14 มิถุนายน 2548 00:14 น.
ดาวอังคาs
สวยงามเหลือเกินดินแดน........................บ้านเก่าเหย้าแคว้น
เมืองแมนพ้นแดนกันดาร
กรุงไกรดั่งในความฝัน.............................ครบถ้วนครบครัน
บันดาลตามใจจินตนา
เหม่อมองหมายดวงดารา.........................ขับกายป่ายฟ้า
สอยมาหล่นร่วงลงกร
เพ่งพิศหวังปลิดจันทร.............................คว้าเอาไว้ก่อน
นั่งนอนเดาะเล่นเย็นลม
มิดเม้นแห่งทุกข์ระทม.............................ล้วนล้วนสุขสม
เหินลมว่อนร่อนเพลินใจ
ย่างเดินลืมแล้วทำไง...............................ตัวข้าบินได้
จรไปจรมาถาบิน
บินเคล้าเกี้ยวเย้าภุมรินทร์........................ฉ่ำเคลิ้มผกผิน
บดินทร์แห่งโลกุตรา
ไม่มีราตรีทิวา.........................................ร้างไร้เวลา
ทิศานุทิศฤทธิ์เปล่ง
อยู่อย่างไม่ต้องยำเกรง.............................ไป่คนข่มเหง
บรรเลงเพลงขับขานครวญ
ตลบควันกลิ่นอันอบอวล..........................ส่งใจรัญจวน
มิหวนคืนกลับแน่นอน
วาบกายผลุบพรายยซุกซอน.....................หลืบมุมนาคร
เกลือกนอนกลิ้งกลั้วจิตจม
หอมหอมรุมตอมดอมดม.........................สุขแสนสุขสม
ชิดชมเชยรู้ผู้เดียว
14 มิถุนายน 2548 00:13 น.
ดาวอังคาs
หดยุบฟีบฟูบสายสูบเข้า
พ่นออกป่องเป่าซ้ำซ้ำหน
เวียนวนวะว่องไออึงอล
กวักมือลีบเรียกมายลเข้าตัวเมือง
หลืบตึกบ้านร้างหนทางข้า
ปากประตูนคราฟ้าเหลือง
ก้าวเท้าสืบแดนมลังเมลือง
ย่างเยื้องใจเย็นจรลี
ของเหลวสีขาวขุ่นในถุง
เย้ายวนคลุ้งจูงจิตจริตผี
พะพวยพุ่งรูปนางฟ้านางเทวี
ขยับขยี้ไหลหลากมาจากมือ
ตาเคลื่อนจิตคล้อยเริ่มลอยห่าง
จูงมือเดินทางอย่างกระสือ
เร่งโหมสูบเข้าเป่ากระพือ
ให้หลุดพ้นฝั่งยึกยือข้ามมิติ
เปลวไอกรีดกร้านผ่านสมอง
เสียงประโคมรับฉลองนี่ทางนี้
รงค์จรัสเจิดจ้าแผดทวี
เปรมปรีฉ่ำลิ้มอิ่มวังวน
ถึงแล้วสุขแดนธรณี
พลพรรคทาสผีประสบผล
หลุดผ่านข้ามมาทุกตัวตน
ตามบุคคลแต่ใจไปตามทาง
14 มิถุนายน 2548 00:11 น.
ดาวอังคาs
หนทางเดินเป็นแผ่นไม้ไต่ยาวเรียง
ได้ยินเสียงก่นคำด่าแปร่งปร่าหู
เฮ้ยมึงพาวะโว้ยเบ๊งเอ็งข้ากู
ปากประตูดินแดนถ่อยด้อยสาธุชน
มองดูบ้านกั้นผุปะหาไม้ติด
สารทิศป้ายหาเสียงเรียงรายหน
นี่น่ะหรือคือที่อยู่ของผู้คน
อันหลุดพ้นศิวิไลซ์ไล้ลำเค็ญ
คูเหม็นเน่าหนักหนากว่าปลักควาย
ชีวิตมึนเมามายกระสายกระเส็น
ตำกรอกถ้วยอวยหม้อเพราะจำเป็น
เช้าจรดเย็นเห็นประจำระกำกาย
ชีวิตร้าวเจ้าปัญหาชิงหมาเกิด
ชาติกำเนิดจะเชิดคอก็บ่ไหว
สังคมสูงยังเหยียบซ้ำกรรมปางใด
ลมหายใจใช้ยืนยันยังวิญญาณ์
อาชีพแสนหรูหราหาของเก่า
ซาเล้งเน่าสนิมกร่อนร่อนค้นหา
อาชีพกุ๊ยเกือบทุกผู้ดูเกลื่อนตา
ซื้อขายยาฯฉุดคร่าปล้นคนสัญจร
ที่เป็นร้อยแสนหมื่นไร่ไม่ไปเกิด
เด็กเตลิดเกิดมาชะตาหลอน
คุณภาพชีวิตมืดมิดกร่อน
จวบกองฟอนร้อนแผดไหม้จบขัยกัน
คนหนึ่งชักหลากคนชวนก๊วนของเรา
อย่ามัวเศร้าเจ้าจงหาล่าสวรรค์
เข้ามาเถิดจะเกิดสุขทุกข์อันตรธาน
ลืมวันวานอันเน่าเหม็นที่เห็นมา
ชีวิตเจ้าจมหายในวันนั้น
วันต่อวันผ่านหลายรุ่นพูนปัญหา
กำเนิดผีทวีทับอับปัญญา
สิ่งเลอค่าเสาะพาค้นด้นดอมดม
9 มิถุนายน 2548 01:21 น.
ดาวอังคาs
When I need you ดูร้าวกาย
I Just close my eyes ใฝ่แนบชิด
จินตการยามฉันนั้นเสียจริต
เพื่อหัวใจดวงน้อยนิด Beat away
When I need ความรักลาก my hand
and touch love ด้วยสองแขนมิแกว่งเขว
Never knew ได้เลยรักมากคะเน
keep me warm ได้กล่อมเห่ day and night
ระยะทางห่างตีน Between us
telephone มิแจ่มชัดในยิ้มใส
But you know I won't be เคลื่อนลี้กาย
ตลอดได้ในที่สุดจะหยุดเจอ
not easy when the road is your drive
Honey เอ๋ย อดทนไว้ใจพร่ำเพ้อ
I Just clost my eyes คล้ายละเมอ
เพื่อพบเธอแนบ my side ไออุ่นอิง
เขียนมาได้แล้วสี่บทสลดหลง
เพราะเธอคงหาเวียนอ่านงานสุงสิง
คงหายไปจากลาลับดับแล้วจริง
กลอนคงนิ่งในความคายหมายถึงใคร
เธอคนเดียวเพียงเท่านั้นนั่นที่รู้
ใครคือผู้เคยครวญหาน้ำตาไหล
อยากบอกว่ายินเพลงร้องก้องคราใด
ลิ้นชักเปิดเตลิดไหวใฝ่คร่ำครวญ
เป็นวันวานผ่านอดีตคีตมีฤทธิ์
จะทำอย่างเพลงเพื่อชิดติดรอยหวน
I Just clost my eyes เพื่อใกล้นวล
ฟุ้งอบอวลมวลความฝันหลับผ่านคืน
5 มิถุนายน 2548 17:36 น.
ดาวอังคาs
หมุนตัวตนวนเวียนอย่างเลี่ยนค่า
จากท้องฟ้าโอฬารบ้านของฉัน
ดูตามภพระบบดาวสุริยัน
พฤหัสชัดห่างชั้นฉันอังคาs
ความภาคภูมิจุ่มใจไม่ถึงค่า
พฤหัสแน่นอนกว่าค่าสถาน
บดบังเบือนเลือนลางอันตรธาน
รับรสหวานซ่านซ่ามากกว่ากัน
ใช้พลังร่างกายข้างในมี
ปลดตัวเองหลีกลี้หนีผายผัน
หลุดระบบจบรักจักรวาล
ให้แสนนานล้านกัปดับทวาร
ไร้แสงส่องมองตัวกูผู้ร้าวจิต
ฟ้ามืดมิดนวลชิดใกล้ไกลจากฉัน
ดวงน้อยนิดคิดเบ่งใหญ่อ้ายอังคาs
ทำอวดหาญด้านหน้าท้าประชัน
ขาดแล้วขาดขาดผึงหมดตรึงใจ
แต่ทำไมใจหึงหวนมวลความฝัน
เพียงกระผีกอีกนิดหน่อยอ้อยเหลือชาน
จบสุดท้ายให้เสี้ยนหวานผ่านหายไป
ลอยลิ่วฟ้าตาจ้องมองหลุมดำ
อยากถลำใบกลมให้จมหาย
ระบบสุริยะบนฟ้าพราย
คงจะไร้ใบดวงร้าวดาวอังคาs
หน้าส่วนตัว
872
