28 กุมภาพันธ์ 2549 16:08 น.
ดาวเคียงเดือน
ยามนวยนาดผุดผาดปานในฝัน
ช่างเสกสรรค์ปั้นแต่งให้หวามไหว
ดั่งชวนพิศจิตตรึงซึ้งทรวงใน
แสนวิไลเลิศพักตร์ประจักษ์ตา
เส้นเกศาดำขลับรับใบหน้า
ทั้งดวงตาเย้ายวนชวนใฝ่หา
ดอกไม้แซมแต้มสีหวานอุรา
เป็นหยาดฟ้ามาสู่ดินให้เชยชม
17 กุมภาพันธ์ 2549 17:00 น.
ดาวเคียงเดือน
ราตรีมืดมิดสนิทเวหา
ดวงจันทราสว่างกระจ่างใส
ดาวประกายพรายเด่นเห็นรำไร
เป็นยองใยซาบซ่านหวานอุรา
ไม่นานอรุณรุ่งพุ่งฉายแสง
ฉาบสีแดงแต่งแต้มริมขอบฟ้า
สลับริ้วพลิ้วครามงดงามตา
จรัสจ้าสว่างกลางดวงใจ
ทิวาราตรีหมุนเวียนเปลี่ยนผัน
นับคืนวันผันผ่านวาบหวามไหว
เก็บความงามวันและคืนชื่นทรวงใน
ชวนหลงใหลใฝ่หาเหนี่ยวฤดี
14 กุมภาพันธ์ 2549 17:19 น.
ดาวเคียงเดือน
วาเลนไทน์ไร้รักปักดวงจิต
ให้หวนคิดคำนึงรำพึงฝัน
เมื่อไหร่หนอใจสองจะพบกัน
ให้สุขสันต์รักมั่นอบอุ่นทรวง
9 กุมภาพันธ์ 2549 15:31 น.
ดาวเคียงเดือน
ดาวดวงน้อยลอยละลิบสู่เวิ้งฟ้า
สุดค้นหามาครองดั่งใจฝัน
แขนน้อยน้อยค่อยหามาแบ่งปัน
ให้อิ่มสันต์ต่อเติมเพิ่มชีวี
แววตาหม่นคู่นั้นฝันอะไรหนอ
พี่วอนขอส่งใจให้อย่าหมองศรี
อย่าอ่อนแอท้อแท้นะคนดี
ขอจงมีแรงก้าวแกร่งสู้ต่อไป
6 กุมภาพันธ์ 2549 19:54 น.
ดาวเคียงเดือน
โอ้เจ้าเอ๋ยเคยเห็นดาวพราวท้องฟ้า
ไยเจ้าลาจากข้าไม่ส่องแสง
ออดอ้อนขอพระจันทร์อย่าซ่อนแรง
โปรดสำแดงแปลงร่างมนต์สตรี
ให้เจ้ายลกมลอรผู้เลอโฉม
ดังจันทร์โลมโสมส่องหล้าผ่าฉวี
สาดแสงจันทร์อิงแอบแนบฤดี
ชุบชีวีระรื่นชื่นทรวงใน
ขอนำบทกลอนอ้อนจันทร์ที่ได้รับการขัดเกลาจากผู้รู้ท่านหนึ่ง ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์แก่ดาวเคียงเดือนมาไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ขอสอดด้วยช่วย"เกลา"สำเนากลอน
ของละอ่อน"ดาวเคียง-เดือน"สักหน
อาจช่วยเพิ่มมุมมองของหน้ามล
ให้ก้าวพ้นอุปสรรค ปฎักแทง
---
"เคยได้เห็นดวงดาวพราวท้องฟ้า
ใยจะลาจากไปไม่ส่องแสง
อ้อนต่อเจ้าจันทราอย่าซ่อนแรง
โปรดสำแดงแปลงร่างมนต์สตรี
ให้เจ้ายล กมลอรผู้เลอโฉม
ดังจันทร์โลมโสมส่องผ่องฉวี
อาบแสงจันทร์อิงแอบแนบฤดี
ชุบชีวี ระรื่นชื่นทรวงใน"
---
ลองนึกใช้คำง่ายเข้าไว้ก่อน
แล้วค่อยย้อนใช้คำยากทีหลังได้
คำสูงสูงใช้ลำบากยากเกินไป
ขอแนะให้ใช้คำพื้นจะชื่นทรวง
ต่อเมื่อคำพื้นง่ายไม่สัมผัส
จึงค่อยคัดคำบนฟ้านำมาพ่วง
พอให้สืบคืบคลานด่านทั้งปวง
จะลุล่วงเลิศล้ำ.. คำกวีฯ
*ปฎัก (ประตัก) น. ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลาย
P0143 : ลุงมะเฟือง ๐๗ ก.พ. ๒๕๔๙, ๑๑.๕๓ น จากศาลานกน้อย..
หน้าส่วนตัว
1930
