11 มีนาคม 2548 22:22 น.
ดาวอังคาs
ขมคึกขมคักขมปักถ้วย
ขมจรวยกลิ่นกึกก้องล่องน้ำขม
เอสเปรสโซ่ขมแท้แต่อภิรมย์
มิผสมนมไม่ต้องคล่องคอลง
ขมบึกขมบักขมหนักเศียร
ขมวนเวียนรอบหัวตัวหวิวโหวง
ยกผ่านคอล่วงโหมขมเหล้าโรง
บทบงส์ส่งเรื่องเหล้าเคล้ากาแฟ
ขมฝืดขมฝาดชาติมะระ
เฉียงเรียงละปะเป็นแกล้มแนมโปะแผล
ขมอันใดไม่ขมล่วงเท่าดวงแด
ขมกาแฟขมเหล้าขาวไม่เท่ากัน
ยกขึ้นจดบดปากตระหนักขม
ทุกข์ระทมแปร่งปร่าฝ่าฝาดผัน
น่าจะเสริมเพิ่มความเค็มเติมเต็มกัน
กรีดน้ำตาหยดพลันยันถ้วยรอง
นี่แหล่ะนี้รสชีวีที่ขมฝาด
ขมอุทกไหลสาดอกกลัดหนอง
ยามนี้หนอคอขมจมขมคลอง
น้ำตานองบ่ปองสมขมทั้งมวล
11 มีนาคม 2548 22:21 น.
ดาวอังคาs
สุราบ่มรสล้ำ..................................เข็ดขม
กรอกล่วงบ่ผสม.............................ดวดเช้า
เติมเชื้อจิตดิ่งจม...........................ล่วงสู่ เหวเฮย
แกล้มกับความปวดร้าว..................บ่มเหล้าเมาเซ
คาเฟอีนขื่นแท้...............................ดอมดม
ไร้ร่องรอยครีมผสม........................จับลิ้น
น้ำตาลงดปล่อยขม.........................รสรื่น ชื่นแฮ
พ่นใส่ร่างเละชิ้น.............................เน่าเนื้อนอนกอง
ขมอกหมองจิตเหน้า.......................ระทม
ขมขื่นไหนไป่ขม............................อกช้ำ
ทิ้งร้างมิดังสม.................................ขมพอก พูนนา
หมองหม่นวันผ่านซ้ำ.......................คราบน้ำคาปรางค์
8 มีนาคม 2548 23:55 น.
ดาวอังคาs
รินไหลไล้อาบแก้ม.....................สองปรางค์
ทิ้งคราบไว้เป็นทาง.....................สะอื้น
ตรึกคำเก่าก่อนนาง......................ตาพร่าง น้ำนอ
แห้งเหือดประเดี๋ยวรื้น.................คราบเคล้าตาระบม
วันถมทับบ่พ้น.............................เดิมเดิม
นอนหลับน้ำตาเจิม......................จวบเช้า
ฝันเห็นหล่อนดุจเสริม..................ย้ำตอก ตรึงนา
ยามผ่านห่อนหยุดร้าว..................บ่มเศร้าวนเวียน
รอยคราบเปลี่ยนชาดคล้ำ.............เกรอะกรัง
ไร้เรี่ยวหายแรงพลัง.....................จ่อบ้า
ยินเสียงแว่วนางดัง.......................หวนอยู่ นิตย์เฮย
ปราณหมดกายหดล้า...................จบม้วยกาลนี้
6 มีนาคม 2548 23:10 น.
ดาวอังคาs
๏ หลับให้สบายซะผู้.......................เล็บงาม
ก่อนเก่าเพื่อนเฝ้ายาม....................อยู่เช้า
ขับลุกไล่คนทราม...........................แอบย่อง เรือนเฮย
ครบทศผันผ่านเจ้า..........................ดับแล้วลอยสวรรค์ ฯ
๏ ภาพเจ้าวันสุดท้าย.......................หมดไฟ
ทอดนิ่งทนบ่ไหว.............................ปักเหย้า
ทิ้งร้างร่างห่างไกล...........................เหมือนหลับ เคยนา
เป็นภาพอันสุดเศร้า.........................จดเจ้าตรึงกมล ฯ
๏ กลบดินบนร่างเจ้า........................หลับนอน
ปาดเหงื่อพลางทอดถอน..................ชีพนี้
อนิจจังสั่งสั่นคลอน..........................บ่อาจ หนีนอ
บุญบาปเหลืออยู่ชี้...........................บอกไว้เบื้องหลัง ฯ
๏ หวังเจ้าได้วิ่งเคล้า.........................เมฆา
ทวยเทพนำภักษา.............................คลุกให้
เป็นสุขอยู่ปั้นหยา..............................หลังงาม แท้นา
เห็บหมัดมิกรายใกล้..........................ฉาบไล้กายทอง ฯ
อาลัย เข้
ไปตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา (๐๑-๐๓-๔๘)
ตอนนี้ก็งานเยอะเหลือเกินเต็มมือไปหมด
อาลัยลงไว้วันนี้นะเข้นะ (๐๔-๐๓-๔๘)
โพสต์ (๐๖-๐๓-๔๘)
27 กุมภาพันธ์ 2548 15:50 น.
ดาวอังคาs
๏ มองลึกสมองหลืบเร้น................มวลคน
มายมากหลากปะปน....................แย่งเคี้ยว
สะสมก่อสับสน............................มิแบ่ง ปันนา
นั่งตรึกก้อนรกเรี้ยว......................เกศเพี้ยนมนุษย์ผอง ๚
๏ มองลึกสมองกลีบน้อย...............มดแดง
กระจิดต้อยตัวแมลง.....................แบ่งถ้วน
ธรรมาฉาดฉานแสดง...................เห็นบ่ง บอกเฮย
สมองนิดคิดแต่ล้วน......................หมู่พ้องร่วมรัง ๚
หน้าส่วนตัว
1386
