24 ธันวาคม 2548 00:14 น.
ดาวอังคาs
เริ่มรักแสนเร่าร้อน..............................ดังไฟ
บ่คิดว่าสิ่งใด......................................แยกพ้น
เราสองต่างเข้าใจ..............................อุ่นอก เสมอเฮย
สัมผัสหวามรักล้น..............................โชติร้อนประกายเพลิง
วันผันคืนผ่านพ้น................................แปลกไป
อบอุ่นละมุนละไม...............................เหือดแห้ง
อยู่ไหนเล่าเปลวไฟ............................มืดดับ แล้วฤๅ
เหลือแต่ความเสแสร้ง.........................กอดด้วยแกนแกน
โอบกอดที่เหน็บร้าว............................หนาวเย็น
เหมือนดั่งผู้มิเป็น.................................คู่แท้
วันผ่านเนิ่นเล็งเห็น..............................ความเปลี่ยน แปรนา
คืนกลับสู่ผู้แพ้......................................ต่อห้วงรักเดิม
ไฟรักเก่าโชติเชื้อ..............................ผันคืน
มิอาจจะรั้งฝืน.....................................หล่อนย้อน
อดทนเก็บกล้ำกลืน............................ยอมปล่อย
ความสุขที่คอยป้อน............................กลับไร้ความหมาย
คุกกรุ่นอย่างเร่าร้อน...........................เงียบงัน
ลอยแผ่วเพียงเปลวควัน....................จากเถ้า
แผดเผาผ่านคืนวัน.............................พ้นล่วง
วาตะพริ้วโลมเร้า................................ลุกแจ้งเป็นเพลิง
22 ธันวาคม 2548 00:37 น.
ดาวอังคาs
พร้อมยอมเป็นคนบ้าคอยราวี
ดั่งภูติผีสิงร่างกร่างหุนหัน
ตาเป็นเพลิงโชนพุ่งฟุ้งลอยควัน
พร้อมหักป่นสรวงสวรรค์ให้บรรลัย
พร้อมยอมเป็นคนชั่วหัวใจเหี้ยม
ที่เต็มเปี่ยมด้วยทุกข์คอยรุกไล่
ตัวปัญหาลอบแว้งแย่งหัวใจ
จงอย่าได้เริงรื่นชื่นคืนวัน
พร้อมยอมเป็นคนทรามตามกระแซะ
คอยกระแนะกระแหนแหย่ปลุกปั่น
จะขอกัดไม่ปล่อยคอยกีดกัน
เพื่อลงทัณฑ์ยีย่ำให้หนำทรวง
พร้อมยอมเป็นคนเลวดิ่งเหวรัก
จมลงปลักความแค้นเพราะแหนหวง
เมื่อสุดแสนฟุ้งซ่านการตามทวง
จงลุล่วงดับพร้อมกันนิรันดร์กาล
ยามฉันทุกข์เจ็บปร่าน้ำตาหลั่ง
อย่าได้หวังว่าผู้ใดได้ยิ้มหวาน
จะตามติดพัวพันอันธพาล
ตามระรานเข่นฆาตทุกชาติไป
16 ธันวาคม 2548 23:53 น.
ดาวอังคาs
มีเรื่องราวมากมายในหนหลัง
ที่คงยังทำข้าฯ น้ำตาไหล
คือรอยรักสุดปรารถนาแรงอาลัย
หายจากไปล่วงลับยากกลับคืน
เมื่อไม่รักก็จากไม่มากความ
ใครจะห้ามกันได้ไยต้องฝืน
หน้าที่ฉันคือการเหงาเฝ้ากล้ำกลืน
หน้าที่เธอคือเริงรื่นชื่นฉ่ำใจ
อย่ามาทำแหย่เย้าเราคือเพื่อน
ฟังแล้วเฝื่อนรูหูเธอรู้ไหม
อย่ามาหมายเอ่ยถามความเป็นไป
ยิ่งชิดใกล้ยิ่งดิ่งดำช้ำรายวัน
โปรดอย่าส่งเสียงคุ้นเคยเลยนะเธอ
จงอย่าได้คิดเสนอเจอหน้าฉัน
ถึงทางแยกก็แยกทางห่างไกลกัน
คิดอยากผันก็อย่าย้ำคำร่ำลา
โปรดแสดงความเป็นมนุษย์ครั้งสุดท้าย
ด้วยการหยุดทำร้ายหัวใจข้าฯ
โปรดสงสารโปรดสมเพชเวทนา
ขอเพียงเศษความเมตตาเสี้ยวอาทร
13 ธันวาคม 2548 21:31 น.
ดาวอังคาs
จะแปลงฝันให้เห็นเป็นอักขรา
แผลงวาจาจากใจจารผ่านสมอง
เปลี่ยนความคิดหลายหลากจากมุมมอง
เป็นร้อยกรองสอดถ้อยร้อยมวลคำ
เพลงที่ฟังถูกใจในความหมาย
ตลกร้ายทะเล้นอ่านผ่านแล้วขำ
บทความดีมีสาระน่าจดจำ
เก็บมายำแต่งปรุงฟุ้งเป็นกลอน
เขียนกลอน "เจ็บ" ปวดร้าวราวนรก
แค้นเต็มอกโศกสุมรุมกัดกร่อน
แท้ความจริงคำร้อยเรียงเพียงละคร
ทุกบทตอนใช่ว่าช้ำตามบรรยาย
จินตการเต็มหัวกลัวอะไร
เขียนลงไปตามฝันก่อนมันหาย
ร้อยเรียงรับจับต้นชนกับปลาย
ได้ความหมายตามความฝันของท่านเอง
จงอย่ายอมให้ใครมาขโมยฝัน
จงมุ่งมั่นแม้ใครหลู่ขู่ข่มเหง
จงรังสรรค์มันออกมาอย่าหวั่นเกรง
จงบรรเลงตามถวิลที่จินตนา
12 ธันวาคม 2548 20:51 น.
ดาวอังคาs
เรื่องเกิด ณ ร้านสุราบาร์ขายเหล้า
มีขี้เมาปากเปรี้ยวเลี้ยวมาหา
ออกปากขออยากร่ำล้ำสุรา
เพียงแต่ว่าเงินนั้นมันไม่มี
เจ้าของร้านนึกขำคำขี้เมา
มาขอเหล้ากินดื้อดื้อซื่อจริงนี่
จึงบอกไปจะให้เจ้าดื่มเหล้าฟรี
ผ่านด่านพี่สามข้อได้เอาไปเลย
ข้อที่หนึ่ง. จงไปซัดอัดจิ๊กโก๋
ที่กล้ามโตอวดเบ่งเร่งไปเสย
ให้คว่ำคว้างติดดินสิ้นแรงเงย
หากนิ่งเฉยไม่กล้าต่อยจงถอยไป
ข้อที่สอง. ที่หลังบาร์มีหมาดุ
มุทะลุนิสัยโหดตัวโคตรใหญ่
ให้ไปเลาะทุกซี่ฟันจนบรรลัย
จงหลีกไกลหากไม่แน่จะแย่เอา
ข้อที่สาม. ที่ชั้นบนมีคนสวย
จงไปช่วยทรามวัยได้คลายเหงา
สบสวรรค์ซักเจ็ดหนจนตัวเบา
ครบสามข้อตามนี้เจ้าได้เหล้าไป
นายขี้เมาตอบตกลงคงไม่ยาก
ด้วยความอยากเหล้าเสียจนทนไม่ไหว
เดินไปซัดจิ๊กโก๋นั้นในทันใด
สลบไสลด้วยหมัดคมล้มนอนกอง
แล้วโซเชหายร่างไปหลังบาร์
ยินเสียงหมาร้องโหยหวนชวนสยอง
นายขี้เมาเสร็จธุระตะโกนก้อง
"แล้วนวลน้องหนูคนไหนให้เลาะฟัน"
หน้าส่วนตัว
1949
