหว
พูดความจริงสักครั้งให้ชื่นใจ
อยากเหลือความทรงจำดีๆไว้...ว่าครั้งหนึ่งคนไม่จริงใจเคยพูดความจริง
4 พฤษภาคม 2547 22:00 น.
ดาวเหนือ
ฉันเป็นคนไม่ชอบทะเล
เกลียดความว้าเหว่ที่คลื่นเทมาหา
มันเหมือนทะเลได้รวบรวมน้ำตา
ของคนที่แวะเวียนมาด้วยความเหงาใจ
ทะเลดูเวิ้งว้างเงียบเย็น
ไม่อยากเห็นทะเลเลยขอได้ไหม
อย่าพาฉันมาที่นี่นอกนั้นฉันไปได้ทุกที่ไม่ว่าที่ใด
เพราะทะเลเอาเคยทำให้ฉันร้องไห้เพราะเสียใครบางคน
4 พฤษภาคม 2547 22:00 น.
ดาวเหนือ
สวัสดีจ้า...วันหยุด
รักเธอที่สุดเมื่ออ่อนไหว
เธอเติมกำลังใจให้ฉันทุกทีไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร
ชอบเธอจังเลย...ที่เข้าใจกัน
ขอบคุณนะ...วันหยุด
คือเพื่อนที่ดีที่สุดของคนอ่อนไหว
สัญญากันนะว่าจะไม่ทิ้งฉันไป
แต่ถ้าเป็นไปได้ รัฐบาลเพิ่มวันหยุดให้ได้มั้ย ขอที
4 พฤษภาคม 2547 21:40 น.
ดาวเหนือ
ความรัก ก็เหมือนรองเท้า บางคู่คับ บางคู่หลวม
บางคู่ไม่เหมาะสมกับเรา ถ้าเลือกไม่ดีอาจจะถูกรองเท้ากัด ถ้าไม่ดูแลก็จะขึ้นรา
ต้องคอยขัด และถนอมมันเอาไว้ ทุกๆวันก็ต้องสวมรองเท้าคู่เดิม
ก้าวเดินออกไปพร้อมๆกับเรา รองเท้าบางคู่อาจจะมีคนทักว่าเก่า
แต่เราก็ผูกพันธ์....
ดูแลรักษารองเท้าคู่ใจของทุกๆคนดีๆนะคะ~@_@~